60η μέρα
Μου φαίνεται απίστευτο, αλλά μόλις συνειδητοποίησα, όχι ότι δεν το είχα καταλάβει, πως έχω συμπληρώσει δύο μήνες σε καραντίνα! Εξήντα ημέρες εντελώς διαφορετικές σε σχέση με την προ κορωνοϊού περίοδο, οκτώ εβδομάδες οι οποίες μοιάζουν με… οκτώ χρόνια! Δεν είναι τόσο η “κλεισούρα”, ο περιορισμός κυκλοφορίας ή ο φόβος της πανδημίας, αλλά αυτή η διαβολεμένη μονοτονία και ρουτίνα. Αυτή η καθημερινή επανάληψη η οποία… θολώνει το μυαλό. Χάνεις λίγο το χρόνο και αισθάνεσαι σαν τον Μπιλ Μάρεϊ στη “Μέρα της Μαρμότας”.
Όχι, σε προσωπικό επίπεδο δεν θα αλλάξουν πολλά πράγματα από τη Δευτέρα που… φεύγει – μακάρι μόνιμα – το μέτρο των SMS από τη ζωή μας. Και δεν πρέπει να αλλάξουν. Γιατί η πανδημία δεν έχει περάσει και αυτός ο “αόρατος εχθρός” είναι ακόμα ανάμεσα μας. Γιατί το μεγαλύτερο λάθος που θα μπορούσαμε να κάνουμε σε αυτή τη μεταβατική περίοδο θα ήταν ο εφησυχασμός ή αν θέλετε ο… ωχαδερφισμός. Πλέον η… μπάλα βρίσκεται στο δικό μας γήπεδο και οφείλουμε να “σκοράρουμε”.
Η Κυβέρνηση και οι ειδικοί μας έδωσαν… πάσα και πρέπει να μην χαραμίσουμε αυτή την “ασίστ”. Γιατί κανένας δεν θέλει να επιστρέψουμε στα αρχικά μέτρα και όλοι θα πρέπει να καταλάβουν πως είναι κάτι που δυστυχώς θα γίνει αν δεν δείξουμε ότι είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε το “τιμόνι” της ζωής μας. Αυτής της ζωής, της δύσκολης, της βαρετής, της διαφορετικής εξαιτίας του κορωνοϊού. Ας κάνουμε βήμα μπροστά και όχι πίσω…
Το βίντεο της μέρας
Θα φωνάξουμε “Ελευθερία” μονάχα όταν οι επιστήμονες ανακαλύψουν το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού. Μέχρι τότε… ελπίζουμε. Σε αυτό το βίντεο της Deutsche Welle, μπορείτε να δείτε πόσο μακριά απέχουμε από την οριστική λύση.
To soundtrack της μέρας
Στην προτελευταία μέρα της καραντίνας, ας ακούσουμε κάτι διαφορετικό. Πέντε τραγουδιστές τραγουδούν A Capella (δηλαδή χωρίς μουσικά όργανα) με τη συνοδεία μονάχα εντός ντράμερ. Πατήστε το play και δεν θα το πιστεύετε! Van Canto η μπάντα και η επιλογή μου είναι η διασκευή τους στο “Τhe Final Countdown” των Europe.