“Το να είσαι ηγέτης σημαίνει πως είσαι στην υπηρεσία της ομάδας, είσαι αυτός που δίνει το παράδειγμα. Δεν μπορώ να ζητήσω από τους συμπαίκτες μου να παίξουν άμυνα, αν δεν το κάνω εγώ”. Δεν χρειάζονται παρά λίγα λεπτά για να καταλάβεις πως ο Τόκο Σενγκέλια είναι φτιαγμένος από εκείνο το κράμα που οι υπόλοιποι σέβονται και ακολουθούν.
Την εποχή των ατελείωτων μετακινήσεων ανάμεσα στις ομάδες, ο 28χρονος Γεωργιανός, ο οποίος είναι σε χρονιά καριέρας και βάσει αριθμών ο πολυτιμότερος της Ευρωλίγκας, μιλά την ιστορία και την παράδοση της Μπασκόνια, που τον κρατούν εκεί. Η επιθυμία του είναι να βαδίσει στα χνάρια των θρύλων της ομάδας: του Σκόλα, του Πριχιόνι, του Νοσιόνι και κάποια στιγμή στο μέλλον να αναφέρεται στην ίδια συζήτηση μαζί τους.
Μέχρι τότε, ο Παναθηναϊκός και ο Ντεσόν Τόμας τον περιμένουν.
Συνέντευξη στον Χρήστο Καούρη
Μεγάλο παιχνίδι για την Μπασκόνια την Πέμπτη. Κερδίσατε το πρώτο εκτός έδρας παιχνίδι σας στο Κάουνας, αλλά από τότε έχετε χάσει τα επόμενα τέσσερα. Τι θα χρειαστεί για να κερδίσετε σε ένα γήπεδο σαν το Ο.Α.Κ.Α;
«Πρέπει να είμαστε σταθεροί. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε πολλά λάθη, αν δεν κάνω λάθος ο Παναθηναϊκός είναι μία από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρωλίγκα στα κλεψίματα. Ξέρουμε ότι παίζουν πολύ καλή άμυνα με τα χέρια τους, οπότε πρέπει να είμαστε έτοιμοι και να μην τους επιτρέψουμε να ελέγξουν τον ρυθμό. Στην άμυνα πιστεύω ότι πρέπει να παίξουμε με την ίδια σκληράδα που παίξαμε στα τελευταία δύο παιχνίδια».
Ο κύριος αντίπαλος σου αύριο, ο Ντεσόν Τόμας επίσης παίζει πολύ καλά φέτος. Πως σου φαίνεται αυτό το matchup απέναντι σε κάποιον που, όπως και εσύ, είναι σε τόσο καλή κατάσταση;
«Ναι, φυσικά, ξέρω ότι είναι ένας από τους καλύτερους σκόρερ στην θέση μου, αν όχι γενικά. Χαίρομαι που θα παίξω απέναντι του, αλλά γενικά για μένα είναι ένα παιχνίδι πέντε εναντίον πέντε. Για μένα το σημαντικό είναι τι θα κάνει η δική μου ομάδα απέναντι στην δική τους, δεν απασχολούμαι με τον ένας εναντίον ενός ανταγωνισμό γιατί θεωρώ ότι κάτι τέτοιο σε αποσπά από τον στόχο».
Δεν υπήρχαν πολλοί που θα περίμεναν ότι θα αντιδρούσατε μετά από μια βαριά ήττα με 30 πόντους διαφορά απέναντι στην Μακάμπι, κερδίζοντας την πρωταθλήτρια Ευρώπης ΤΣΣΚΑ και στη συνέχεια, αν και ήταν φανερό ότι δεν είχατε πολλή ενέργεια, κερδίσατε και την Ζενίτ. Από την άλλη, είχατε αυτή την άτυχη στιγμή με τον σοβαρό τραυματισμό του Πάτο Γκαρίνο. Πως είναι η ατμόσφαιρα στην ομάδα;
«Το να βλέπουμε τους συμπαίκτες μας, πρώτα τον Τζέισον (Γκρέιντζερ), τώρα τον Πάτο (σ.σ Γκαρίνο) να τραυματίζονται, είναι πολύ σκληρό. Είμαστε μαζί όλη τη σεζόν και όλο το καλοκαίρι, βλέπουμε πόσο πολύ δουλεύουν και μετά αυτό συμβαίνει… είναι δύσκολο. Από την άλλη προσπαθούμε να διατηρούμε θετική σκέψη και να χρησιμοποιούμε αυτά τα προβλήματα σαν κίνητρο. Νομίζω πως όταν είμαστε με την πλάτη στον τοίχο και δεν έχουμε άλλη επιλογή, προσπαθούμε να καταφεύγουμε στις δυνάμεις μας και παίζουμε με περισσότερη ενέργεια και επιθετικότητα. Αυτός ήταν ο λόγος που κερδίσαμε την ΤΣΣΚΑ, γιατί δεν τα παρατήσαμε ποτέ. Ακόμα και αν κάποιοι έχασαν την πίστη τους σε μας, εμείς δεν το κάναμε, οι προπονητές μας δεν το έκαναν».
