Τοους θεωρούμε σπουδαίους. Είναι ανάμεσα στους καλύτερους της ιστορίας. Το “φαινόμενο”… ο γυάλινος… ο Γουντίνιο… ο κύκνος της Ουτρέχτης… η παχουλή νεράιδα…
Όλοι τους έγραψαν ιστορία και το έκαναν παρά τα σημαντικά προβλήματα τραυματισμών που τους προέκυψαν. Αυτό ευχόμαστε και στον σπουδαίο Τζανιόλο, το next best thing της Ρόμα.
Ας θυμηθούμε τους καλύτερους παίκτες στην ιστορία που είχαν σπουδαίες καριέρες παρά τα προβλήματα τραυματισμών.
Η παχουλή νεράιδα… Μάριο Γκέτσε…
Πριν μπει στο γήπεδο στον τελικό του Παγκοσμίου κυπέλλου το 2014, ο Γιόαχιμ Λεβ του είπε : “Να είσαι καλύτερος του Μέσι”… και ήταν. Πέτυχε το γκολ που έβαλε τέταρτο αστέρι στην φανέλα των Γερμανών, ένα εξαιρετικά δύσκολο γκολ.
Αυτό σε ηλικία 22 ετών γιατί, μην ξεγελιέστε ο Μάριο είναι μόλις 28 χρόνων.
Μετά το Παγκόσμιο κύπελλο και την Μπάγερν Μονάχου επέστρεψε στην Ντόρτμουντ και εκεί μετά από έναν τραυματισμό δεν έχασε εύκολα το βάρους εξού και το “παχουλή νεράιδα” που του κόλλησαν οι συμπαίκτες του.
Η διάγνωση ανάγκασε τους συμπαίκτες του να σταματήσουν να τον αποκαλούν έτσι. Ο Γκέτσε έχει μια σπάνια μεταβολική ασθένεια, μυοπάθεια. Ένα πρόβλημα στους μύες που προκαλεί κόπωση και αυξάνει το βάρος.
Την τελευταία διετία έχει παίξει μόλις έντεκα ενενηντάλεπτα ενώ φέτος έπαιξε σε μόλις 21 από τα 46 ματς της Ντόρτμουντ.
Έμεινε ελέυθερος το φετινό καλοκαίρι και στα 28 του παραμένει χωρίς ομάδα ενόψει της νέας σεζόν.
Ο γυάλινος… Άριεν Ρόμπεν…
Είναι τρομακτικό να λέμε ότι ο Άριεν Ρόμπεν δεν έκανε την καριέρα που θα έπρεπε να έχει κάνει λόγω τραυματισμών. Κι όμως… αυτό συνέβη.
Παρά τα προβλήματα του δεν τα πήγε άσχημα. Πρωταθλητής σε Ολλανδία, Αγγλία, Ισπανία και Γερμανία συνολικά 12 φορές, κατέκτησε Champions League με την Μπάγερν Μονάχου και συνολικά 30 τίτλους σε συλλογικό επίπεδο.
Φιναλίστ στο Μουντιάλ του 2010 και τρίτος το 2014. Όχι κι άσχημα ε;
Οι τραυματισμοί του στοίχισαν την καριέρα του στην Ρεάλ Μαδρίτης καθώς μετά από μια διετία οι μαδριλένοι δεν άντεξαν και τον παραχώρησαν αφού έχασε το 36% των αγώνων κάτι που συνέβη σε όλη την καριέρα του (345 από τα 952 παιχνίδια 36,2%).
Οι γιατροί λένε ότι για όλα ευθύνεται η υπερβολική ταχύτητά του μαζί με τις αλλαγές κατευθύνσεων. Οι μυς στα πόδια του δεν μπόρεσαν να το αντέξουν και οι μυϊκοί τραυματισμοί ήταν αμέτρητοι.
Παρόλα αυτά επέστρεψε στα γήπεδα φέτος μετά από διάλειμμα ενός χρόνου και θα φορέσει την φανέλα της πρώτης ομάδας του, της Χρόνινχεν.
Ο Γουντίνιο… Μάρκο Ρόις
Εδώ μπορούμε να μιλάμε για τραυματισμούς σε συνδυασμό με ατυχία.
Σίγουρα ο Μάρκο Ρόις δεν μπορεί να μισεί κάτι περισσότερο από τον αριστερό αστράγαλό του. Ήταν ο λόγος που έχασε το Παγκόσμιο κύπελλο του 2014 και την κατάκτηση του τίτλου με την Γερμανία με την οποία θα ήταν βασικός, αν πήγαινε στην Βραζιλία.
Προσθέστε μια ρήξη χιαστού και επίμονα προβλήματα στους προσαγωγούς και αντιλαμβάνεστε γιατί ο πιο ποιοτικός μέσο-επιθετικός της Γερμανίας στα 31 του, έχει παίξει μόλις 44 φορές με την εθνική ομάδα της χώρας του.
Από μεγάλες διοργανώσεις έχει παίξει μόνο στο Euro 2012 και στο Παγκόσμιο κύπελλο του 2018. Τις δύο ενδιάμεσες τις έχασε λόγω τραυματισμών και την φετινή λόγω πανδημίας αλλά έτσι κι αλλιώς δεν θα έπαιζε γιατί… ήταν τραυματίας.
Το όνομα του πριν από μια πενταετία ήταν στην λίστα της Μπαρτσελόνα, της καλής Μπαρτσελόνα. Ξέρετε Τσάβι και Ινιέστα κλπ κλπ…
Ένα παιδί που άρχισε την καριέρα του από τις ακαδημίες της Ντόρτμουντ… εκεί θα την τελειώσει. Μέχρι στιγμής έχει κατακτήσει μόνο ένα κύπελλο και τρία Σούπερ Καπ Γερμανίας και έχοντας την Μπάγερν μπροστά του δεν φαίνεται ότι θα αλλάξει κάτι συνταρακτικά.
