Ο μόνιμα “ωχαδερφιστής” που κατάλαβε ότι δε ζει μόνος του και οφείλει να σέβεται αν θέλει να τον σέβονται.
Αυτός που ανέκαθεν σεβόταν και εισπράττει σε άνευ προηγουμένου συνθήκες ανάλογη συμπεριφορά.
Η κοινωνία που στη βάση της αντιλαμβάνεται την κατάσταση γιατί εμπιστεύεται. Δεν έχει κανένα λόγο να μην εμπιστεύεται τον Τσιόδρα και τους επιστήμονες. Θα είχε πολλούς λόγους να μην εμπιστεύεται πρόσωπα της πολιτικής.
Είναι ίσως η πρώτη φορά στις τελευταίες 2-3 δεκαετίες που άνθρωποι απαλλαγμένοι από πολιτικά στρατόπεδα συμφωνούν πως επιτέλους η πολιτική απόφαση να βγουν μπροστά οι ειδικοί πάρθηκε έγκαιρα.
Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε στην Ελλάδα εικόνες εξωτερικού. Ανθρώπους όλων των ηλικιών να βγαίνουν για περπάτημα ή για τρέξιμο. Σιγά μην έβγαιναν αν δεν είχαν υποβληθεί σε αυτό το “ηλεκτροσόκ” της καθημερινότητάς τους που έπρεπε να αλλάξει.
Είναι η πρώτη φορά που τηρούμε αποστάσεις και περιμένουμε τη σειρά μας. Ενώ πριν δύο μήνες έπρεπε να κλέψουμε με κάθε τρόπο τη σειρά των άλλων. Είτε στο σούπερ μάρκετ είτε στα φανάρια.
Είναι η στιγμή της αναγνώρισης επαγγελμάτων όπως αυτό των νοσηλευτών, που κάποιοι θεωρούσαμε… υπηρέτες μας.
Είναι η στιγμή που τα αυτονόητα, να δούμε ένα φίλο για παράδειγμα, παύουν να είναι πραγματοποιήσιμα.
Είναι η στιγμή που έπρεπε να πάρουμε άδεια εξόδου για να βγούμε στο δρόμο και να πούμε καλημέρα σε έναν άγνωστο.
Όπως και αυτή που έπρεπε να κλείσουν όλα για να κάνουμε ένα περίπατο σαν οικογένεια με τα παιδιά μας.
Είναι αυτή η στιγμή που ο τύπος της απέναντι πολυκατοικίας βγαίνει στο δρόμο για να χορέψει και όλη η γειτονιά τον αποθεώνει χωρίς να καλέσει το 100…
Σε αυτή την ιδιαίτερη στιγμή και περίοδο που βιώνει η ανθρωπότητα μπαίνει σε ζυγαριά και αναθεωρείται η έννοια της κανονικότητας στην οποία ο καθένας από εμάς θέλει να επιστρέψει.
Είναι απαραίτητο να επιστρέψουμε στην κανονικότητα της οικονομίας, γιατί χωρίς αυτή άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους και το μεροκάματο για να φροντίσουν τις οικογένειές τους. Των μετακινήσεων γιατί δεν υπάρχει καλύτερη ψυχανάλυση από την επικοινωνία με ανθρώπους που εκτιμάς και σε εκτιμούν.
Καλό θα ήταν ίσως να υιοθετήσουμε και στοιχεία αυτής της νέας καθημερινότητας. Να περπατάμε με τους φίλους ή την οικογένειά μας. Να ασχολούμαστε περισσότερο με τα παιδιά μας. Να δίνουμε προτεραιότητα σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Να μάθουμε να σεβόμαστε πριν απαιτήσουμε να μας σέβονται. Να διαβάζουμε περισσότερο και να αξιολογούμε όσα βλέπουμε στην τηλεόραση.
Το ότι τίποτα δεν είναι αυτονόητο, οι… πολλοί το νιώθουν στα δύσκολα. Λίγοι το καταλάβαιναν πάντα.
Όταν θες να αλλάξει ο κόσμος γύρω σου πρέπει πρώτα να αλλάξεις εσύ που είσαι κομμάτι του.
ΥΓ. Αυτό το τελευταίο το απαιτείς όταν δεν έχεις συνείδηση.
ΥΓ1. Συνείδηση είναι η νοητική δυνατότητα ενός οργανισμού η οποία του επιτρέπει, σε προέκταση των αισθήσεών του, να γνωρίζει και να κατανοεί τον εαυτό του, το περιβάλλον του, τα συμβαίνοντα γύρω του και μέσα του και να έχει το δυνατόν την αίσθηση της «θέσης» και της σημασίας του στον κόσμο καθώς και του αντίκτυπου των πράξεών του.