Η κριτική που ασκήθηκε στον Μάσιμο Καρέρα μετά τον αγώνα με τη Ζόρια ήταν σκληρή και ως έναν βαθμό κατανοητή, πάντα σε ότι έχει να κάνει με τις επιλογές του Ιταλού και φυσικά όχι με το μέλλον του.
Αυτό, σε έναν οργανισμό με λογική δεν μπορεί να κρίνεται με βάση ένα παιχνίδι που στράβωσε ή που εκτυλίχθηκε με ιδανικό τρόπο με την ΑΕΚ να παίζει εντυπωσιακό ποδόσφαιρο.
Σε καμία περίπτωση δεν χρειάζονται αντιδράσεις των… άκρων, το έχω ξαναγράψει. Ούτε ο Καρέρα δεν έγινε ο χειρότερος προπονητής με βάση έναν αγώνα, ούτε και ο κορυφαίος προπονητής στον κόσμο επειδή η ΑΕΚ έπαιξε… μπαλάρα. Το ίδιο φυσικά ισχύει για τους παίκτες της Ένωσης.
Κέρδος βαθμοί, ψυχολογία και αντίδραση
Το ευχάριστο για την ΑΕΚ, παίκτες και τεχνικό τιμ, είναι πως βγήκε αντίδραση μετά την βαριά ήττα από τη Ζόρια. Η εικόνα των “κιτρινόμαυρων” σε όλο τον αγώνα με τον Αστέρα, αλλά ειδικότερα στο πρώτο ημίχρονο ήταν πραγματικά εντυπωσιακή.
Με γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, επιθετική άμυνα και πρέσινγκ στον αντίπαλο που δεν μπορούσε να αλλάξει δεύτερη πάσα, ωραίους συνδυασμούς, συνεργασίες σε ροή παιχνιδιού και από στατικές φάσεις και πολλές ευκαιρίες για γκολ, οι “κιτρινόμαυροι” πρόσφεραν θέαμα που ο κόσμος της ομάδας θέλει να βλέπει σε κάθε ματς και μετά το τέλος του να λέει: “Αυτή ήτανΑΕΚ”. Αυτή ήταν η ΑΕΚ του Καρέρα για να είμαστε δίκαιοι προς τον Ιταλό προπονητή.
Προφανώς, όπως έχω ξαναγράψει και το τονίζω, με μία εξαιρετική εμφάνιση και μια νίκη σε μια δύσκολη έδρα δεν κατακτήθηκε η… Ρώμη. Η ΑΕΚ και ο Καρέρα οφείλουν να “χτίσουν” πάνω σ’ αυτή τη νίκη. Δεν αντέχουν άλλα πισωγυρίσματα τύπου Ζόρια ή Ατρόμητου. Φυσικά, μέσα στη ζωή είναι και οι ήττες, αρκεί αυτές να έρχονται όταν οι αντίπαλοι είναι καλύτεροι και όχι όταν έχει βγάλει η ΑΕΚ τα μάτια της μόνη της.
Η εμφάνιση της ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο ήταν εκθαμβωτική, επιβλητική. Κυριάρχησε πλήρως στον αγωνιστικό χώρο, αλλά δυστυχώς για τον Καρέρα και τους παίκτες του αντί το ημίχρονο να κλείσει στο 0-2 ή στο 0-3, έκλεισε στο 1-1. Ο Ιταλός προπονητής βλέποντας από τον πάγκο την κυριαρχία της Ένωσης ζητούσε από τους παίκτες του να πετύχουν δεύτερο γκολ για να απλοποιήσουν περισσότερο την κατάσταση.
Ο Καρέρα μετά το τέλος του αγώνα δήλωσε ότι πρέπει να είμαστε πιο… άγριοι όταν έχουμε την ευκαιρία να σκοράρουμε. Έτσι είναι. Πρέπει οι “κιτρινόμαυροι” να… σκοτώνουν τον αντίπαλο. Και να μην δέχεται γκολ στην πρώτη φάση που θα δημιουργήσουν οι αντίπαλοι, όπως έγινε στην περίπτωση του Μπαράλες. Αυτό είναι ένα κομμάτι που θα πρέπει να αναλυθεί από τον Καρέρα και τους συνεργάτες του.
Όταν η ΑΕΚ ανακοίνωνε την απόκτηση του Καρίμ Ανσαριφάρντ η πλειοψηφία των φιλάθλων της ομάδα υποδέχθηκε αυτή την κίνηση με… μισό μάτι. Όσοι όμως γνώριζαν τον Ιρανό, τις ικανότητές του, αλλά και την αυτοθυσία του για το σύνολο ήταν σίγουροι για όσα μπορούσε να προσφέρει στην ΑΕΚ. Οι περισσότεροι στέκονται στα γκολ που στο τέλος της ημέρας είναι αυτά που μετρούν και έχουν τη μεγαλύτερη σημασία.
Όμως, ιδιαίτερη σημασία για έναν προπονητή και για την εικόνα της ομάδας έχει και η παρουσία του μέσα στο γήπεδο, οι κινήσεις του, οι συνεργασίες του, το πρέσινγκ που θα ασκήσει στους αμυντικούς. Και ο Καρίμ όλα αυτά τα κάνει με το παραπάνω και με διάθεση να δουλέψει για την ομάδα και όχι να δουλέψει η ομάδα γι’ αυτόν.
Όσο για την εκτελεστικότητά του και την επαφή με τ’ αντίπαλα δίχτυα αυτή είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Στον αγώνα με τον Αστέρα χρειάστηκε μόλις δύο τελικές για να σκοράρει. Επίσης, κλείνοντας, δεν ακούς πολλούς επιθετικούς να λένε πως: “Θα ήταν ντροπή να μην σκόραρα όταν οι συμπαίκτες μου από πίσω έχουν κάνει τόση δουλειά”.