Στο ποδόσφαιρο, η έννοια “δίκαιο” είναι σχετική. Όποια πιθανή ερμηνεία κι αν δώσουμε ωστόσο, στο τέλος θα συμφωνήσουμε πως το Κύπελλο Ελλάδας κατέληξε στην καλύτερη ομάδα. Ο Ολυμπιακός επικράτησε 1-0 της ΑΕΚ, γράφοντας τον ιδανικό επίλογο στη σεζόν 2019-20. Νταμπλ με μόλις μία ήττα στις εγχώριες διοργανώσεις κι εξαιρετική πορεία στην Ευρώπη.
Η ΑΕΚ τα έδωσε όλα από την άλλη πλευρά, αλλά η αλήθεια είναι πως θα γυρίσει σελίδα, μπαίνοντας και τυπικά στη νέα σεζόν, με αρκετή δόση πικρίας. Απόψε ο μεγάλος της αντίπαλος δεν είχε την εικόνα κυριαρχίας που παρουσίασε απέναντί της στο μεγαλύτερο κομμάτι της χρονιάς. Ήταν ένα χρόνο πιο αργός σε όλες του τις αντιδράσεις και το κυριότερο χωρίς το “δολοφονικό ένστικτο” που τόσες και τόσες φορές μέσα σε όλη αυτή την διαδρομή αποτέλεσε το σημείο αναφοράς του. Ακόμα κι έτσι όμως δεν κατάφερε να τον δαμάσει.
Η Ένωση είχε αναμφίβολα περισσότερες αξιοσημείωτες στιγμές, όμως το οξύμωρο είναι πως κατάφερε να μείνει μέχρι το φινάλε στη διεκδίκηση της νίκης επειδή ο Ολυμπιακός σπατάλησε με φθηνό τρόπο τις δύο κορυφαίες δικές του.
Αμφότερες οι περιπτώσεις είχαν την υπογραφή του κορυφαίου “ερυθρόλευκου” σκόρερ, Ελ Αραμπί. Πρώτα ήρθε το χαμένο τετ-α-τετ στο 35′, έπειτα από δική του μαγική ενέργεια.
Εννέα λεπτά μετά την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου ήρθε η δεύτερη κλασική ευκαιρία, αυτή τη φορά από την άσπρη βούλα του πέναλτι.
Ακόμα κι έτσι, η ΑΕΚ ναι μεν είχε το πείσμα για να επιμείνει, αλλά της έλλειπε η προσωπικότητα για να δημιουργήσει απειλές που θα άλλαζαν την ισορροπία της αναμέτρησης.
Η μάλλον κορυφαία, είχε έρθει άλλωστε λίγο πριν το γκολ του Ολυμπιακού, με τους αμυντικούς των “ερυθρολεύκων” να διώχνουν πάνω στη γραμμή.
Με αυτά και με αυτά λοιπόν, όλα κρίθηκαν από το καταπληκτικό διαγώνιο πλασέ του Ραντζέλοβιτς, μόλις στο 9‘. Μια φάση που ανέδειξε τόσο την ικανότητα του Σέρβου, όσο και την επιπολαιότητα της “κιτρινόμαυρης” άμυνας.