Η κατάσταση στον Παναθηναϊκό, 10 ημέρες μετά την πολυσυζητημένη συνέντευξη Τύπου του μεγαλομετόχου, Δ. Γιαννακόπουλου, έχει περίπου ως εξής:
Η ομάδα είναι δηλωμένη στην Ευρωλίγκα ενόψει τις σεζόν 2020-21 κι αυτό για να αλλάξει απαιτούνται ακραίες ενέργειες, με τεράστιο παράπλευρο κόστος.
Οι μάνατζερ είναι ήδη ενημερωμένοι επ’ αυτού, προτείνοντας στο τεχνικό επιτελείο παίκτες “επιπέδου Ευρωλίγκας”, με την υποσημείωση πως, λόγω της μείωσης του μπάτζετ, σε αυτούς πλέον δεν περιλαμβάνονται οι λεγόμενοι πρωτοκλασάτοι.
Το πρώτο συμπέρασμα που προκύπτει λοιπόν είναι πως με την πορεία που έχει χαραχθεί επί της ουσίας ακυρώνεται (ή τουλάχιστον “παγώνει”) ένα σημαντικό κομμάτι των εξαγγελιών του μεγαλομετόχου (“ο Παναθηναϊκός πρέπει να φύγει από την Ευρωλίγκα και να πάει στην FIBA”, είπε χαρακτηριστικά στην Συνέντευξη Τύπου, προτού επισημάνει πως η οριστική απόφαση θα παρθεί από το δίδυμο Παπαδόπουλου-Τριαντόπουλου, στο οποίο λίγο νωρίτερα είχε ο ίδιος δώσει το διοικητικό χρίσμα).
Η εξέλιξη αυτή μονάχα ως θετική μπορεί να εκληφθεί από τους φίλους του Παναθηναϊκού, αφού:
Όσο κι αν η FIBA και το BCL έχουν δυναμώσει σημαντικά, η θέση των “πρασίνων” είναι δίπλα σε ομάδες με παραπλήσιο ειδικό βάρος και προοπτική με εκείνον. Τέτοιες λοιπόν υπάρχουν (τουλάχιστον αυτή τη στιγμή) μονάχα στην Ευρωλίγκα.
Δίνει την ευκαιρία στον Δ. Γιαννακόπουλο να ξαναμετρήσει τα δεδομένα.
Ειδικά όσον αφορά το τελευταίο, είναι αναγκαίο να γίνουν οι εξής επισημάνσεις:
Ο Παναθηναϊκός είναι μέτοχος της ιδιωτικής εταιρείας (ή αν προτιμάτε της κοινοπραξίας) που ονομάζεται Ευρωλίγκα, η οποία επανασυστήθηκε το 2015 με την προσθήκη της IMG, έχοντας (κατ’ αρχάς) δεκαετή προοπτική. Οποιαδήποτε διαφωνία λοιπόν μπορεί να διευθετηθεί (όποια κι αν είναι η τελική κατάληξη) μονάχα μέσα από τα θεσμοθετημένα από την ίδια την κοινοπραξία όργανα.
Ο Δ. Γιαννακόπουλος υπενθύμισε πως ο ίδιος κι η οικογένειά του έχουν συνολικά επενδύσει από το 1987 έως σήμερα στον Παναθηναϊκό ένα ιλιγγιώδες ποσό που ξεπερνά τα 450εκ. Επανέλαβε δηλαδή το… λάθος που έκανε πάντοτε ο θείος του, ο αείμνηστος Θανάσης Γιαννακόπουλος, παραλείποντας να υπολογίσει τον πληθωρισμό.
Ένα απλό παράδειγμα επ’ αυτού, χωρίς να μπλέξουμε με σύνθετους οικονομικούς όρους: Το 1995 ο Παύλος, ο Θανάσης (αλλά και ο Κώστας) υπέγραψαν διετές συμβόλαιο ύψους 7εκ δολαρίων με τον Ντομινίκ Γουίλκινς, στον οποίο κατέβαλαν μέχρι και το τελευταίο σεντ, παρότι τη δεύτερη σεζόν επέστρεψε στο ΝΒΑ.
Αν βάλουμε το συγκεκριμένο ποσό σε ένα από τα “εργαλεία” που υπάρχουν στο διαδίκτυο για να γίνεται γρήγορα πληθωριστική αναγωγή, θα δούμε πως τα 7εκ δολάρια του 1995 είναι στην πραγματικότητα σχεδόν 12εκ (11,8εκ. για την ακρίβεια) το 2020.
