“Είχε υπάρξει μέρα που είχα συλλάβει το ίδιο παιδί τρεις φορές μέσα σε 24ώρες. Πάντα είχα μέσα μου την ανάγκη να βοηθήσω τα παιδιά της πόλης μου”.
Ήταν ένας από τους πλέον “μάχιμους” αστυνομικούς στο αστυνομικό τμήμα της πόλης του Κάνσας. Μερικές από τις γειτονιές βρίσκονται στις υψηλότερες θέσεις εγκληματικότητας και ο Μάτ Τομάσικ το είχε ζήσει στο… πετσί του.
Νέος σε ηλικίας, δραστήριος, αλλά πάντα με το αίσθημα του “βοηθάω” προσπαθούσε να κρατά μακριά από τις κακοτοπιές παιδιά της γειτονιάς. Τις περισσότερες φορές αυτό ήταν δύσκολο, στα όρια του απίθανου. Όμως έβλεπε πως τα παιδιά είχαν ανάγκη κάτι να τους τραβήξει από την λάσπη της παρανομίας, να τους βγάλει από τον φράχτη των γκέτο.
“Κάποιοι είχαν στόχο τα παιδιά μας. Ήθελαν να τα έχουν του χεριού τους. Ήθελαν να τα βλέπουν να καταστρέφονται. Αυτό ήθελα να το σταματήσω”, θα πει σε συνέντευξη του Ματ Τομάσικ.
Μετά από 23 χρόνια συνεχούς παρουσίας στο σώμα, ο Τομάσικ, αποσύρεται από την αστυνομία και παίρνει μία απόφαση ζωής.
Ήταν λάτρης της πυγμαχίας και ο ίδιος ερασιτέχνης πυγμάχος, αποφασίζει να κάνει αυτό που χρόνια στριφογύριζε στο κεφάλι του και αποτελούσε το όνειρο κάθε νύχτας που περνούσε.
Πήρε την απόφαση να δημιουργήσει έναν χώρο πυγμαχίας και άθλησης γενικότερα ώστε να μπορέσει να τραβήξει τα παιδιά από τους δρόμους. Ήθελε να τους “ρίξει” εκείνο το σχοινί που αναζητούσαν και το έβλεπε στο βλέμμα τους κάθε φορά που αναγκαζόταν να συλλάβει κάποιο απ’ αυτά.
Θα έφτιαχνε το δικό του (με την συνδρομή της αστυνομίας) Police Athletic League of Kansas.
Στο μυαλό του όλο αυτό το είχε χρόνια φτιάξει, ήθελε τώρα να γίνει και πράξη. Ήθελε όμως κι έναν χώρο με ιδιαίτερη δυναμική, με ιδιαίτερο συμβολισμό. Και το βρήκε.
Ύστερα από ψάξιμο και πολλές επαφές κατάφερε να νοικιάσει τον ελεύθερο πλέον χώρο μία εκκλησίας 128 ετών, την St. Mary’s Church.
Ένα μνημείο θρησκευτικής πίστης όπου ο καθένας θα μπορούσε έστω και στο υποσυνείδητο να αισθανθεί και να σκεφτεί πολλά πράγματα. Ένας χώρος που θα μπορούσε να αποτελέσει έμπνευση.
Ο χώρος ήθελε δουλειά και στο άκουσμα της ιδέας πολλοί πήραν την απόφαση να βοηθήσουν. Ήταν άλλωστε για το καλό της κοινότητας, για το καλό των παιδιών της γειτονιάς.
“Εδώ θα ερχόμαστε εμείς, τα παιδιά μας, τα παιδιά όλων, μπορεί να είναι ένα παιδί από μία υπέροχη οικογένεια, αλλά κι ένα παιδί που μόλις βγήκε από την φυλακή”, θα πει στα ΜΜΕ που κατακλύζουν τον ίδιο με τηλεφωνήματα και αφιερώματα. Βλέπετε ο συνδυασμός ήταν… πιασάρικος, αστυνομία, εκκλησία, πυγμαχία.
Μόλις στις τρεις πρώτες εβδομάδες έχουν “χτυπήσει” την πόρτα περισσότερα από 100 παιδιά κάθε ηλικίας. Πλέον τα παιδιά έχουν και επαγγελματία πυγμάχο αφού συνεργάζεται με τον χώρο ο Τζεράλντο “Λάλο” Ρόουμπλες, “βοηθά να μένουν τα παιδιά μακριά από μπελάδες, τα βοηθά να γίνονται κοινωνικά με τον καλό τρόπο, να αποκτούν φιλίες και αυτοπεποίθηση”, θα δηλώσει.
“Η πυγμαχία με κρατά μακριά από τους δρόμους, ξέρετε εκεί πέρασα τα περισσότερα χρόνια μου ως παιδί”, δήλωνε στις αρχές του Απρίλη έναν χρόνο πριν ο 21ος τότε ετών, Χοσέ Μασίας.
Η επιτυχία και η δημοσιότητα που λαμβάνει με τον καιρό όλο αυτό, ανοίγει τα “φτερά” του και σε άλλες δραστηριότητες, για παράδειγμα η τοπική καλλιτέχνις Βάνια Σότο, μπαίνει στον χώρο με μαθήματα ζωγραφικής σε αγόρια και κορίτσια κάθε ηλικίας, ενώ στη συνέχεια μπαίνουν μαθήματα χορού, κάθε είδους, αλλά λόγου του λατινικού ταπεραμέντου, η Σάλσα κερδίζει στα..σημεία.
Οι μέρες κυλούσαν περισσότερα θετικά απ’ ότι θα έβλεπε στα όνειρά του όλα αυτά τα χρόνια ο Ματ, τόσο που την πρώτη άνοιξη της ύπαρξής του άνοιξε και κοινοτικός κήπος. Εκεί τα παιδιά μαθαίνουν να καλλιεργούν.
Επιπλέον γίνονται δράσεις με ΣΕΦ της περιοχής και τα παιδιά μαθαίνουν τα μυστικά της κουζίνας. Πλέον υπάρχουν πολλά αθλήματα, όπως η τοξοβολία, το τένις, το μπάσκετ, το παντλ. Τα παιδιά χάρη στον Ματ Τομάσικ έχουν στα πόδια τους έναν παράδεισο που τους κρατά μακριά από την κόλαση των δρόμων.
Πλέον το PAL του Κάνσας λειτουργεί έναν χρόνο και ολοένα και μεγαλώσει σε δραστηριότητες και συμμετέχοντες.
Η εκκλησία St. Mary πρωτολειτούργησε σε ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα το 1856 και ήταν η πρώτη εκκλησία την περιοχή του Γουαιντότε. Το 1890 με δωρεές των κατοίκων η εκκλησία χτίζεται από την αρχή και παίρνει τη σημερινή της μορφή. Λειτουργεί κανονικά μέχρι το 1985 όταν κι έπαψε να είναι εκκλησία. Συνέχισε όμως να συνδέεται με την κοινότητα αφού για τα επόμενα δέκα χρόνια λειτουργούσε ως κοινωνική κουζίνα για τις άπορες οικογένειες. Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 μετατράπηκε σε αποθήκη πάλι για άπορες οικογένειες. Τα τελευταία χρόνια ήταν κλειστή εντελώς, μέχρι που δόθηκε στον Ματ Τομάσικ για να αποκτήσει και πάλι ζωή.
Στις ΗΠΑ λειτουργούν αυτή τη στιγμή 700 PAL (Police Athletic League of Kansas) και αναμένεται να λειτουργήσουν κι άλλα στο μέλλον διότι η συνεισφορά τους στο κοινωνικό καλό είναι τεράστια.