Ήταν ένα πραγματικά ντέρμπι! Σχεδόν αυτό που περιμέναμε! Αν και έλειψαν οι φάσεις και η ποιότητα, το ματς είχε πάθος, δυναμικές “μονομαχίες” και μπόλικη τακτική. Στο … παρά τέσσερα ο Παναθηναϊκός έχασε τη νίκη από τα χέρια του και ένα σπουδαίο αποτέλεσμα στην έδρα του “αιώνιου” αντίπαλου, όμως και ο βαθμός που πήραν οι Πράσινοι στο Φάληρο είναι σημαντικός.
Ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς τα προβλήματα που υπήρξαν στο “στρατόπεδο” του Τριφυλλιού και αυτά που προέκυψαν κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ο σοκαριστικός τραυματισμός του Σωκράτη Διούδη, “πάγωσε” τους παίκτες του Παναθηναϊκού. Όμως βρήκαν το σθένος και την ψυχική δύναμη για να συνεχίσουν την προσπάθεια τους και στο τέλος ανταμείφθηκαν για τη μαχητικότητα τους.
Δεν είναι αιτία …πανηγυρισμού ο βαθμός της ισοπαλίας για μια ομάδα με την ιστορία του Παναθηναϊκού. Δεν είναι όμως και κάτι …ασήμαντο. Κυρίως όταν αναφερόμαστε σε μια άπειρη ομάδα με πολλά νεαρά παιδιά στο ρόστερ.
Στο “Γ. Καραϊσκάκης”, οι “μπέμπηδες” του Δώνη έγιναν …άντρες. Μεγάλωσαν μέσα σε μια βραδιά. Πάλεψαν με όλες τις δυνάμεις τους για το καλύτερο δυνατό και μπόρεσαν να φύγουν με ένα βαθμό από μια εξαιρετικά δύσκολη έδρα, ακόμα και αν στο τελευταίο δεκαπεντάλεπτο έπαιζαν με …οκτώμιση παίκτες, εξαιτίας του τραυματισμού των Μακέντα και Μουνιέ, αλλά και του προβλήματος που αντιμετώπιζε ο Γιόχανσον. Ο Δώνης δεν είχε άλλες αλλαγές μετά το …ντόμινο ατυχίας που χτύπησε την ομάδα του στο ντέρμπι, ωστόσο για άλλη μια φορά διαχειρίστηκε άψογα το παιχνίδι.
Όχι, ο Παναθηναϊκός δεν ήταν …super, ούτε εντυπωσίασε με την απόδοση του κόντρα στους “Ερυθρόλευκους”. Οι Πράσινοι ήταν σχετικά ακίνδυνοι στο επιθετικό κομμάτι, δεν κράτησαν τη μπάλα στα πόδια τους και έκαναν κάποια εύκολα λάθη, όμως την ίδια στιγμή ήταν απόλυτα πειθαρχημένοι στα μετόπισθεν και δεν άφησαν κενούς χώρους στον αντίπαλο. Αν και ο Γιώργος Δώνης δήλωσε … στεναχωρημένος με την απόδοση της ομάδας του – και είναι λογικό, γιατί ένας προπονητής πρέπει να είναι πάντα απαιτητικός – ο Παναθηναϊκός κατάφερε να προσθέσει άλλον ένα βαθμό στη συγκομιδή του, ακόμα και αν δεν έπιασε ούτε το …50%.
Με μαχητικότητα και προσήλωση, οι Πράσινοι πήραν ένα θετικό αποτέλεσμα σε ντέρμπι, ενώ στη λίστα των αρνητικών μπαίνουν η μαζική οπισθοχώρηση στο τελευταίο δεκάλεπτο, η νευρικότητα σε εκείνο το διάστημα του παιχνιδιού και η ατολμία στο επιθετικό κομμάτι. Όμως πως μπορείς να τα ζητάς …όλα – και ιδιαίτερα σε τόσο σημαντικό παιχνίδι – από μια ομάδα, η οποία βρίσκεται ακόμα σε περίοδο εκμάθησης;
Κορυφαίος του Παναθηναϊκού στο “Γ. Καραϊσκάκης” ήταν ο Εμάνουελ Ινσούα. Ο Αργεντινός μπακ έκανε ίσως το καλύτερο του παιχνίδι με τα Πράσινα και ήταν σημαντική η βοήθεια του τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση. Ο Ινσούα ήταν …παντού! Έτρεξε πολλά χιλιόμετρα, κάλυπτε κενά, μοίραζε σωστά τη μπάλα και έβγαλε μπόλικη ενέργεια στο παιχνίδι.
Τόσο ο άτυχος Διούδης, όσο και ο …rookie σε ντέρμπι, Κώστας Κότσαρης ήταν εξαιρετικοί κάτω από τα γκολπόστ και έκαναν σπουδαίες επεμβάσεις, η τριάδα των Κολοβέτσιου, Μαυρομμάτη, Κουλιμπαλί (και ο Πούγγουρας που μπήκε ως αλλαγή), είχαν καλή συνεργασία, ενώ ο λαβωμένος Γιόχανσον δεν κατάφερε να βοηθήσει την ομάδα του.
Ο Κουρμπέλης ήταν καλός στα ανασταλτικά του καθήκοντα, όμως δεν κατάφερε να κρατήσει και να μοιράσει μπάλα, ενώ ο Κάτσε έτρεχε για …τρεις, πάλεψε μέχρι το φινάλε, έβαλε ένα πανέμορφο γκολ και είναι στη λίστα των διακριθέντων.
Τόσο ο Χατζηγιοβάνης, όσο και ο Μπουζούκης δεν βρήκαν χώρους για να κάνουν το παιχνίδι τους, ο Μακέντα ήταν μαχητικός, αλλά ακίνδυνος στην επίθεση, ενώ ο Μουνιέ δεν φάνηκε καθόλου στο ματς.
Υ.Γ. 1 Συλλυπητήρια στην οικογένεια του αδικοχαμένου φιλάθλου του Ολυμπιακού που έφυγε από τη ζωή στις εξέδρες του “Γ. Καραϊσκάκης”.
Υ.Γ. 2 Περαστικά στον Σωκράτη Διούδη και ευχές για γρήγορη ανάρρωση. Ακόμα και σε μια άτυχη στιγμή για τον ίδιο, έγινε η αφορμή για να γίνουμε μάρτυρες μιας σπάνιας εικόνας σε ντέρμπι “αιωνίων”. Το μαζικό χειροκρότημα των οπαδών της ομάδας του Πειραιά όταν ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού αποχωρούσε με φορείο από το γήπεδο, ήταν πραγματικά κάτι το ξεχωριστό.