(Ιδού ένα εξ αυτών για να κάνετε τις πράξεις και μόνοι σας https://www.usinflationcalculator.com/)
Ακριβής υπολογισμός μπορεί να γίνει μονάχα από τον Δ. Γιαννακόπουλο και τους υπόλοιπους κληρονόμους της “αυτοκρατορίας” της ΒΙΑΝΕΞ. Σύμφωνα ωστόσο με τα στοιχεία που έχουν δει το φως το δημοσιότητας τα τελευταία 33 χρόνια και με έναν πρόχειρο υπολογισμό με βάση την παραπάνω λογική, τα χρήματα που έχουν βάλει οι Γιαννακόπουλοι στον Παναθηναϊκό δεν είναι 450 εκ, αλλά (με άκρως συντηρητικές εκτιμήσεις) πάνω από 600 εκ. Άνθρωπος που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα επ’ αυτού, λέει με βεβαιότητα πως το πραγματικό ποσό είναι πιο κοντά στα 700 εκ παρά στα 600, όμως από ένα σημείο και μετά τέτοιες διαφορές έχουν μικρή σημασία.
Βάζοντας λοιπόν τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση, φτάνουμε στην ουσία. Όταν έχεις βάλει όχι μία, αλλά 150 περιουσίες στον σύλλογο που με συνέπεια υπηρετείς, δεν χρειάζεται να δώσεις εξηγήσεις. Διότι όποια κι αν είναι η ερώτηση που θα σου τεθεί, αρκεί μονάχα η υπενθύμιση του εξωπραγματικού αυτού ποσού για να δοθεί μια πειστική απάντηση.
Πάμε να κάνουμε μια προσομοίωση:
Ας υποθέσουμε πως ένας φίλος του Παναθηναϊκού, από αυτούς που ονομάζουμε “χαμηλών τόνων”, συναντά τυχαία τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο κι η συζήτηση ξεκινάει κάπως έτσι:
“Με όλο τον σεβασμό κύριε πρόεδρε,μας καλομάθατε τόσα χρόνια εσείς κι η οικογένειά σας και τώρα είναι δύσκολο να χωνέψουμε πως το μπάτζετ είναι σε τέτοιο επίπεδο που ουσιαστικά μας απαγορεύει να διεκδικήσουμε Ευρωπαϊκό τίτλο. Και θα μου επιτρέψετε να σας πω πως έχετε σημαντικό μερίδιο ευθύνης επ’ αυτού, αφού η μείωση της δυναμικής στο χορηγικό κομμάτι δεν σχετίζεται μονάχα με τον κορωνοϊό και την οικονομική κρίση, αλλά και με τις δικές σας δημόσιες ενέργειες κι αντιδράσεις”.
Οι αριθμοί και τα 600 εκ. σε 33 χρόνια
Για να είναι ολοκληρωμένη η απάντηση που θα δοθεί από την πλευρά του μεγαλομετόχου, αρκούν δύο αριθμοί, και μια μικρή υπενθύμιση.
Ποιοι είναι οι αριθμοί;
Πάνω από 600 εκ. σε 33 χρόνια
Ποια είναι η υπενθύμιση;
“Λάθη αγαπητέ πάντα θα συμβούν, αυτό που έχει σημασία είναι να μαθαίνουμε από αυτά, προσπαθώντας στο μέτρο του δυνατού να μην τα επαναλαμβάνουμε. Όσο για την διεκδίκηση του τροπαίου, η ζωή κάνει κύκλους. Ακόμα και η Ρεάλ έμεινε 20 χρόνια μακριά από τον θρόνο. Είμαστε υποχρεωμένοι να τροποποιήσουμε τα δεδομένα τούτη τη στιγμή, όμως η μεγάλη εικόνα δεν καθορίζεται από αυτό αλλά από την συνέπεια και την αξιοπιστία που επιδεικνύουμε σε βάθος χρόνου. Είτε λοιπόν αποφασίσω να τρέξω την ομάδα εγώ, είτε κάποιοι συνεργάτες μου, θα συμφωνήσετε πως η οικογένειά μου έχει προ πολλού δώσει εξετάσεις επ’ αυτού”.
Κοινώς, όταν έχεις ρίξει στο τραπέζι 600-700 εκ. δεν χρειάζεται ούτε να φωνάξεις, ούτε να “απειλήσεις”, δημιουργώντας μεταξύ άλλων ανασφάλεια αλλά και διχασμό. Αρκεί να κάνεις μια καθαρή εξήγηση, ακόμα κι αν εκείνη την στιγμή μοιάζει σκληρή και δύσπεπτη από τον κόσμο.
Οτιδήποτε άλλο είναι ασύμβατο με την διαδρομή σου επί 33 χρόνια στον αθλητισμό κι επί της ουσίας δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ’ αυτά που καλείσαι να επιλύσεις.