Το πρώτο στοιχείο που αναδείχθηκε μέσα από το 3-1 με το οποίο ο Άρης επικράτησε της Λαμίας, είναι η προσωπικότητα και τα ψυχικά χαρίσματα των παικτών του Ένινγκ.
Μπήκαν στο παιχνίδι υπνωτισμένοι, είδαν τους γηπεδούχους να παίρνουν με το σπαθί τους το προβάδισμα, αφού νωρίτερα είχαν χάσει 2-3 καλές ευκαιρίες και πήγαν στα αποδυτήρια για το ημίχρονο χωρίς ουσιαστικά να έχουν δημιουργήσει έστω μία πραγματική ευκαιρία.
Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα γι’ αυτούς στα επόμενα 20-25 λεπτά. Παρότι έβγαλαν μπόλικη ενέργεια κι επιθυμία με το ξεκίνημα του δεύτερου μέρους, απέτυχαν να αποκομίσουν πραγματικά οφέλη από αυτό. Οι φιλοξενούμενοι όχι μόνο δεν αγχώθηκαν από την πίεση που τους ασκήθηκε, αλλά είχαν απαντήσεις για τα πάντα.
Φτάνοντας λοιπόν στο 70ο λεπτό και με τον Άρη να μην έχει άλλες δυνάμεις για να συνεχίσει με την ίδια ένταση, όλα έδειχναν πως η Λαμία είχε τον απόλυτο έλεγχο. Δεν πέρασαν περισσότερα από οκτώ λεπτά και οι γηπεδούχοι όχι απλώς είχαν ανατρέψει την ροή των πραγμάτων, αλλά είχαν προλάβει να ολοκληρώσουν την μεγάλη τους επιστροφή.
Το 1-1 ήρθε στο 72′, με τον Λόπεζ να εκμεταλλεύεται με τρομερή κεφαλιά την “γλυκιά” εκτέλεση φάουλ του Φετφατζίδη. Ιδανικό ντεμπούτο για τον Ισπανό, που με το που πέρασε ως αλλαγή στο παιχνίδι, βροντοφώναξε “παρών”.
Μόλις τέσσερα λεπτά αργότερα ο Μπερτόγλιο ανατράπηκε εντός περιοχής απο τον Βιγιάλμπα και στο 78′ ο Γκάμα έβαλε την ομάδα του μπροστά στο σκορ.
Το διπλό χτύπημα που δέχτηκε η Λαμία δεν της άφησε περιθώρια αντίδρασης. Η απογοήτευση κυρίευσε τους παίκτες του Πετράκη, που είδαν να χάνουν μέσα από τα χέρια τους αυτά που με κόπο και ιδρώτα είχαν χτίσει στα πρώτα 70 λεπτά κι ο Άρης δεν έχασε την ευκαιρία να βάλει το κερασάκι στην τούρτα. στο 88′ με τον Μπερτόγλιο (3-1).