Ο Κωστής Μπότσαρης γράφει στο προσωπικό του blog για τη δεύτερη διαδοχική ισοπαλία του «Δικεφάλου» στο πρωτάθλημα, αυτήν τη φορά στο Βόλο

Ισόπαλοι, δίχως τέρματα, αναδείχτηκαν Βόλος και ΠΑΟΚ στο Πανθεσαλλικό Στάδιο το απόγευμα του Σαββάτου. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Το μυαλό όλων στη ρεβάνς με την Κράσνονταρ

Κι αν για την ομάδα του 37χρονου Ισπανού, Άνχελ Λόπεθ ο βαθμός της ισοπαλίας προκαλεί ικανοποίηση δεν ισχύει το ίδιο και για τον ομόλογό του στον πάγκο του «Δικεφάλου», Αμπέλ Φερέιρα καθώς ήταν η δεύτερη διαδοχική ισοπαλία σε διάστημα τριών αγωνιστικών, δημιουργώντας μια – σχετική – πίεση ως το χαμένο βαθμολογικό έδαφος εν όψει της συνέχειας. 

Θα ήταν ψέμματα αν υποστήριζε κανείς πως αντικρίζοντας την αρχική 11άδα του χτεσινού ματς περίμενε μια εύκολη επικράτηση κόντρα στους Βολιώτες. Με 8/11 διαφορετικά πρόσωπα στο αρχικό σχήμα, εκ των οποίων τα πέντε (σ.σ. Ουαγγέ, Νίλσεν-Περέιρα, Νινούα, Βρακάς, Τσόλακ) έκαναν ντεμπούτο ως βασικοί, ενώ τρεις εξ αυτών (σ.σ. Ουαγγέ, Νίλσεν-Περέιρα, Τσόλακ) πήραν τα πρώτα τους αγωνιστικά λεπτά με τη φανέλα τον «Δικέφαλο» στο στήθος. 

Στο 3-4-2-1 επιλέχθηκε μια τριάδα κεντρικών αμυντικών που δεν είχε συνεργαστεί στο παρελθόν, αφού πέρσι ο Κρέσπο απουσίαζε λόγω τραυματισμού και φέτος όποτε επιστρατεύτηκε πλαισίωσε τη θέση του δεξιού φουλ μπακ, ο Εσίτι με δεδομένες ανασταλτικές κι όχι δημιουργικές ικανότητες στο χώρο μπροστά από την άμυνα κι ο έμπειρος Πέλκας

Το βασικό, αναμενόμενο πρόβλημα

Λογικό κι επόμενο οι νέοι να έχουν ένα … «τρακάρισμα» στην παρθενική τους συμμετοχή με τα σημαντικότερα προβλήματα να τ’ αντιμετωπίζει ο Νορβηγός αριστερός οπισθοφύλακας. Πρόβλημα είχε και το δίδυμο των χαφ στην πίεση των βραχύσωμων και ταχύτατων αντιπάλων τους, ενώ η έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού στην περίπτωση του Ουαγγέ ήταν εμφανής. 

Όλα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα στο πρώτο μέρος του αγώνα ο ΠΑΟΚ να παρουσιάσει μια κακή εικόνα, ασύνδετη με αδυναμία στο να απειλήσει ουσιαστικά τον αντίπαλο. Είναι χαρακτηριστικό πως η πρώτη ευκαιρία ήρθε στο 27’, ενώ δέχτηκε ευκαιρία εννιά λεπτά νωρίτερα. Ο 41χρονος Πορτογάλος τεχνικός προσπαθούσε διαρκώς να καθοδηγήσει τους ποδοσφαιριστές του, προχώρησε σ’ εσωτρική αλλαγή φέρνοντας τον Ίνγκασον στο κέντρο της αμυντικής γραμμής και τον Μιχάι δεξιά αλλά καλύτερα απ’ όλους γνώριζε πως δύσκολα θα προέκυπτε κάποια ουσιαστική διαφοροποίηση στην εικόνα του αγώνα. 

