Η Έβερτον είχε στεφθεί πρωταθλήτρια λίγο νωρίτερα, αφήνοντας στη 2η θέση τη Λίβερπουλ, σε μία περίοδο ακμής γιατον σύλλογο, καθώς είχε προηγηθεί η κατάκτηση του Κυπέλλου Αγγλίας έναν χρόνο νωρίτερα. Η πορεία προς τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων της 15ης Μαΐου, είχε ξεκινήσει με τον αποκλεισμό της University College Dublin στον πρώτο γύρο (0-0, 1-0) και εύκολη επικράτηση στον δεύτερο γύρο επί της Ίντερ Μπρατισλάβας με δύο νίκες (1-0, 3-0).
Στα προημιτελικά ξεπέρασε εύκολα το εμπόδιο της Φορτούνα Σιτάρντ, πάλι με δύο νίκες (3-0, 2-0) και στα ημιτελικά έκανε τη μεγάλη έκπληξη, αφήνοντας εκτός της Μπάγερν Μονάχου (0-0,3-1).
Στις 15 Μαΐου του 1985, στον τελικό του Ρότερνταμ, η Έβερτον αντιμετώπισε την Ραπίντ Βιέννης. Προηγήθηκε 2-0 με γκολ των Γκρέι (57΄) και Στίβεν (72΄), μείωσαν οι Αυστριακοί με τον Κράνκλ (83΄), αλλά το τρίτο γκολ του Σίντι δύο λεπτά αργότερα, σφράγισε την κατάκτηση του τροπαίου για την ομάδα του αείμνηστου Χάουαρντ Κένταλ.
Ο Κένταλ είχε καταφέρει να μεταδώσει αυτοπεποίθηση στους παίκτες του και χρόνια αργότερα, το 2003, είχε πει στην τηλεόραση της Έβερτον: «Είχα δει την Ραπίντ και ήμουν πολύ σίγουρος ότι θα κερδίζαμε, αλλά δεν ήθελα να μεταφέρω αυτή τη σιγουριά στους παίκτες γιατί σε έναν τελικό μπορεί να συμβεί οτιδήποτε.
Ήμασταν αποφασισμένοι να προχωρήσουμε στη διοργάνωση. Το να είσαι προπονητής στο πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ομάδας είναι κάτι ξεχωριστό και η περίσταση μετά την κατάκτηση του τίτλου ήταν απίστευτη».