Η Λιλ πανηγύρισε το τρίτο και τελευταίο πρωτάθλημα στην ιστορία της (2011) παρουσιάζοντας ένα υποδειγματικό σύνολο με προπονητή τον Ρούντι Γκαρσία.

Η Λιλ πανηγύρισε το νταμπλ της περιόδου 2011-2012 και κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα και 3ο συνολικά στην ιστορία της μετά το 1954. Ομάδα μοντέλο που πήρε τα σκήπτρα από την πρωταθλήτρια Μαρσέιγ και ανέβηκε στο πιο σκαλί του βάθρου στο Σαπιονά. Οι περισσότεροι από τους πρωταγωνιστές του 2011 αγωνίζονται ακόμα στη ”δύση” της καριέρας τους.

Αρχιτέκτονας ο 47χρονος τότε Ρούντι Γκαρσία, έχοντας ήδη δουλέψει την ομάδα ερχόμενος από το 2008 από τη Λεμάν κατάφερε να χτίσει ένα σύνολο που αποτέλεσε την ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος. Ο Γάλλος τεχνικός αναχώρησε για τη Ρώμη το 2013 το 2016 επέστρεψε στο Σαπιονά για τον πάγκο της Μαρσέιγ και από πέρσι βρίσκεται  στον πάγκο της Λιόν.

Κάτω από τα δοκάρια ο Μικαέλ Λαντρό, ο κάτοχος ρεκόρ συμμετοχών στο πρωτάθλημα (618) με τις φανέλες των Ναντ (335), Παρί Σεν Ζερμέν (114), Λιλ (119) και Μπαστιά (50). Ο Λαντρό βασικός και αναντικατάστατος , κάθισε κάτω από τα δοκάρια και στα 38 παιχνίδια  και δέχτηκε 36 γκολ. Η Λιλ είχε την 2η καλύτερη άμυνα πίσω από Ρεν που δέχτηκε ένα λιγότερο και τερμάτισε στην 6η θέση. Πλέον στα 40 ασχολείται με την προπονητική και η πρώτη του δουλειά ήταν στον πάγκο της Λοριάν (2017-2019).

Στην άμυνα δέσποζε η παρουσία η του Καμερουνέζου Ορελιέν Σεντζού. Πήγε στη Βρετάνη με ελάχιστες παραστάσεις και εξελίχθηκε σε παίκτη πρώτης γραμμής. Αγωνίστηκε σε 34  παιχνίδια και πέτυχε 1 γκολ. Φόρεσε την φανέλα της Λιλ για πέντε γεμάτες σεζόν και δεν άργησε να προσελκύσει το ενδιαφέρον μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων. Τα χρήματα που έδινε η Γαλατασαραϊ δεν δυσκόλεψαν τον σύλλογο να τον παραχωρήσει. Αφού ολοκλήρωσε την περιπέτεια του στην Τουρκία, φορώντας επίσης τις φανέλες των Μπασακσεχίρ και Μπούρσασπορ, επέστρεψε στη Γαλλία και από πέρσι αγωνίζεται με τα χρώματα της Αμιάν στα 34 του χρόνια.

Δεύτερος κεντρικός αμυντικός ο Γάλλος  Αντίλ Ραμί που αγωνίστηκε 36 φορές δίπλα στον Σετζού. Στη Βρετάνη έκανε τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα και πανηγύρισε το πρώτο του πρωτάθλημα στην τελευταία του σεζόν. Πήρε τίτλο και έφυγε για Ισπανία και Βαλένθια. Φόρεσε τις φανέλες των Μίλαν,πήρε ευρωπαϊκό τρόπαιο με τη Σεβίλη, Μαρσέιγ, Φενέρμπαχτσε και πλόεν βρίσκεται στη Ρωσία και το Σότσι.

Στα μπακ ο Ματιέ Ντεμπουσί που ξεκίνησε την καριέρα του στη Βρετάνη. Από το 2003 στην ομάδα, φόρεσε την φανέλα της 10 χρόνια, έπαιξε σε 35 αγώνες, πέτυχε 2 γκολ, πανηγύρισε πρωτάθλημα και αναχώρησε για την Αγγλία και τη Νιουκάστλ και την Άρσεναλ. Επέστρεψε στην πατρίδα του το 2016
για να παίξει στη Μπορντό και σήμερα στα 34 του βρίσκεται στην Σεντ Ετιέν.

Ο Φρανκ Μπεριά με 27 συμμετοχές κάλυψε το αριστερό άκρο και πέτυχε ένα γκολ. Από τη Μετς στη Λιλ το 2007 όπου αγωνίστηκε μέχρι το τέλος της καριέρας του. Κέρδισε ένα και μοναδικό τίτλο στην αγαπημένη του Λιλ όπου εργάζεται σήμερα ως τεχνικός διευθυντής στα 36 του χρόνια.

Στο χώρο της μεσαίες γραμμής δέσποζε η παρουσία του Φλοράν Μπαλμόν. Το μηχανάκι στο κέντρο έπαιξε 27 ματς και τη Νις το 2008. Φόρεσε τη φανέλα της Λιλ μέχρι το 2016 για να μετακομίσει στη
Ντιζόν όπου ακόμα και σήμερα που έχει πατήσει τα 40 αγωνίζεται.

Το δεύτερο μηχανάκι του κέντρου ο Ζομπά Μαβουμπά. Ξεκίνησε στη Μπορντό, δοκίμασε αλλά δεν προσαρμόστηκε στην Ισπανία με τη Βιγιαρέλ και το 2008 πήγε στη Λιλ δανεικός. Αφού έπεισε τους ιθύνοντες έπαιξε στη Βρετάνη 9 χρόνια και την ονειρική χρονιά του νταμπλ δεν έχασε ούτε ένα ματς πρωταθλήματος (38) σημειώνοντας ένα γκολ. Στη δύση της καριέρας του μετακόμισε στην Σπάρτα Πράγας και πλέον στα 36 του αγωνίζεται στην 3η κατηγορία της Γαλλίας με την φανέλα της Merignac – Arlac.

