Ένα τρόπαιο, ένας παράγοντας και μια συναρπαστική ιστορία για το τρόπαιο Ζιλ Ριμέ, το τρόπαιο της κορυφαίας διοργάνωσης Εθνικών Ομάδων στον κόσμο.
Ο Γάλλος εμπνευστής του Παγκοσμίου Κυπέλλου, έφυγε από την ζωή σαν σήμερα, στις 15 Οκτωβρίου του 1956, σε ηλικία 83 ετών, έχοντας προλάβει να δημιουργήσει έναν μύθο.
Ο Ζιλ Ριμέ υπήρξε διαδοχικά πρόεδρος-ιδρυτής του παριζιάνικου συλλόγου της Ρεντ Σταρ, πρόεδρος της Γαλλικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου και στη συνέχεια της FIFA για διάστημα 33 ετών. Υπήρξε ο δημιουργός του θεσμού του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου.
Έχοντας επιβιώσει του Μεγάλου Πολέμου με τον βαθμό του λοχαγού πεζικού και έναν Σταυρό του Πολέμου, ο Ζυλ Ριμέ εκλέχτηκε πρόεδρος της νεοσυσταθείσας Γαλλικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου στις 11 Απριλίου 1919. Παρέμεινε επί 30 χρόνια επικεφαλής της και εγκατέλειψε την προεδρία της FFF το 1949 λόγω της « affaire sarroise ». Ο Ριμέ επιθυμούσε να εντάξει την Σάρμπρυκεν στο Πρωτάθλημα Γαλλίας, όμως αυτή η ενέργεια αποδοκιμάστηκε έντονα από τις υπόλοιπες ομάδες που το αποτελούσαν με το σύνθημα « καλύτερα η Μπορντό παρά η Σάρμπρυκεν ». Αντιθέτως, παρέμεινε στο αξίωμα του προέδρου της FIFA από το 1921 ως το 1954. Κατά την θητεία του-ρεκόρ διάρκειας 33 ετών, δημιούργησε το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου το 1930, εμπνεόμενος από την επιτυχία του ολυμπιακού τουρνουά. Επίσης, το Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν γνωστό με την ονομασία Κύπελλο Ζυλ Ριμέ έως το 1970.
Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες, αλλά κυρίως μυστηριώδεις, πτυχές της διοργάνωσης του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου είναι η ιστορία του ίδιου του κυπέλλου – του τροπαίου που κάθε ποδοσφαιριστής, σε κάθε γωνιά της Υφηλίου, ονειρεύεται να σηκώσει στον αέρα μπροστά στα μάτια εκατομμυρίων ανθρώπων, κατακτώντας την κορυφή του ποδοσφαιρικού κόσμου. Και μια που το ’χουν οι μέρες, λοιπόν…
Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1930 στην Ουρουγουάη, επί προεδρίας Ζιλ Ριμέ στην Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (FIFA). Και όπως ήταν φυσικό, το κορυφαίο αυτό αθλητικό γεγονός απαιτούσε ένα εντυπωσιακό τρόπαιο, το οποίο θα προσέδιδε μεγαλύτερη αίγλη στη διοργάνωση, «στοιχειώνοντας» τα όνειρα των κορυφαίων ποδοσφαιριστών και ομοσπονδιακών τεχνικών του κόσμου.
Το πολύτιμο αυτό τρόπαιο ανέλαβε να φτιάξει ο Γάλλος γλύπτης Αμπέλ Λαφλέρ από χρυσάφι και ασήμι, πάνω σε μία βάση φτιαγμένη από τον ημιπολύτιμο λίθο lapis lazuli, απεικονίζοντας την αρχαία θεά Νίκη να στηρίζει ένα οκταγωνικό σκεύος πάνω στο κεφάλι της. Δεν ήταν καθόλου τυχαίο, λοιπόν, που το τρόπαιο ονομάστηκε αρχικά «Νίκη» (Victory).
Ωστόσο, το 1946, λίγο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μετονομάστηκε σε «Κύπελλο Ζιλ Ριμέ», ως ελάχιστος φόρος τιμής στον –μακροβιότερο μέχρι σήμερα– πρόεδρο της FIFA (33 ολόκληρα χρόνια επικεφαλής της Ομοσπονδίας) και, ουσιαστικά, εμπνευστή της μεγαλύτερης γιορτής του ποδοσφαίρου στον κόσμο.