Ο κύκνος της Ουτρέχτης… Μάρκο Φαν Μπάστεν
Ο γεννημένος στην Ουτρέχτη Μάρκο Φαν Μπάστεν είναι από τους σπουδαιότερους φορ στην ιστορία του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου κι όμως… όνειρο του ήταν να ασχοληθεί με την γυμναστική. Η ευλυγισία και η χάρη που είχε στις κινήσεις του έφεραν αυτομάτως και το προσωνύμιο “ο κύκνος της Ουτρέχτης”.
Ο Άγιαξ τον απέκτησε το 1981 για αναπληρωματικό του πρώτου σκόρερ της Ευρώπης, του Βιμ Κιφτ. Αυτός έφυγε το 1983 και ο Μάρκο έγινε βασικός… τι έκανε;;; Πέτυχε 118 γκολ σε 112 παιχνίδια και το 1987 έφυγε για την Μίλαν.
Στην πρώτη σεζόν τον εγκατέλειψε ο αστράγαλός του και έπαιξε μόνο 11 παιχνίδια. Το καλοκαίρι του 1988 όμως κατέκτησε το Euro με την Ολλανδία πετυχαίνοντας ένα από τα πιο όμορφα/δύσκολα γκολ στην ιστορία και την επόμενη χρονιά οι φίλοι της Μίλαν είχαν την ευκαιρία να τον απολαύσουν.
Πέτυχε 19 γκολ στο πρωτάθλημα και δύο στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης απέναντι στην Στεάουα Βουκουρεστίου. Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο κατέκτησε τα πάντα και τα κατάφερε ξανά.
Συνολικά κατέκτησε 18 τίτλους στην καριέρα του, τρεις χρυσές μπάλες, πήρε δύο χρυσά παπούτσια και αναδείχτηκε έξι φορές πρώτος σκόρερ σε Ολλανδία και Ιταλία και όλα αυτά μέχρι τα 28 του.
Σε αυτή την ηλικία σταμάτησε το ποδόσφαιρο καθώς αν και πάλεψε για μια διετία από το 1993 ως το 1995 έχοντας σημαντικά προβλήματα σε γόνατο και αστράγαλο δεν κατάφερε να παίξει ούτε ένα παιχνίδι και παραιτήθηκε από την προσπάθεια.
Το φαινόμενο… Ρονάλντο
Το προσωνύμιο “Φαινόμενο” ήταν αυτό που του ταίριαζε. Ο πρώτος Ρονάλντο, ο πραγματικός Ρονάλντο ήταν μια ασταμάτητη δύναμη της φύσης. Μια μηχανή των γκολ. Δεν μπορούσες να τραβήξεις τα μάτια σου από πάνω του γιατί ήξερες ότι θα κάνει κάτι μαγικό και κυρίως ήξερες ότι 95% θα πετύχαινε γκολ στον αγώνα που έπαιζε.
Πλέον το προσωνύμιο Φαινόμενο δεν υπάρχει και όλοι αρέσκονται να τον αποκαλούν Χοντρό.
Η πραγματικότητα είναι πως ακόμη και με παραπανίσια κιλά, μετά τους δύο απίστευτους τραυματισμούς στα γόνατά του, έκανε την διαφορά.
Μέχρι τα 23 του είχε πετύχει περισσότερα από 200 γκολ και είχε σπάσει το Παγκόσμιο ρεκόρ για αξία μεταγραφής δις… δικαίως.
Εδώ μπορείτε να δείτε τον Ντεσαγί και τον Τιράμ να εξηγούν τι ακριβώς πρόβλημα ήταν ο Ρονάλντο στον Φρανκ Λεμπέφ και πως μπορούν να τον αντιμετωπίσουν στον τελικό του Παγκοσμίου κυπέλλου… ο διάλογος είναι απολαυστικός…
Λίγους μήνες μετά το Παγκόσμιο κύπελλο της Γαλλίας άρχισαν οι τραυματισμοί και την επόμενη τετραετία έπαιξε σε μόλις 51 από τα 193 ματς της Ιντερ (26,4%). Τι έκανε στο τέλος της τετραετίας, το 2002;
Πήγε στα γήπεδα της Ιαπωνίας και της Κορέας, κατέκτησε το Παγκόσμιο κύπελλο, ήταν ο MVP του τελικού πετυχαίνοντας και τα δύο γκολ, πήρε το χρυσό παπούτσι της διοργάνωσης, μεταγραφή στην Ρεάλ Μαδρίτης και φυσικά την τρίτη και τελευταία του χρυσή μπάλα!
Με τους μαρδιλένους πέτυχε 104 γκολ σε 177 ματς ενώ ολοκλήρωσε με αθόρυβα περάσματα από Μίλαν και Κορίνθιανς. Φυσικά του έλειπε η έκρηξη και η ταχύτητα που είχε με Άιντχοφεν, Μπαρτσελόνα, Ίντερ αλλά και πάλι έβρισκε εύκολα δίχτυα.
Μια πρόσφατη έρευνα απέδειξε ότι η μεταγραφή του από την Μπαρτσελόνα στην Ίντερ λαμβάνοντας υπόψην την οικονομία της εποχής μας, το συνάλλαγμα κλπ κλπ θα στοίχιζε στην εποχή μας 433 εκατομμύρια!!!