Ο Γιοάν Καμπάιγ συστήθηκε στη Λιλ όπου ήταν η πρώτη ομάδα που έπαιξε επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Από τις μικρές ομάδες έκανε το άλμα το 2004 και το 2011 έκανε το μπαμ. 36 παιχνίδια και 2 γκολ στη μαγική χρονιά του Γάλλου που αποχαιρέτησε τη Γαλλία για την Πρέμιερ Λιγκ και τη Νιουκάστλ. Επέστρεψε καθώς η Παρί είχε λεφτά για ξόδεμα και δοκίμασε και στο Παρίσι. Γύρισε στο Λονδίνο για να παίξει στην Κρίσταλ Πάλας, έκανε διακοπές στο Ντουμπάι και την Αλ Νασρ και από το 2019 βρίσκεται  στο ποταμό Ροδανό φορώντας τη φανέλα της Σεντ Ετιέν χωρίς επιτυχία…

Από τις μικρές ομάδες του συλλόγου,ο Εντέν Αζάρ το 2007 πήκε στην πρώτη. Το ταλέντο του δεν άργησε να φανεί και αμέσως έκανε αίσθηση με τις εμφανίσεις του. Η Βρετάνη και  η Γαλλία παραμιλούσε και ο θαυματουργός Βέλγος μόλις 20 χρονών, αφού άλλαξε νούμερο στη φανέλα και πήρε το 26 από το 33 εντυπωσίασε. Ο Γκαρσία τον έβαλε να παίξει σε όλα τα παιχνίδια όπου πέτυχε 7 γκολ. Η πορεία του γνωστή στην συνέχεια, μεγαλούργησε στην Τσέλσι και από φέτος προσπαθεί να προσαρμοστεί στην Ρεάλ Μαδρίτης φορώντας το βαρύ νούμερο ‘7’.

Στην άλλη πτέρυγα ο ταλαντούχος Ζερβίνιο που ήρθε το 2009 από τη Λεμάν. Ο επιθετικός από την Ακτή του Ελεφαντοστού με 35 συμμετοχές και 15 γκολ, δεύτερος σκόρερ της ομάδας κάθισε 2 χρόνια
και πρόλαβε πανηγυρίσει τίτλο. Έφυγε γρήγορα και αυτός με την Άρσεναλ να κάνει την καλύτερη προσφορά. Ακολούθησαν Ρόμα, Χεμπέϊ Φόρτιουν (Κίνα) και από το 2018 στα 32 του χρόνια αγωνίζεται στην Πάρμα με μεγάλη επιτυχία.

Η εντεκάδα κλείνει με τον βασικό επιθετικό και πρώτο σκόρερ με 25 γκολ σε 36 παιχνίδια Μόυσα Σο. Από τη Ρεν και τη Σεντάν στη Λιλ το 2010 και κατευθείαν πρωτάθλημα για τον Σενεγαλέζο που είχε άψογη συνεργασία με τους Αζάρ και Ζερβινιο. Αδύνατο να τον κρατήσουν στη Βρετάνη, έφυγε για Τουρκία και Σαουδική Αραβία αλλά ποτέ δεν έγινε ο παίκτης που θαυμάσαμε με την φανέλα της Λιλ. Πλέον αγωνίζεται στα 34 του στη Γκαζιαντέμπ.

Πολύτιμη συνεισφορά χωρίς να θέλουμε να τους αδικήσουμε, είχαν επίσης οι Πιερ Αλεν Φρο, Τούλιο Ντε Μέλο, Στεφάν Ντομόν, Λουντοβίκ Ομπρανιάκ, Ιντρίσα Γκεγ, Έμερσον και Ρόζεναλ που συμπλήρωσαν το παζλ και μπαινόβγαιναν στην εντεκάδα.

Η Λιλ τερμάτισε στην πρώτη θέση με 21 νίκες, 13 ισοπαλίες και μόλις 4 ήττες συγκεντρώνοντας 76 βαθμούς, 8 περισσότερους από την δεύτερη Μαρσέιγ. Τελείωσε την κούρσα του πρωταθλήματος με 68 γκολ έχοντας την καλύτερη επίθεση, βάζοντας 6 παραπάνω γκολ από την δευτεραθλήτρια Μαρσέιγ και προκρίθηκε για μπήκε για πρώτη φορά στους ομίλους του champions league.

Την επόμενη χρονιά σκυτάλη πήρε η Μονπελιέ, η τελευταία ομάδα πριν ξεκινήσει η κυριαρχία της Παρί Σεν Ζερμέν στο γαλλικό ποδόσφαιρο, αν εξαιρέσουμε την εκπληκτική Μονακό του Ζαρντίμ, που κατάφερε να ”κλέψει” ένα τίτλο από τα 6 που έχουν πάρει οι πρωτευουσιάνοι τα τελευταία 7 χρόνια. Φέτος ύστερα από 28 αγωνιστικές βρίσκεται στην 4η θέση του πίνακα και διεκδικεί με αξιώσεις ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο στα σαλόνια του champions league, εφόσον το πρωτάθλημα συνεχιστεί…Πρωτάθλημα δεν κυνηγάει, καθώς όσο υπάρχει ο Κελαϊφί στο Παρίσι, δύσκολα θα ξαναδούν τίτλο οι ”μικροί”…