Τα πάντα στον αθλητισμό, αλλά και στην ίδια τη ζωή είναι θέμα οπτικής. Αν πριν ξεκινήσει το ματς στο Παλάου, έλεγαν στον Ολυμπιακό ότι θα χάσει με 10, απέναντι σε μια από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, με Σπανούλη και Πρίντεζη να παίζουν μαζί σκάρτα 26 λεπτά, χωρίς τον Μιλουτίνοφ και έχοντας σε μεγάλο μέρος του παιχνιδιού ίδιες κατοχές με την Μπαρτσελόνα, έχω την αίσθηση ότι θα αγόραζε αυτή την επιλογή χωρίς δεύτερη σκέψη.
Αυτός που βλέπει μισογεμάτο το ποτήρι θα μιλήσει για το βήμα μπροστά του Ριντ, ο οποίος έκανε την καλύτερη εμφάνιση με τη φανέλα του Ολυμπιακού, για το θράσος του Βεζένκοφ απέναντι στην πρώην ομάδα του, για το στεπ απ του Ρούμπιτ και τον Παπανικολάου από τα παλιά. Θα κάνει λόγο για την επιμονή των ερυθρολεύκων ακόμη κι όταν το ματς πήγε στους 20, να μην το παρατήσουν και να μαζέψουν τη διαφορά, όπως και έγινε. Θα σταθεί στη δεύτερη περίοδο που η ομάδα του Κεμζούρα εγκλωβισε στην άμυνα της την Μπαρτσελόνα και πήρε ενέργεια για την επίθεση.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Η τρίτη περίοδος ήταν σεμινάριο για το τι δεν πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός. 8 από τα 16 λάθη του στην αναμέτρηση έγιναν σε αυτό το 10λεπτο. Έδωσε την ευκαιρία στους Καταλανούς να ανοίξουν το γήπεδο και το πλήρωσαν, με τη διαφορά να ανοίγει πάνω από τους 10 πόντους. Ο Σπανούλης “χάλασε” το μυαλό του με το ρεκόρ που θα γίνει στο ΣΕΦ την προσεχή εβδομάδα και δεν κατάφερε ποτέ να μπει στο πνεύμα του παιχνιδιού, που παρακολουθουσε ο απερχόμενος βασιλιάς Ναβάρο. Ο Κεμζούρα έπρεπε να εμπιστευτεί την 5αδα που τον οδήγησε στην ανατροπή και για το δεύτερο ημίχρονο, χωρίς να χρειάζεται να ακολουθήσει τη δική του πεπατημένη.
Ο Ιανουάριος θα κρίνει το μέλλον του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα με 3 στα 4 ματς στο Φάληρο οι ερυθρόλευκοι έχουν την ευκαιρία να χτίσουν σερί 8αδας. Η αρχή σε λίγες ημέρες κόντρα στην πληγωμένη Φενέρ.