Έχουμε ένα ρητό στην είσοδο της αίθουσας σύνταξης! “Ένας στόχος χωρίς σχέδιο είναι απλά μια ευχή”! Για να φτάσει στο γκολ, αυτή η εθνική ομάδα χρειάζεται ευχή, προσευχή, κεριά στο μπόι του Σπαρβ, μάγια, ταρώ και ο Χορταρέας να διαβάσει τον καφέ γιατί σχέδιο… δεν υπάρχει!
Θέμα πρώτο… Πριν το ματς, στις δηλώσεις του on camera, ο Μίχαελ Σκίμπε είπε πως και η ισοπαλία είναι καλή! Ναι, βαθμολογικά ήταν καλό αποτέλεσμα. Μπορούσε να μου εγγυηθεί ο κόουτς όμως ότι αυτή η ομάδα μπορεί να νικήσει τους Φινλανδούς στο δεύτερο ματς;;; Μάλλον όχι! Ήταν μια απορία που είχα πριν το ματς και όχι μετά. Μην βάζεις στο μυαλό των παικτών ότι και η ισοπαλία είναι καλή! Πας για τη νίκη! Τέλος!
Θέμα δεύτερο… Φεύγει ο Πούκι, τραυματίας, στο δέκατο λεπτό! Το γήπεδο παγώνει. Οι Φινλανδοί κοιτάζονται αμήχανα με ύφος τύπου “μάγκες τώρα τι κάνουμε, ποιός θα βάλει γκολ;;;;;;” και αντί εμείς να πιέσουμε, να τους κυνηγήσουμε εκείνη την ώρα, να τους “πιάσουμε από τον λαιμό” αφήσαμε τον χρόνο να κυλά ενθυμούμενοι ότι με την Ουγγαρία τα καταφέραμε στο δεύτερο ημίχρονο! Που ξέρεις σου λέει! Μπορεί να κάνουμε μια φάση αλλιώς και η ισοπαλία καλή είναι εε;; Που με φέρνει στο τρίτο θέμα και πιο σημαντικό για εμένα!
Θέμα τρίτο λοιπόν… Δεν είδα νεύρο, δεν είδα πάθος, δεν είδα τσαντίλα! Δεν με ενοχλεί να χάσει η εθνική ομάδα. Με ενοχλεί να χάνει χωρίς να ρίξει μια κλωτσιά, χωρίς να καταλάβει ο αντίπαλος, ότι σήμερα, εδώ, για να με νικήσεις πρέπει να “ματώσεις”. Μία κάρτα στο 74ο λεπτό ο Μανωλάς, αυτά!!! Για την ιστορία, οι Φινλανδοί δεν είδαν κάρτα, γιατί να δουν;;;
Ο Ρόμπιν Λουντ έμοιαζε με Μάικ Λαμάρ… δεν ξέρω πόσοι θυμούνται τον πασίγνωστο ταχυδακτυλουργό! Είχα πάει και σε παράσταση όταν ήμουν παιδί! Ο Λουντ είναι καλός παίκτης αλλά τον κάναμε να μοιάζει με τον περίφημο “ξανθό μάγο”… τον Σοΐρι κάτι σαν Πέρισιτς… και τους στόπερ των Φινλανδών ένα κράμα Φαν Ντάικ και Βαράν! Ο Εν’Γκόλο Καντέ θα ζήλευε τον Καμαρά! Μέχρι και ο κύριος Καργιαλάινεν μπήκε στο γήπεδο στο 90’ και έκανε τελική προσπάθεια!
Στο πρώτο ημίχρονο ο Μήτρογλου γύρναγε στο κέντρο να πάρει μπάλα και να κάνει παιχνίδι! Θα τρελαθούμε!; Αχτίδα ελπίδας οι Τσιμίκας και Ζέκα, για εμένα! Όλοι οι υπόλοιποι πολλά και αβίαστα λάθη και καμία πίεση ψηλά, δεν προκαλέσαμε κανένα άγχος στον αντίπαλο! Θυμηθήκαμε ότι ο Χραντέτσκι φοράει πορτοκαλί εμφάνιση λίγο πριν το τέλος όταν ο Κουλούρης έκανε μια ευχή, σούταρε αλλά δεν μπόρεσε να γίνει Ντέιβιντ Μπλέιν και να εμφανίσει την μπάλα στο στόχο, στα δίχτυα!
Θεωρώ ότι το ποδοσφαιρικό DNA της χώρας μας έχει καταγεγραμμένο με κεφαλαία την λέξη ΑΜΥΝΑ! Ναι… και να προσπαθήσουμε επιθετικά μπορεί να μην παίξουμε και πολύ καλύτερα από αυτό που είδαμε στην Φινλανδία, επιθετική μηχανή δεν θα γίνουμε ποτέ αλλά, αμυντικά, διάολε σίγουρα μπορούμε να λειτουργήσουμε καλύτερα! Αυτά!!!
Για την ιστορία… δεν σχολιάζω ποτέ το ποιοί κλήθηκαν, ποιοί έμειναν εκτός, το ποιοί έπαιξαν και ποιοί όχι!