Οι αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές ήταν μεγάλες, οι μεσοεπιθετικοί «χάνονταν» ανάμεσα στην … πολυκοσμία της πολυπρόσωπης άμυνας των γηπεδούχων κι από τη στιγμή που δεν υπήρχε βοήθεια στη δημιουργία του παιχνιδιού από τα χαφ, το συγκεκριμένο ρόλο επωμίστηκε – εξ ανάγκης – ο Κρέσπο. Ήταν ένα ρίσκο, το οποίο ο κ. Φερέιρα έκρινε πως πρέπει να παρθεί προκειμένου να ξεκουράσει τους ποδοσφαιριστές που θα σηκώσουν το μεγαλύτερο βάρος στον αγώνα της προσεχούς Τετάρτης με την Κράσνονταρ στην Τούμπα

Η απόπειρα αντίδρασης

Ωστόσο, αντιλαμβανόμενος πως το αρχικό σχέδιο δεν αποδίδει αποφάσισε στο δεύτερο μέρος να περάσει στο ματς διαδοχικά τους Τζόλη, Ζίβκοβιτς, Ελ Καντουρί, Γιαννούλη, Κούτσια. Η εικόνα άλλαξε άρδην, ο «Δικέφαλος» δημιούργησε ευκαιρίες, έγινε πολύ πιο επικίνδυνος, είχε ένα πολύ καλό 15λεπτο αλλά ως εκεί. Με τους γηπεδούχους να «ροκανίζουν» τον χρόνο σε κάθε ευκαιρία, σε συνάρτηση με τον κάκιστον αγωνιστικό χώρο (σ.σ. χωρίς αυτά να συνιστούν δικαιολογία-ες) το σκηνικό της «λευκής» ισοπαλίας ολοκληρώθηκε. 

Το αν θα έπρεπε ο τεχνικός του ΠΑΟΚ να πάει σε μια πιο χριστή διαχείριση μ’ ένα μείγμα παλιών-νέων ποδοσφαιριστών στο πρώτο μέρος ούτως ώστε να έχει μια πιο ουσιαστική κι αποτελεσματική εμφάνιση είναι κάτι το υποθετικό και λέγεται-γράφεται εκ του αποτελέσματος. Το δεδομένο είναι πως ότι κι αν γίνει την Τετάρτη η ομάδα θα έχει διαρκώς – τουλάχιστον – μέχρι το τέλος του έτους αυτήν τη αλληλουχία αγώνων εντός κι εκτός συνόρων και κατά συνέπεια την ανάγκη διαμόρφωσης δύο ενδεκάδων ικανές να σταθούν με αξιώσεις σε κάθε περίπτωση, όντας ικανές ν’ ανταποκριθούν στις ιδιαιτερότητες της εκάστοτε αναμέτρησης. 

Το δεδομένο κι η λεπτομέρεια που – μπορεί να – κάνει τη διαφορά 

Αυτή η προοδευτική διαδικασία για μια ομάδα που έχει σημαντικές αλλαγές στην αναδιάρθρωση του ρόστερ προϋποθέτει χρόνο, υπομονή και είναι σίγουρο πως θα έχει και κόστος. Ο ΠΑΟΚ κατάφερε να προκριθεί επί των Μπεσίκτας και Μπενφίκα επειδή πήγε σ’ αυτά τα ματς να παίξει δίχως άγχος, χωρίς περιττή πίεση, ειδικά στο ματς με την πορτογαλική ομάδα αφού είχε εξασφαλίσει την παρουσία του στους ομίλους του Europa League

Θα ήταν τραγικό λάθος να το κάνει τώρα, γεμίζοντας με πίεση και άγχος εν όψει του ματς της Τετάρτης. Για λίγες ημέρες ακόμη ας μείνει το «πρέπει» μακριά από οποιαδήποτε σχετική συζήτηση. Η προοπτική της διάκρισης και της επιτυχίας είναι πολύ πιο ευεργετικά ως κίνητρα για την πληθώρα των νεαρών ποδοσφαιριστών που διαθέτει η ομάδα παρά οτιδήποτε που μοιάζει ή χαρακτηρίζεται ως επιβεβλημένη ανάγκη. Καλή συνέχεια, καλή δύναμη …