Φέτος έχεις τα καλύτερα νούμερα της καριέρας σου. 19.5 πόντοι, ριμπάουντ, κλεψίματα, είσαι πρώτος σε αξιολόγηση. Θεωρείς ότι παίζεις το καλύτερο σου μπάσκετ αυτή τη στιγμή;
«Ίσως!».
Σε άκουσα να λες μετά το παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ ότι θέλεις να o ηγέτης που δίνει το παράδειγμα. Μίλησε μας για το τι είναι ο ηγέτης όπως το αντιλαμβάνεσαι.
«Για μένα δεν μπορείς να βρεθείς στην θέση του ηγέτη και μετά να πεις «εντάξει, είμαι ο ηγέτης τώρα». Για μένα έχει να κάνει με το είμαι στην υπηρεσία της ομάδας. Πρέπει να υπηρετώ την ομάδα και να δίνω το παράδειγμα. Δεν μπορώ να ζητάω από τους συμπαίκτες μου να παίζουν άμυνα αν πρώτα εγώ δεν παίζω άμυνα. Δεν μπορώ να πω στα παιδιά ότι πρέπει να προπονηθούν περισσότερο στο σουτ ή στις βολές αν εγώ δεν το κάνω πρώτος. Αυτό εννοώ με το «ηγέτης μέσω παραδείγματος». Πρέπει να είμαι αυτός που όταν τα πράγματα πάνε στραβά, εγώ θα συνεχίσω να είμαι αισιόδοξος, γιατί αν όλοι με κοιτάξουν και εγώ είμαι αρνητικός, αυτό θα μεταφερθεί και στους υπόλοιπους. Αυτό εννοώ».
Είσαι στην 6η σου σεζόν στην Βιτόρια, κάτι που δεν είναι και τόσο συνηθισμένο πια, όχι μόνο στο μπάσκετ, αλλά και στα υπόλοιπα αθλήματα, με τους παίκτες να αλλάζουν συχνά ομάδες. Εσύ παραμένεις στην Βιτόρια τη στιγμή που πολλοί υποστηρίζουν ότι θα μπορούσες να παίξεις σε οποιαδήποτε διεκδικήτρια ομάδα της Ευρωλίγκας. Τι είναι αυτό που αγαπάς τόσο πολύ στην Βιτόρια και την Μπασκόνια που σε έχει κρατήσει εκεί, και θα σε κρατήσει ως το 2022;
«Είναι σαν το σπίτι, το δεύτερο σπίτι για μένα. Ανέπτυξα μια σχέση με αυτή την πόλη, η οικογένεια μου την αγαπάει και επίσης ήθελα να μείνω σε μια ομάδα και να γίνω ο franchise player, η «σημαία» της. Νομίζω ότι η Μπασκόνια είναι μια ιστορική ομάδα, μια ομάδα με παράδοση. Ναι, ίσως θα μπορούσα να πάω να παίξω κάπου αλλού, αλλά διάλεξα να μείνω σε ένα μέρος και να γίνω παίκτης – σύμβολο. Ελπίζω και εύχομαι να κερδίσω κάτι με αυτή την ομάδα».
Όπως συνέβη με τον Λουίς Σκόλα. Νιώθεις ότι ακολουθείς τα βήματα θρύλων όπως αυτός;
«Ναι, ο στόχος μου είναι όταν στο μέλλον αναφέρονται τα ονόματα τους, να υπάρχει και το δικό μου εκεί δίπλα, στην ίδια συζήτηση. Ξέρω ότι έχουν κερδίσει πράγματα και από την πλευρά μου και εγώ θέλω να προσφέρω και να κερδίσω κάτι με τον σύλλογο».
Είσαι ένας από τους αντιπροέδρους της ELPA, της Ένωσης Παικτών της Ευρωλίγκας. Δουλεύετε σε συνεργασία με την Ευρωλίγκα, αλλά κάποιες φορές υπάρχουν και αντίθετες απόψεις, όπως αυτή που εξέφρασε ο κ. Πέσιτς τον προηγούμενο μήνα. Ποιο νομίζεις πως είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα των παικτών αυτή τη στιγμή; Ίσως οι αυξημένες υποχρεώσεις των παικτών; Ειδικά για εσάς που παίζετε στην Liga ACB, που αγωνίζεστε σε δύο πολύ ανταγωνιστικά πρωταθλήματα. Επιστρέφοντας και στη συζήτηση των τραυματισμών, θεωρείς ότι ο αριθμός των αγώνων πρέπει να περιοριστεί κάπως; Φυσικά όλοι αγαπάμε να σας παρακολουθούμε, αλλά είστε άνθρωποι.
«Ναι, νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να συζητηθεί στην συλλογική σύμβαση εργασίας (CBA). Δεν μπορώ να μπω σε λεπτομέρειες σχετικά με το τι πρέπει να κάνουμε ή το τι πρέπει να αλλάξει, αλλά είμαι σίγουρος πως μαζί με τον πρόεδρο μας, τον Τζίτζι Ντατόμε και τον διευθυντή, τον Μπόμπι Νάχμπαρ και τα υπόλοιπα μέλη θα σχεδιάσουμε κάτι που θα βοηθά τους παίκτες όσο το δυνατόν περισσότερο».