Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει την προετοιμασία του με μία ήττα και μία νίκη στις αποσκευές του μετά τους αγώνες της Ζαλγκίριο Αρένα, όμως αυτό είναι το λιγότερο που απασχολεί τον Γιώργο Βόβορα και τους συνεργάτες του. Οι πράσινοι είναι ανέτοιμοι: τίποτα το περίεργο εδώ όταν μιλάμε για μια ομάδα που δοκιμάστηκε από την αλλαγή των διοικητικών και οικονομικών δεδομένων, αποχαιρέτησε τον κινητήριο μοχλό και πιο ποιοτικό της παίκτη (Καλάθης) , άλλαξε τους άλλους δύο περιφερειακούς δημιουργούς (Ράις-Φρεντέτ) και αντικατέστησε την πιο αξιόπιστη επιθετική της λύση (Τόμας). Κάποια από τα θέματα που θα επισημανθούν παρακάτω μπορεί να βελτιωθούν ή να μακιγιαριστούν χάρη στην προπόνηση και την ομοιογένεια, άλλα θα παραμείνουν ως αποτέλεσμα δομικών δυσλειτουργιών – το μέλλον θα δείξει. Προς το παρόν, ας δούμε τα πιο χαρακτηριστικά.
1) Ο Νέντοβιτς είναι καλά
Ξεχάστε το σουτ. Ο Σέρβος μπορεί να σκοράρει με άνεση από τα 7+ μέτρα, αλλά δεν είναι σουτέρ: είναι σκόρερ. Τα καλά νέα για τον Παναθηναϊκό είναι ότι είδαμε έναν παίκτη που ξεδίπλωσε το μεγαλύτερο κομμάτι του επιθετικού του ρεπερτορίου, θυμίζοντας πολύ τον Νέντοβιτς της τελευταίας σεζόν στην Ουνικάχα. Κινήθηκε μακριά από τη μπάλα παίρνοντας σκριν για ελεύθερα σουτ, έτρεξε πικ εν ρολ και κυρίως είχε την εκρηκτικότητα και τις αλλαγές κατεύθυνσης με ντρίμπλα που του επέτρεπαν να φτάσει ως το καλάθι, τις περισσότερες φορές με καλές προϋποθέσεις.
Είναι φανερό πως ο προικισμένος επιθετικά γκαρντ δεν έχει δισταγμούς για το κατά πόσο το σώμα του είναι σε θέση να ακολουθήσει το μυαλό του: αν μείνει υγιής, θα είναι το σημείο αναφοράς στην επίθεση, αφού όταν παίρνει φωτιά είναι ικανός να βάλει ή να δημιουργήσει 20 πόντους σερί.
2) Η άμυνα στο pick n roll θέλει δουλειά
Από τα πρώτα λεπτά του πρώτου αγώνα κόντρα στη Ζάλγκιρις η τρύπα σε αυτό τον τομέα έχασκε ορθάνοιχτη. Ο Πιερ Τζάκσον μπορεί να είναι πολλά πράγματα, τα περισσότερα εκ των οποίων επιθετικά, όμως αμυντικά υπέφερε κουτουλώντας πάνω στα σκριν και μαζί του ολόκληρος ο Παναθηναϊκός. Αν σε αυτό προσθέσει κανείς την δεύτερη σωματοδομική αδυναμία του Γιώργου Παπαγιάννη στον εν λόγω τομέα, δεν είναι να απορεί κανείς που το εν λόγω ζευγάρι ήταν σχεδόν ο αποκλειστικός στόχος της αντίπαλης επίθεσης όσο βρισκόταν στο παρκέ. Το πρόβλημα θα φανεί ακόμα περισσότερο αν ο αντίπαλος γκαρντ μπορεί να σουτάρει μετά από ντρίμπλα, πράγμα που ο Γουόκαπ δεν έχει την δυνατότητα να κάνει.
3) Ο Σαντ – Ρος είναι ο καταλύτης της άμυνας
Ο Κουβανός πήγε στην Λιθουανία ελαφρώς ανέτοιμος μετά το διάστρεμμα που είχε υποστεί απέναντι στον Ηρακλή, έπαιξε 19 λεπτά στο πρώτο ματς και καθόλου στο δεύτερο, κι όμως αυτά ήταν αρκετά για να καταλάβει κανείς ότι θα αποτελέσει το μοναδικό αξιόπιστο ανάχωμα στην περιφερειακή γραμμή του Παναθηναϊκού. Ο Σαντ-Ρος είχε 2 ριμπάουντ, 3 κλεψίματα, 1 μπλοκ και 3 ασίστ απέναντι στην Ζάλγκιρις και ήταν η ικανότητα του στην άμυνα, μαζί με το ζευγάρωμα με τον πιο επαρκή στην pick n roll αντιμετώπιση Μήτογλου που άλλαζε θεαματικά την εικόνα. Ειδικά όταν ο Βόβορας παρέταξε μια πεντάδα με έναν γκαρντ (Νέντοβιτς) και τέσσερις φόργουορντ (Σαντ-Ρος, Παπαπέτρου, Γουάιτ, Μήτογλου), είδαμε στο παρκέ κάτι πολύ ενδιαφέρον αμυντικά.
4) Οι δύο Πιερ Τζάκσον της Ζαλγκίριο Αρένα
Στο πρώτο ματς, απέναντι στην Ζάλγκιρις είχαμε την ευκαιρία να δούμε τον Τζάκσον που ξέραμε, κυρίως από τις εμφανίσεις του με τη φανέλα της Μακάμπι. Ενστικτώδες και ιονισμένο ταμπεραμέντο, φαντεζί διεισδύσεις με άρωμα streetball, έφεση στην γρήγορη επίθεση, ικανότητα στη δημιουργία του δικού του σουτ, αδυναμία στο διάβασμα της φάσης. Όχι τυχαία, το Σάββατο έμειναν να πλατσουρίζουν στα ρηχά οι Παπαπέτρου, Μήτογλου, Παπαγιάννης, Γουάιτ, Φόστερ.
