Ο Λιονέλ Μέσι αποτελεί σίγουρα έμπνευση για τους περισσότερους που ασχολούνται με το χώρο του ποδοσφαίρου. Είναι ένα φαινόμενο που έχει αφήσει το στίγμα του στο συγκεκριμένο κλάδο με τις εμφανίσεις του και σίγουρα υπάρχει αρκετό “υλικό” για τις επόμενες γενιές. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο προσκήνιο και είναι το νούμερο ένα θέμα παγκοσμίως, εξάλλου η απόφαση του να αποχωρήσει από τη Μπαρτσελόνα έσκασε σαν “βόμβα”. Ήταν ο τελευταίος πιστός του αθλήματος και ο περισσότερος κόσμος πίστευε ότι θα ολοκληρώσει τη καριέρα του με τη φανέλα των “μπλαουγκράνα”.
Σίγουρα η συντριπτική ήττα (8-2) από τη Μπάγερν Μονάχου, στο πλαίσιο της μεγαλύτερης διασυλλογικής διοργάνωσης ήταν, η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι του. Τα σενάρια και οι φήμες ήταν πολλές, ωστόσο ο ίδιος αποφάσισε να βάλει το δικό του “τέλος” σε αυτή την υπόθεση. Με επίσημη ανακοίνωση ενημέρωσε τη διοίκηση της Μπαρτσελόνα, αλλά και τον παγκόσμιο αθλητισμό ότι θα παραμείνει στο μοναδικό σύλλογο που έχει μέσα στην καρδιά του. Το κεφάλαιο “Μπάρτσα” δεν έχει κλείσει για τον Μέσι και η πορεία τους θα συνεχίσει να είναι κοινή, μέχρι την ολοκλήρωση του συμβολαίου του (2021). Είναι ένας από τους ελάχιστους που παραμένει πιστός στο κλαμπ που τον μεγάλωσε, αλλά και ανέδειξε το ταλέντο του. Η Μπαρτσελόνα είναι κάτι παραπάνω από ένα κλαμπ, για τον Αργεντινό σταρ, είναι συνυφασμένη με ολόκληρη τη ζωή! Εξακολουθεί να είναι ένας “ρομαντικός” παίκτης και να μην αποχωρίζεται την αγαπημένη του Μπαρτσελόνα.
Αντίθετες περιπτώσεις σε σχέση με αυτή του Μέσι ήταν αυτές των Αλφρέντο Ντι Στέφανο, Ντιέγκο Μαραντόνα και Κριστιάνο Ρονάλντο. Πήραν την δύσκολη απόφαση και “κούνησαν” μαντήλι στις ομάδες που τους οδήγησαν στην κορυφή. Ο καθένας από αυτούς είχε ένα λόγο που προχώρησε σε αυτό το βήμα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το “αντίο” τους ήταν εύκολο τόσο για τους ίδιους που έκλεισαν μια εποχή. Όσο για τους φιλάθλους των κλαμπ που αγωνίστηκαν, οι οποίοι δεν αντιμετωπίζουν πάντα με ευχάριστο τρόπο τον αποχαιρετισμό των μεγάλων “αστεριών”. Η κάθε περίπτωση είναι σίγουρα ξεχωριστή. Κάποια από αυτά τα “διαζύγια” ήταν συναινετικά, αλλά όμως είχαν άσχημο τέλος που δεν άξιζαν. Όταν η προσφορά ενός παίκτη είναι τεράστια στο σύλλογο, πάντα υπάρχει τρόπος για ένα καλύτερο και πιο ήρεμο “αντίο”.
Αλφρέντο Ντι Στέφανο – Ρεάλ Μαδρίτης
Φόρεσε τη φανέλα των “μερένχες” από το 1953 έως το 1964 ήταν μια ποδοσφαιρική ιδιοφυία και για τα δεδομένα της εποχής ένας ολοκληρωμένος παίκτης. Ο Αργεντινός σταρ είχε ένα μοναδικό τρόπο να δημιουργεί το παιχνίδι που ήθελε από την αρχή. Αλλά το σημαντικότερο χαρακτηριστικό του Ντι Στέφανο ήταν ότι δεν υπάρχει θέση στην ενδεκάδα που μπορεί κάποιος να τον τοποθετήσει. Αυτό συμβαίνει γιατί μπορεί οι περισσότεροι να τον θεωρούν επιθετικό, όμως είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στον άξονα ενώ είχε την ικανότητα να ανακόψει την επίθεση του αντίπαλου.
Στοιχεία που συγκέντρωνε ο παίκτης και αυτόματα τον καθιστούν πρωτοπόρο για εκείνα τα χρόνια. Ο ρόλος του “ηγέτη” του ταιριάζει απόλυτα, αφού επηρέαζε το παιχνίδι της Ρεάλ Μαδρίτης. Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της Μπαρτσελόνα, ήταν που σταμάτησε τις προσπάθειες της για να τον αποκτήσει, αφού η Ρεάλ χρησιμοποίησε την πολιτική εξουσία για να τον κάνει κάτοικο Μαδρίτης. Όπως είναι γνωστό, οι προσπάθειες της απέδωσαν καρπούς, αφού η διοίκηση των “μπλαουγκράνα” έκανε άκρη από την υπόθεση.