Κι όμως, το τρόπαιο αυτό έμελλε να διαγράψει μια συναρπαστική πορεία – ίσως πιο συναρπαστική και από τους ίδιους τους τελικούς της διοργάνωσης:
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το πολύτιμο τρόπαιο γλύτωσε από τα χέρια των Ναζί, παραμένοντας κρυμμένο σε ένα κουτί παπουτσιών κάτω από το κρεβάτι του Ιταλού αντιπροέδρου της FIFA, Δρ. Οτορίνο Μπαράσι, όσο η διοργάνωση τελούσε υπό αναστολή λόγω του Πολέμου. Με την επαναδιεξαγωγή του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το πολύτιμο τρόπαιο βγήκε από την ταπεινή του κρυψώνα, για να λάμψει και πάλι στα ποδοσφαιρικά γήπεδα. Όταν, όμως, «δεν σε θέλει»…
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1966, το «Κύπελλο Ζιλ Ριμέ» έμελλε να γίνει και πάλι… αόρατο. Καθώς εκείνη τη χρονιά είχε αναλάβει τη διοργάνωση η Αγγλία, το τρόπαιο είχε τοποθετηθεί στον εκθεσιακό χώρο “Westminster Central Hall” στο Λονδίνο, υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, τα οποία όμως αποδείχθηκαν “λίγα”: το τρόπαιο εξαφανίστηκε ως διά μαγείας, για να βρεθεί μια εβδομάδα αργότερα από ένα… σκύλο που λεγόταν Πικλς, θαμμένο κάτω από ένα δέντρο, στον κήπο ενός σπιτιού στο Νότιο Λονδίνο! Λαϊκός ήρωας ο Πικλς, έγκλειστος στη φυλακή ο τύπος που τις προηγούμενες μέρες είχε απαιτήσει 15.000 λίρες για να το επιστρέψει, ο οποίος κατάφερε μεν να κάνει την κλοπή του αιώνα, αλλά την πάτησε από ένα τετράποδο.
Κι ενώ θα έλεγε κανείς ότι, επιτέλους, αποκαταστάθηκε η τάξη, το «Κύπελλο Ζιλ Ριμέ» τρίτωσε τις εξαφανίσεις. Και η τρίτη εξαφάνιση αποδείχθηκε καθοριστική: το 1983, το τρόπαιο εκλάπη ξανά από τα γραφεία της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Βραζιλίας στο Ρίο ντε Τζανέιρο και, όπως δείχνουν τα πράγματα, οι κλέφτες φρόντισαν να το λιώσουν. Η βραζιλιάνικη Ομοσπονδία, η οποία δικαιωματικά το είχε τότε στην κατοχή της, καθώς η Βραζιλία είχε κερδίσει τρεις φορές το Παγκόσμιο Κύπελλο, παράγγειλε τελικά τη δημιουργία ενός πιστού του αντιγράφου.
Κι όμως, χωρίς πολλές εξηγήσεις, η FIFA εμφάνισε πριν μερικά χρόνια τη βάση από lapis lazuli του αυθεντικού «Κυπέλλου Ζιλ Ριμέ», πάνω στην οποία ήταν χαραγμένα τα ονόματα των πρώτων νικητών. Πώς έγινε κάτι τέτοιο, τόσα χρόνια αργότερα; Μάλλον θα μείνουμε με την απορία.
Τη διάσημη τωρινή του μορφή το νέο τρόπαιο την έχει από το 1974, οπότε και μετονομάστηκε σε “FIFA World Cup”. Πρόκειται για μια δημιουργία του επίσης Ιταλού Σίλβιο Γκατσανίγκα, από χρυσό 18 καρατίων, με δύο στρώσεις μαλαχίτη, ύψος 36 εκατοστά και βάρος κάτι παραπάνω από 6 κιλά. Στη βάση του χαράσσονται τα ονόματα των νικητών από το 1974 και εξής. Το 2038 αναμένεται να καλυφθεί ο διαθέσιμος χώρος για την αναγραφή των νικητών, οπότε και θα κατασκευαστεί ένα καινούριο.
Για λόγους ασφαλείας, οι νικητές κάθε διοργάνωσης κρατάνε τελικά ένα επίχρυσο αντίγραφο, ενώ το αυθεντικό Κύπελλο μένει πλέον στην κατοχή της FIFA. Αν και ποτέ δεν ξέρεις…
Πηγές
https://www.fifa.com/worldcup/history/jules-rimet-cup.html
https://www.topendsports.com/events/worldcupsoccer/world-cup.htm
https://www.mirror.co.uk/sport/football/news/history-jules-rimet-trophy-mystery-12586850