Την Κυριακή ο Βόβορας εμφάνισε έναν διαφορετικό Τζάκσον: από τους 18 πόντους, τα 11 σουτ, τις 5 ασίστ και τα 4 λάθη, ο κοντορεβυθούλης του Παναθηναϊκού έβαλε 9 πόντους με 4 μόλις σουτ, μοίρασε 8 ασίστ για 3 λάθη και φανερά ασχολήθηκε με το να βάλει περισσότερο τους συμπαίκτες του στο παιχνίδι. Το γεγονός είναι από μόνο του ενδιαφέρον: αν ο Τζάκσον έχει την διάθεση να είναι κάτι περισσότερο από ένας scoring point guard, το τριφύλλι μπορεί να αγόρασε περισσότερα από όσα υπολόγιζε.
5) Παπαγιάννης και Όγκουστ
Ο Γιώργος Παπαγιάννης επιστρέφει στην Αθήνα με 6 ριμπάουντ στην συνολική στατιστική των 37 λεπτών που αγωνίστηκε στην Ζαλγκίριο Αρένα. Οι φωνές του Ρικ Πιτίνο για τον συγκεκριμένο τομέα πιθανώς να αντηχούν ακόμη στα αυτιά του γιγαντόσωμου σέντερ, ο οποίος δεν κατάφερε παρά ελάχιστα να κάνει αισθητή την παρουσία του. Φυσικά δεν είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για το 15+13 του Λοβέρν στο πρώτο ματς, αφού συχνά πυκνά η κατάρρευση της πρώτης γραμμής άμυνας τον άφηνε εκτεθειμένο σε λέι-απ του Γάλλου. Η κατάσταση όμως χειροτέρεψε απέναντι στην πιο γρήγορη και ημίψηλη Άλμπα, εκεί όπου ο διεθνής σέντερ ήταν τις περισσότερες φορές είτε ένα βήμα πίσω, είτε δύο μετά. Αποβλήθηκε μετά από 15 λεπτά συμμετοχής και θα μπορούσε να είχε αποφύγει τουλάχιστον τρία από αυτά τα φάουλ αν ήταν ικανός να τιθασεύσει το ένστικτο του, που του λέει ότι η μοναδική επιτυχημένη άμυνα είναι αυτή που τελειώνει με μπλοκ.
Ο Ζακ Όγκουστ ήταν η τελευταία χρονικά άφιξη στην προετοιμασία του Παναθηναϊκού, οπότε είναι ασφαλές να υποθέσει κανείς πως βρίσκεται λίγο πιο πίσω σε σχέση με τους υπόλοιπους σε επίπεδο ενσωμάτωσης. Έχοντας παίξει ελάχιστα κόντρα στη Ζάλγκιρις, βρήκε περισσότερο και κυρίως συνεχόμενο χρόνο συμμετοχής απέναντι στην Άλμπα όταν αποβλήθηκε ο Παπαγιάννης και ήταν θετικός επιθετικά. Όντας καλός diver και με αξιοπρεπή χέρια τελείωσε φάσεις κοντά στο καλάθι, πόσταρε πιο κοντούς αντιπάλους, επιτέθηκε σε close out όταν βρήκε την ευκαιρία. Η αμυντική τακτική εξακολουθεί να χρειάζεται βελτίωση και στην δική του περίπτωση.
6) Ο Μάρκους Φόστερ
Στο πρώτο ματς έβαλε 6 πόντους αξιοποιώντας όσα σουτ πήρε (3/3), έκανε 3 λάθη σε 16.5 λεπτά και πέρασε μάλλον απαρατήρητος δίπλα στο κρεσέντο των Νέντοβιτς – Τζάκσον από το οποίο περίσσεψαν ελάχιστες μπάλες και ακόμα λιγότερες πρωτοβουλίες. Στο δεύτερο ο Βόβορας φανερά ήθελε να τον βάλει στην εξίσωση απέναντι στην μαλακή σαν βούτυρο άμυνα της Άλμπα και ο Αμερικανός σκόρερ ανταποκρίθηκε με βροντερή εμφάνιση. Ναι, το δείγμα ήταν σε φιλικό αγώνα απέναντι σε αντίπαλο που ακόμη ψάχνεται και γενικώς δεν χολοσκάει κιόλας για την άμυνα, αλλά ο 25χρονος σούτινγκ γκαρντ έκανε… παπάδες.
Έβαλε 29 πόντους χωρίς ούτε μια βολή, δεν εκβίασε ούτε μία επίθεση μέχρι την τελευταία (σε εκείνο το συγκλονιστικό side step τρίποντο χωρίς ισορροπία που τελείωσε το ματς), δεν «ζάλισε» τη μπάλα με περιττές κινήσεις, έδειξε την ικανότητα του στο mid range pull up, φανέρωσε την προσωπικότητα του παίκτη που σκοράρει 8 πόντους στην παράταση και 5 σερί όταν η ομάδα μένει πίσω με 3, έδειξε πως έχει τον τρόπο να εκμεταλλευτεί τον όγκο του και να τελειώσει φάσεις στη στεφάνη απορροφώντας την επαφή. Το πρώτο βήμα δύσκολο, το δεύτερο αλαφραίνει, στο τρίτο φύγαμε κι ο δρόμος μας πηγαίνει.
