Κάθε μορφή βίας ή επεισοδίων είναι καταδικαστέα. Ένας λογικός άνθρωπος ποτέ του δεν θα προσπαθήσει να βρει άλλοθι ή να ωραιοποιήσει την άσχημη εικόνα που δημιουργούν.
Ειδικότερα όταν αναφερόμαστε στα πολλά άσχημα συμβάντα που ταλανίζουν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Τα επεισόδια στα γήπεδα πρέπει να τιμωρούνται και ανάλογα με την βαρύτητά τους να κλιμακώνονται οι ποινές.
Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ένας ποδοσφαιρικός αγώνας αρχίζει και ολοκληρώνεται κανονικά δίχως το παραμικρό παρατράγουδο;
Δικαιολογούνται τέτοιες αυστηρές ποινές για συμπλοκές εκτός γηπέδου ή απλά με αφορμή την ποινή που επιβλήθηκε στην ΑΕΚ ανοίγει ο… ασκός του Αιόλου;
Όταν υπάρχουν τόσα παράθυρα στη δικαιοσύνη, όταν οι ίδιες ομάδες έχουν δείξει πως δεν πιστεύουν στην ύπαρξη της δικαιοσύνης, όταν βγαίνουν αποφάσεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο που δεν μπορεί να καταλάβει κανείς, όπως και την ώρα που βγαίνουν, τα δύο μέτρα και δύο σταθμά δε βοηθούν το ποδόσφαιρο. Και σίγουρα αυξάνεται η καχυποψία.
Το κομμάτι δικαιοσύνη στο ποδόσφαιρο είναι ένα κεφάλαιο, ιδιόρρυθμο στις περισσότερες περιπτώσεις. Και για αυτόν τον λόγο οι ομάδες θα πρέπει να σηκώσουν ασπίδα προστασίας οι ίδιες, προκειμένου να αποφεύγουν τέτοιες, συνηθισμένες για το ελληνικό ποδόσφαιρο, καταστάσεις.
H AEK όντως έχει αποδείξει πως οι δυσκολίες και τα εμπόδια την κάνουν πιο δυνατή και αυτό που θα πρέπει να προσέξει από εδώ και στο εξής, όπως αναφέρει και στην ανακοίνωσή της, είναι να αποφεύγει τις παγίδες και τις προκλήσεις. Σε διαφορετική περίπτωση οι ποινές θα αυξάνονται.