Είναι ο μοναδικός κάτοικος ενός μικρού νησιού στη Μεσόγειο θάλασσα εδώ και τρεις δεκαετίες. Σε μέρες που το καλό όλων επιτάσσει τήρηση… αποστάσεων, ο Μάουρο Μοράντι δεν ζει κάτι διαφορετικό, αφού η μοναξιά είναι γι’ αυτόν τρόπος ζωής.
Είναι ο κατάλληλος άνθρωπος να μιλήσει για την… απομόνωση με την οποία συμβιβάζεται για κάποιο διάστημα το μεγαλύτερο κομμάτι του παγκόσμιου πληθυσμού.
Ήταν δάσκαλος στο επάγγελμα και πριν 31 χρόνια έκανε ταξίδι στην Πολυνησία. Πετώντας πάνω από τις ακτές της Σαρδηνίας εντόπισε τα κρυστάλλινα νερά του μεταγενέστερα δικού του επίγειου παράδεισου. Πήρε τη θέση του προηγούμενου επιστάτη του νησιού και στα 81 του χρόνια είναι ακόμα εκεί. Κυρίως όμως είναι ευτυχισμένος.
Κοιμάται σε μια πέτρινη παράγκα και κάθε πρωί απολαμβάνει όσα του χαρίζει η φύση. Κάνει βόλτα στα αγαπημένα του κοντινά σημεία, ακούει τους ήχους των πουλιών που τραγουδούν.
Μαθαίνοντας όσα ακριβώς συμβαίνουν στη χώρα του, τις συνθήκες ζωής και κυρίως το βαρύ σε ανθρώπινες ζωές τίμημα της Ιταλίας, αισθάνεται πως βρίσκεται στο ασφαλέστερο σημείο της γης. “Εγώ νιώθω ασφαλής εδώ καθώς το νησί προσφέρει πλήρη προστασία. Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος αφού είμαι μόνος. Ανησυχώ όμως για κάποιους δικούς μου ανθρώπους στη Μόντενα. Η μόνη δυσκολία που έχω είναι πως με τις απαγορεύσεις μετακινήσεων και τα μέτρα που υπάρχουν καθυστερεί λίγο η τροφοδοσία μου σε είδη πρώτης ανάγκης και τρόφιμα”.
Οι νέες συνθήκες έβαλαν τέλος και στις βόλτες των Ιταλών στο νησάκι με σκάφη. Κάτι που έσπαγε τη μονοτονία του έστω και λίγες στιγμές ερχόμενος σε επαφή με ανθρώπους που επισκέπτονταν το νησί. “Επιχειρώντας να περάσω πιο ευχάριστα την ώρα μου βγάζω φωτογραφίες με τα τοπία του νησιού. Τις επεξεργάζομαι και τις ανεβάζω σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου έχω πολλούς φίλους”.
Αναφερόμενος στην δυσκολία ορισμένων ανθρώπων να κλειστούν στο σπίτι για κάποιο διάστημα βάζει τα πράγματα σε άλλη, δική του διάσταση. “Περνάω κάθε χειμώνα κλεισμένος σε αυτό το μικρό σπιτάκι. Για μήνες. Σπάνια το χειμώνα κινούμαι ιδιαίτερα στο νησί. Πως γίνεται να μη μπορούν οι άνθρωποι να μείνουν στο σπίτι τους για δύο εβδομάδες; Αυτό είναι παράλογο. Το να μένεις μέσα και να κλείνεσαι στον εαυτό σου για κάποιο διάστημα σε βοηθά να αναζητήσεις κομμάτια της ψυχής σου”, αναφέρει ο γέροντας που η ζωή του έχει συνδεθεί με την απομόνωση.
“Νομίζω πως πολλοί άνθρωποι φοβούνται να διαβάσουν βιβλία γιατί αν το κάνουν θα ανακαλύψουν πόσα πράγματα κάνουν λάθος στη ζωή τους και σε πόσα άτομα κάνουν κακό”, αναφέρει ο άνθρωπος που κάποτε ταξίδευε συχνά στην Ευρώπη και πλέον ζει μοναχικά. “Δεν αισθάνομαι πλέον την ανάγκη να ταξιδεύω. Αντιλαμβάνομαι πως τα πιο περιπετειώδη και επικίνδυνα ταξίδια τα έχουμε όλοι μέσα μας, ακόμη και όταν καθόμαστε στο σαλόνι του σπιτιού μας. Δυστυχώς πάντως πιστεύω πως λίγοι άνθρωποι θα αξιολογήσουν διαφορετικά τα πράγματα και θα βγάλουν κάτι θετικό απ’ όλο αυτό. Οι περισσότεροι θα επιστρέψουν στις ίδιες συνήθειες”.