Οι Περιστεριώτες πήραν μια απρόσμενη για πολλούς νίκη στο Ολυμπιακό Στάδιο απέναντι στον Παναθηναϊκό και έφτασαν τους 11 βαθμούς πατώντας σε… λακούβες τύπου Βόλου στη μέχρι τώρα διαδρομή, αλλά και τρέχοντας με… χίλια σε νίκες όπως αυτές με ΑΕΚ και Παναθηναϊκό, αλλά και την ισοπαλία που πήραν στην Τούμπα.
Καλούνται για πρώτη φορά μετά τον περασμένο Φεβρουάριο να πετύχουν δεύτερη συνεχόμενη νίκη στο πρωτάθλημα και απέναντί τους θα έχουν ομάδα από την οποία ουδέποτε έχασαν έως τώρα ως γηπεδούχοι, όμως στα 6 παιχνίδια που έπαιξαν στο Περιστέρι τα 4 δεν έβγαλαν νικητή.
Ο Απόλλων αγνοεί τη νίκη απέναντι στον Ατρόμητο (δύο έχει πετύχει σε 12 ραντεβού ανεξάρτητα από έδρα) από το1980 και το 2-1 τότε στη Ριζούπολη.
Η “Ελαφρά Ταξιαρχία” είναι μαζί με τον ΠΑΣ Γιάννενα οι ομάδες που δικαιούνται να επικαλούνται τη δικαιολογία της ιδιαίτερης κατάστασης στη σεζόν και της περίεργης προετοιμασίας, με δεδομένο ότι σταμάτησαν να παίζουν από τον Μάρτιο μέχρι τον Αύγουστο, και μπήκαν τελευταίες, άρα έχουν τον χειρότερο αγωνιστικό ρυθμό σε σχέση με τις υπόλοιπες, στην κούρσα της Superleague.
Το μεγάλο του πρόβλημα μέχρι τώρα είναι ότι δεν έχει καταφέρει να κρατήσει το μηδέν στην άμυνα, γεγονός που τον έχει φέρει σε απολογισμό 1 νίκη και 5 ήττες στα 6 παιχνίδια που έχει δώσει με συγκομιδή τριών βαθμών.
Εδώ υπάρχει ένα σημαντικό… ΟΜΩΣ. Οι τέσσερις από τους πρώτους 6 αγώνες του Απόλλωνα είναι απέναντι στις πρώτες τρεις ομάδες της βαθμολογίας και τον Παναθηναϊκό εκτός έδρας. Κατά συνέπεια μοναδική εκτός προγράμματος ήττα ήταν αυτή από τον ΠΑΣ Γιάννενα στη Ριζούπολη.
Κοινό ζητούμενο για Ατρόμητο και Απόλλωνα η βελτίωση της αμυντικής λειτουργίας. Οι Περιστεριώτες είναι η 3η ομάδα στο πρωτάθλημα σε τελικές που δέχεται από τον αντίπαλο (9 ανά παιχνίδι). Γεγονός που δεν ταυτίζεται ούτε με τον τρόπο που θέλει να παίξει, ούτε και με το ρόστερ που έχει στα χέρια του ο Κάναντι.
Ο Απόλλων δέχεται 15 ανά ματς έως τώρα στο εξαιρετικά δύσκολο πρόγραμμα που έχει βγάλει όντας ανέτοιμος τις πρώτες αγωνιστικές και είναι βέβαιο πως το παιχνίδι με τον Ατρόμητο αποτελεί γι’ αυτόν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να επαναπροσδιορίσει το αγωνιστικό του ταβάνι.