Η εθνική μας ομάδα ξεκίνησε νικηφόρα τις υποχρεώσεις της στο Nations League, αλλά σίγουρα υπάρχουν πράγματα που μπορεί να βελτιώσει ενόψει της συνέχειας.
Έχω την αίσθηση ότι ιδίως στο δεύτερο ημίχρονο, η ομάδα του Σκίμπε αδίκησε τον εαυτό της και σε αυτή την αδικία έπαιξε το ρόλο του και ο Γερμανός. Μετά τον τραυματισμό του Μήτρογλου, η αλλαγή του Μπακασέτα έμοιαζε ακατανόητη. Η Ελλάδα που ήδη είχε τρία δεκάρια πίσω από τον πιστολέρο της Μαρσέιγ, τον Πέλκα, τον Μάνταλο και τον Φορτούνη, απέκτησε ένα τέταρτο με τον Μπάκα να πηγαίνει κορυφή σε μια κίνηση που θύμισε παλιό Αστέρα Τρίπολης και την εθνική μας να παίζει κάτι από το 4-6-0 του Σπαλέτι της Ρόμα.
Η Εσθονία κέρδισε μέτρα, το πίστεψε περισσότερο και έκανε 2 φάσεις, όταν στο πρώτο ημίχρονο έβλεπε την περιοχή μας σαν ναρκοπέδιο. Ελπίζω μόνο σε περίπτωση που δεν παίξει ο Μήτρογλου την Τρίτη, να έχουμε κανονικό φορ στην επίθεση, ώστε να αποτελεί σημείο αναφοράς σε όλες τις επιθέσεις μας.
Υπάρχουν όμως και τα καλά, τα οποία είναι κυρίως στο πρώτο ημίχρονο. Η επιθετική μας τετράδα είχε στιγμές έμπνευσης με το γκολ του Φορτούνη να είναι μία από αυτές. Ο Τρικαλινός άσος διανύει περίοδο εξαιρετικής φόρμας και το δείχνει σε κάθε του συμμετοχή είτε με τον Ολυμπιακό είτε με την εθνική. Στην άμυνα υπήρχε αλληλοκάλυψη, αν και νομίζω ότι ο Τοροσίδης δεν πρόκειται με τα ερυθρόλευκα να παίξει πολλές φορές δεξιά, για το κέντρο τον προορίζει ο Μαρτίνς, αλλά τις περισσότερες φορές η τετράδα μαζί με Λυκογιάννη, Παπασταθόπουλο και Μανωλά τα πήγε μια χαρά. Από κοντά και ο Μπάρκας ο οποίος μοιάζει να παίζει ήδη σαν παλιός, έστω κι αν ήταν μόλις η 3η του συμμετοχή με το εθνόσημο στο στήθος.
Περισσότερα την Τρίτη μετά το ματς με την Ουγγαρία.