Η διαφωνία του με τον Μιγκέλ Μουνιόθ ήταν η πρώτη ρωγμή στη σχέση του με το σύλλογο. Μπορεί ο ισχυρός άνδρας της Ρεάλ Μαδρίτης, Σαντιάγκο Μπερναμπέου να πρότεινε στον Ντι Στέφανο να συνεχίσει την πορεία του στους “μερένχες”, από μια διαφορετική θέση. Πιο συγκεκριμένα να ασχοληθεί με το προπονητικό κομμάτι του κλαμπ, ο ποδοσφαιριστής ήταν 38χρονος όμως ήθελε να συνεχίσει να “κλωτσάει” τη μπάλα. Πίστευε ότι είχε πράγματα να δώσει ακόμα στο χώρο, έτσι αποφάσισε μετά από έντεκα χρόνια να αποχωρήσει για την Εσπανιόλ Βαρκελώνης.
Ντιέγκο Μαραντόνα – Νάπολι
Μια αμφιλεγόμενη μεταγραφή, αφού η περιοχή της Νάπολι υπέφερε από αρκετά οικονομικά προβλήματα, ωστόσο ο σύλλογος κατάφερε να αποκτήσει τον Ντιέγκο Μαραντόνα. Αρκετοί κάτοικοι αναρωτήθηκαν που βρήκε η διοίκηση του συλλόγου τόσα χρήματα, ενώ οι άνθρωποι ζούσαν στα όρια της φτώχειας. Υπάρχουν φήμες, οι οποίες αναφέρουν ότι τα χρήματα για τη μετακίνηση του από τη Μπαρτσελόνα, στο Σαν Πάολο δόθηκαν από τη Μαφία της περιοχής. Πέρα από τα εξωαγωνιστικά, ο Αργεντινός αγωνίστηκε με τους Ιταλούς από τη χρονιά 1984 έως 1991 και κατάφερε να οδηγήσει το σύλλογο από τον υποβιβασμό στα υψηλότερα σκαλιά της Ευρώπης.
Απέκτησε δίκαια το περιβραχιόνιο του αρχηγού, η μεγαλύτερη επιτυχία του όμως είναι ότι οδήγησε τους Ναπολιτανους να γεμίζουν σε κάθε αγώνα το γήπεδο της “παρτενοπέι”. Πανηγύρισε συνολικά πέντε τίτλους με την ομάδα, ο πιο ξεχωριστός καταγράφεται τη σεζόν 1988-89, με την κατάκτηση του μοναδικού ευρωπαϊκού κυπέλλου που έχει έως σήμερα το κλαμπ. Επιπλέον έχει αναγνωριστεί και επίσημα από έναν εκ των κορυφαίων αμυντικών της Μίλαν, Πάολο Μαλντίνι ότι ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος που είχε αντιμετωπίσει.
Η “αυλαία” στη συνεργασία τους δεν ολοκληρώθηκε με όμορφο τρόπο. Σε εξετάσεις που υποβλήθηκαν οι ποδοσφαιριστές για το παιχνίδι με την Μπάρι βρέθηκε θετικός στην κοκαΐνη, αλλά και ότι ήταν ντοπαρισμένος. Έτσι άδοξα έκλεισε η καριέρα του στη Νάπολι, αφού έμεινε ενάμιση χρόνο αποκλεισμένος από τις αγωνιστικές του δραστηριότητες. Μπορεί να έκανε προσπάθεια να ανεξαρτητοποιηθεί από αυτές τις ουσίες, το χρονικό διάστημα που ήταν εκτός γηπέδων, αλλά απέτυχε.
Κριστιάνο Ρονάλντο – Ρεάλ Μαδρίτης
Η φιλοδοξία του Κριστιάνο Ρονάλντο για την κορυφή, τον οδήγησαν σε αυτό που είναι σήμερα. Για αρκετούς είναι ο κορυφαίος παίκτης του 21ου αιώνα, κάτι που είναι λογικό. Οι ποδοσφαιρικές του ικανότητες είναι πολλές, αυτό που τον κάνει ξεχωριστό ως επιθετικό είναι ο τρόπος που καταφέρνει να βρίσκει τα δίχτυα της αντίπαλης ομάδας. Ήρθε στη Ρεάλ Μαδρίτης από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τη σεζόν 2009 και έτσι άρχισε την εποχή “CR7” στους “μερένχες” έως το 2018 που αποχώρησε για χάρη της Γιουβέντους.
Είναι τελειομανής και προσπαθεί πάντα να φτάνει τον εαυτό του στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Όταν το καταφέρει δε συμβιβάζεται συνεχίζει μέχρι να ξεπεράσει και το ιδανικό. Αυτό το χαρακτηριστικό του δεν έχει συναντηθεί σε κάποιον άλλο παίκτη, είναι ο μοναδικός που έχει τόσο πείσμα για να αγγίζει πάντα και μόνο την κορυφή.
Ο απολογισμός του με τη Ρεάλ Μαδρίτης είναι δεκατρείς τίτλοι, δύο πρωταθλήματα, δύο κύπελλα Ισπανίας, ένα σούπερ καπ, τέσσερα τσάμπιονς λιγκ, δύο ευρωπαϊκά σούπερ καπ και δύο παγκόσμια κύπελλα συλλόγων. Το λάθος του Φιορεντίνο Πέρεθ αλλά και η απληστία του Ρονάλντο, σχετικά με τις οικονομικές του απολαβές, τον οδήγησαν στην έξοδο από το “Σαντιάγκο Μπερναμπέου”.
Με τη Γιουβέντους να εκμεταλλεύεται την ανικανότητα του ισχυρού άνδρα των “μερένχες”, να προσφέρει στο Πορτογάλο το πλουσιοπάροχο συμβόλαιο που ήθελε. Η διοίκηση του ιταλικού συλλόγου έδωσε απλόχερα στον επιθετικό όσα ήθελε και τον έφερε στο Τορίνο.