Ο James Francis Thorpe ή Wa-Tho-Huk όπως ήταν το κανονικό του όνομα (σημαίνει φωτεινό μονοπάτι στην ινδιάνικη διάλεκτο Sac and Fox) αποτελεί ίσως τον μεγαλύτερο αθλητή όλων τον εποχών που κανείς δεν ξέρει.
Ήταν ο πρώτος ινδιάνος που κέρδισε χρυσό μετάλλιο για τις Ηνωμένες Πολιτείες και θεωρείται ακόμα και έως σήμερα ένας από τους πιο ταλαντούχος και πολύπλευρους αθλητές του σύγχρονου αθλητισμού.
Κέρδισε 2 χρυσά ολυμπιακά μετάλλια στο πένταθλο και δέκαθλο το 1912 και στην πορεία της καριέρας του έπαιξε αμερικανικό ποδόσφαιρο, μπέιζμπολ και μπάσκετ όλα σε επαγγελματικό επίπεδο. Μάλιστα το Associated Press τον ονόμασε «τον μεγαλύτερο αθλητή» από τα πρώτα 50 χρόνια του 20ου αιώνα και το 1963 κέρδισε μια θέση στο Hall of Fame του Αμερικανικού ποδοσφαίρου.
Η μεγάλη αδικία
Το 1913 έχασε τους Ολυμπιακούς του τίτλους αφού βρέθηκε ότι είχε πληρωθεί 47 δολάρια για να παίξει δύο καλοκαιρινές σεζόν σε ημι-επαγγελματικό πρωτάθλημα μπέιζμπολ πριν αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες παραβιάζοντας έτσι τους κανόνες ερασιτεχνισμού που υπήρχαν από την ΔΟΕ. Κάτι που κάνανε σχεδόν όλοι οι αθλητές…απλά με ψευδώνυμο, κάτι που ο Jim Thorpe δεν γνώριζε.
Ζήτησε μάλιστα να επιστρέψει τα χρήματα αλλά η ΔΟΕ ήταν ανένδοτη με τα μετάλλια να πηγαίνουν στους δεύτερους στο πένταθλο και δέκαθλο. Οι ίδιοι οι αθλητές αρνήθηκαν να τα παραλάβουν δηλώνοντας πως τα μετάλλια ανήκουν στον καλύτερο αθλητή του κόσμου, τον Jim Thorpe. Το 1983, 30 χρόνια μετά το θάνατό του, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) αποκατέστησε τα ολυμπιακά μετάλλια του.
Καριέρα
Μετά την διπλή ολυμπιακή του επιτυχία, η οποία περιελάμβανε ρεκόρ στο δέκαθλο, το 1913, ο Thorpe υπέγραψε με τους Giants της Νέας Υόρκης (πλέον ονομάζονται San Francisco Giants)και έπαιξε έξι σεζόν στη Major League Baseball μεταξύ 1913 και 1919. Το 1915 αποφάσισε να αλλάξει άθλημα και εντάχθηκε στην ομάδα ράγκμπι Canton Bulldogs με τους οποίους κέρδισε τρία επαγγελματικά πρωταθλήματα στο NFL ενώ αργότερα έπαιξε με 6 ακόμη ομάδες. Επιπλέον έπαιξε επαγγελματικό μπάσκετ με μια ομάδα που αποτελούνταν αποκλειστικά από Ινδιάνους.
Έπαιξε επαγγελματικά σε πολλές ομάδες έως και την ηλικία των 41, το τέλος της αθλητικής του σταδιοδρομίας συμπίπτει με την έναρξη της Μεγάλης Ύφεσης. Αγωνίστηκε να κερδίσει τα προς το ζην μετά από αυτό, δουλεύοντας σε πολλές δουλειές.
Ήταν παντρεμένος τρεις φορές και είχε οκτώ παιδιά.
Πέθανε από καρδιά το 1953.