Παιχνίδι με τακτική στόχευση, αμυντική συγκέντρωση – δεδομένου του επιθετικού ταλέντου εκατέρωθεν – μεγάλη πίεση δεδομένης της σημαντικότητάς του, ποδοσφαιρικό… ξύλο στο δεύτερο ημίχρονο και ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.
Στον τελικό έγιναν πράγματα που αναμέναμε και άλλα που δεν μας ξάφνιασαν όμως θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά.
Αναμέναμε το άγχος και τη νευρικότητα που κυρίευσαν το παιχνίδι μετά το 1-0 της Μπάγερν. Από τη μια γιατί οι Γερμανοί ήθελαν να το κρατήσουν και όχι να ψάξουν κάτι περισσότερο, από την άλλη γιατί οι Γάλλοι με αποκομμένο (από το διάβασμα της Μπάγερν) τον Νεϊμάρ, δεν έβρισκαν άλλους πρωταγωνιστές να κουβαλήσουν τη μπάλα και να προσφέρουν μια έμπνευση για να κάνει τη διαφορά. Ο Ντι Μαρία που κάτι προσπάθησε να κάνει έγινε αλλαγή…
Αναμέναμε την εξαιρετική αμυντική αντιμετώπιση και το διάβασμα των προπονητών σε παίκτες – καταλύτες για το επιθετικό παιχνίδι των ομάδων τους και ως προς το τελείωμα των φάσεων στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Μίλερ και Νεϊμάρ πάλεψαν σε πολλούς τομείς του παιχνιδιού. Διαφορά στην επίθεση (αυτή τη φορά) δεν έκαναν.
Αναμέναμε να επιχειρήσει η Παρί να αφήσει εκτός ρυθμού αγώνα τον Τιάγκο Αλκάνταρα. Ο Ισπανός δεν ήταν και στην καλύτερή του μέρα με λανθασμένες μεταβιβάσεις ακόμη και σε μικρές αποστάσεις σε ότι αφορά στη δημιουργία. Πάντα όμως προσφέρει πολλά σε πολλούς χώρους του γηπέδου και στον τελικό ο Γκορέτσκα φάνηκε να κάνει το… κάτι παραπάνω για τον παρτενέρ του.
Κανείς δε μπορεί να πει πως δεν περίμενε να είναι έτοιμος – όποτε χρειαστεί – ο Νόιερ. Για ακόμη μια φορά, όσο το ματς ήταν στην ισοπαλία αντέδρασε εξαιρετικά για να επιβεβαιώσει για μια ακόμη φορά ότι πρωταθλητισμός χωρίς καλό τερματοφύλακα δε γίνεται.
Σίγουρα περιμέναμε να είναι καθοριστικοί στην εξέλιξη του παιχνιδιού οι ακραίοι οπισθοφύλακες της Μπάγερν και ήταν. Ίσως οι κορυφαίοι παίκτες της συνολικά στην αναμέτρηση…
Αναμέναμε να αλλάξει λίγο τον τρόπο προσέγγισης στο αμυντικό κομμάτι και στα μέτρα της ομάδας του στο γήπεδο ο Τούχελ. Η Παρί έδωσε πραγματική μάχη και όταν χρειάστηκε έδωσε και ποδοσφαιρικό… ξύλο. Σε αυτό δεν είναι συνηθισμένη.
Δεν περιμέναμε την τόσο αποτελεσματική ανασταλτική συμπεριφορά της Παρί Σεν Ζερμέν. Έβαλε πολύ δύσκολα στους Γερμανούς, Περιόρισε με εξαιρετικό τρόπο τους τέσσερις της επίθεσης, έκλεισε τις γραμμές της και αμύνθηκε σχεδόν υποδειγματικά. Εξαιρέσεις πάντα θα υπάρχουν σε στιγμές του παιχνιδιού. Ουδείς τέλειος. Και από μια τέτοια εξαίρεση και κακή τοποθέτηση των στόπερ, αναγκάστηκε ν συγκλίνει για να καλύψει ο Κέρερ αφήνοντας μόνο του τον σκόρερ στο δεύτερο δοκάρι.
Ο Κέρερ είναι η μεγαλύτερη και μάλλον πιο χτυπητή αμυντική αδυναμία της Παρί Σεν Ζερμέν. Η Μπάγερν στόχευσε στην αριστερή πλευρά και η πλειοψηφία των καταστάσεων που δημιούργησε ήταν σε ένας εναντίων ενός με τον δεξιό μπακ της Παρί.
Δεν περιμέναμε τόσο νευρική τη Μπάγερν σε ένα μεγάλο διάστημα του παιχνιδιού. ΟΙ ευκαιρίες της Παρί στο πρώτο ημίχρονο και το γεγονός ότι η ταχύτητα του Εμπαπέ με τις εμπνεύσεις του Ντι Μαρία δημιουργούσαν προβλήματα, έβαλε προβληματισμό και δεύτερες σκέψεις στους Γερμανούς που πριν τη σέντρα έμοιαζαν άτρωτοι.
ΥΓ. Αν οι δύο μπακ των Βαυαρών ήταν οι καλύτεροι του τελικού, Νόιερ και Λεβαντόφσκι είναι οι σταθερές αξίες που την οδήγησαν στην κορυφή.
ΥΓ1 Η Παρί χρειάζεται στόπερ, δεξιό μπακ και όχι έναν αλλά δύο ακόμη μέσους στον άξονα για να δημιουργήσει ανταγωνιστικότερη ενδεκάδα στο κορυφαίο επίπεδο. Έχει ενδιαφέρον η δική της επόμενη ημέρα για το πως και πόσο θα αλλάξει η ομάδα που έφτασε στον τελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης.
ΥΓ2 Έχει κάνει πολύ καλύτερα παιχνίδια από το χθεσινό. Ο Τιάγκο Αλκάνταρα είναι για όσα προσφέρει μέσα στο παιχνίδι ανεκτίμητο εργαλείο για τη Μπάγερν.