Λίγο έξω από την Εμίλια – Ρομάνια στην περιφέρεια της Ρέτζιο Εμίλια, κυριαρχεί η φιγούρα ενός καλόκαρδου γίγαντα, προσιτός σε όλους, πάντα χαμογελαστός και πάντα πρόθυμος να βοηθήσει τους… συγχωριανούς του.
Ο παλαίμαχος τερματοφύλακας της Γιουβέντους Στέφανο Τακόνι που στις 13 Μαϊου έκλεισε το 63ο έτος της ηλικίας του, είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που εγκατέλειψαν τον χώρο του αθλητισμού, προκειμένου να αφοσιωθεί σε ένα χόμπι που πάντα αγαπούσε.
Έστρεψε ολοκληρωτικά την προσοχή του στην αμπελουργία και στην δημιουργία καλού κρασιού.
Οι Ιταλοί αγαπάνε το καλό κόκκινο κρασί και ο Τακόνι χωρίς να έχει ιδιαίτερες γνώσεις στο αντικείμενο, άρχισε διστακτικά τα πρώτα του βήματα.
Τολμώντας, μαθαίνοντας από τα λάθη του και σεβόμενος τα τοπικά προϊόντα με τα οποία θα εργαζόταν, έθεσε ως στόχο μαζί με την επίλεκτη ομάδα των συνεργατών του να κρατήσει ζωντανή την ψυχή ενός αγαθού που είναι συνυφασμένο με την τοπική ιστορία, την παράδοση και τον πολιτισμό.
Λίγο αργότερα και αφού είδε ότι το κρασί του έχει απήχηση στον κόσμο και οι διανομές πήγαιναν περίφημα, αποφασίζει να πάει ένα βήμα παραπέρα και πλέον δραστηριοποιείται στον χώρο της γαστρονομίας.
Έτσι αποφάσισε να δημιουργήσει ένα αυθεντικό Αργεντίνικο εστιατόριο στην καρδιά της Ρέτζιο Εμίλια, το οποίο εγκαινίασε πριν από λίγες ημέρες.
«Είμαστε πολύ κοντά στο Μιλάνο και στόχος μας είναι να μας μάθει ο κόσμος», δηλώνει ο ίδιος στην ηλεκτρονική έκδοση της «Messagero», εμφανώς αγχωμένος για το αποτέλεσμα της προσπάθειας του, αλλά όπως λέει χαρακτηριστικά: «Στην κουζίνα θα βρίσκομαι εγώ και θα επιβλέπω τα πάντα. Όπου πρέπει να επεμβαίνω για να βοηθήσω θα το κάνω, ενώ στους πελάτες θα προτείνω το κρασί ανάλογα με την παραγγελία τους. Το εστιατόριο ήταν ένα όνειρο ζωής και ελπίζω να καταφέρω να επεκταθώ και άλλες πόλεις».
“Να αποχωρήσει με το Champions League o Μπουφόν”
Από το 1983 μέχρι και το 1992 ο Τακόνι φόρεσε την φανέλα της «μεγάλης κυρίας» του Ιταλικού ποδοσφαίρου κατακτώντας δύο πρωταθλήματα (83/84 και 85/86), μία φορά το Κύπελλο Ιταλίας, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων, ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, ένα πρωτάθλημα Πρωταθλητριών (84/85), ένα κύπελλο ΟΥΕΦΑ και ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο.
Φυσικά παρακολουθεί την αγαπημένη του Γιουβέντους, αλλά οι δημόσιες τοποθετήσεις του σχετικά με το ποδόσφαιρο είναι σπάνιες.
Ανήμερα των γενεθλίων του, όταν του ζητήθηκε μια ευχή για την σημερινή Γιουβέντους από τον Φιλίπο Κοντιτσέλο, δημοσιογράφο της «Gazzetta dello Sport», εκείνος αρκέστηκε να πει: «Θέλω να δω την ομάδα να κατακτά το Τσάμπιονς Λίγκ με αρχηγό τον Μπουφόν.
Κι΄ αν δεν τα καταφέρει φέτος ο Τζίτζι, να επιμείνει και του χρόνου γιατί του αξίζει».
Η συναδελφική αλληλεγγύη δεν σταματάει να υπάρχει ποτέ.