“Η συμβουλή μου; Να μην αφήσεις ποτέ και κανέναν να σου πάρει το όνειρο…”. Με αυτή την ατάκα έκλεισε η κουβέντα που είχα με τον Ελληνοαυστραλό πυγμάχο, Γιώργο Καμπόσο, ο οποίος πρόσφατα έγραψε το όνομά του με χρυσά γράμματα στο χώρο της παγκόσμιας πυγμαχίας αφού αγωνίστηκε στην κάρτα του Μάνι Πακιάο, ενός εκ των θρυλικότερων πυγμάχων όλων των εποχών, πετυχαίνοντας μάλιστα ένα πολύ εντυπωσιακό ΚΟ.
Εντελώς προσγειωμένος, σε καμία περίπτωση απόμακρος και πέρα για πέρα ταπεινός ο Πρωταθλητής ελαφρών βαρών της Ωκεανίας μίλησε στον Νίκο Βόπη για λογαριασμό του Novasports.gr τονίζοντας πως το bullying που δέχτηκε στο σχολείο όταν ήταν μικρός ήταν το εφαλτήριό του για να μπει στο χώρο της πυγμαχίας και να γράψει τη δική του ξεχωριστή πορεία στο άθλημα.
Γενννημένος στην Αυστραλία προσπαθεί να κρατάει τα ελληνικά του σε άριστη κατάσταση και βαδίζοντας στο 25ο έτος της ηλικίας του όλο το μέλλον ανοίγει διάπλατα μπροστά του.
“Στόχος μου να κατακτήσω το σύμπαν. Θέλω να πάρω όποιον τίτλο υπάρχει στην κατηγορία μου και στη συνέχεια να ανέβω κατηγορία και να κατακτήσω κι εκεί τίτλους” μας είπε τονίζοντας πως η μοναδική συνταγή επιτυχίας είναι η σκληρή δουλειά και το να δίνεις το 110% σε αυτό που κάνεις.
Πάμε να δούμε όμως πως μας τα είπε ο ίδιος:
-Πότε συνειδητοποίησες ότι η πυγμαχία ήταν το άθλημα που σου ταιριάζει; είχες ασχοληθεί και με άλλα αθλήματα όταν ήσουν μικρός ή αποφάσισες να ξεκινήσεις κατευθείαν με ένα μαχητικό σπορ;
“Ξεκίνησα την πυγμαχία στην ηλικία των 11 ετών με στόχο να χάσω βάρος, να κερδίσω αυτοπεποίθηση και να μάθω πως να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου απέναντι στους νταήδες του σχολείου που μου έκαναν τη ζωή δύσκολη και με κορόιδευαν λόγω του σωματικού μου βάρους. Όταν ήμουν μικρός ασχολήθηκα επίσης και με το ράγκμπι, που εδώ στην Αυστραλία είναι εθνικό σπορ και αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να βελτιώσω τη φυσική μου κατάσταση και να χάσω βάρος κατά την περίοδο της προετοιμασίας. Σε εκείνη την ηλικία ασχολήθηκα και με τα δύο αθλήματα αλλά η πυγμαχία κατάφερε να με κερδίσει και έτσι σταμάτησα το ράγκμπι, δίνοντας όλη μου την προσοχή στην πυγμαχία αφιερώνοντας τη ζωή μου στο πως να γίνω πρωταθλητής”.
– Παρατήρησες να υπάρχει κάποια προκατάληψη προς το πρόσωπό σου καθώς μεγάλωνες λόγω του ότι ήσουν αθλητής πυγμαχίας;
“Η πυγμαχία είναι ένα μαχητικό και βίαιο σπορ και αρκετός κόσμος δεν βλέπει την πραγματική ομορφιά του όπως οι αθλητές, οπότε είχα ανθρώπους που ήταν κατά του να ασχοληθώ με το συγκεκριμένο άθλημα. Αλλά αυτό δεν με εμπόδισε ποτέ στο να ασχοληθώ με αυτό που αγαπώ και μέχρι και σήμερα δεν λαμβάνω υπόψιν μου ούτε αυτούς που έχουν αντίρρηση ούτε τους haters”.
-Ποια ήταν τα ινδάλματά σου πυγμαχικά μεγαλώνοντας;
“Όταν ήμουν μικρός δεν είχα κάποιο αθλητή ως πρότυπο. Ωστόσο μεγαλώνοντας και μέχρι και σήμερα παρακολούθησα και παρακολουθώ αθλητές που μου δίνουν τεράστιο κίνητρο και έμπνευση. Τους παρακολουθώ κάθε μέρα και προσπαθώ να αφομοιώσω τις τεχνικές και το στιλ τους. Τέτοιοι είναι ο Ρομπέρτο Ντουράν, ο Μάικ Τάισον, ο Αρτούρο Γκάτι, ο Μιγέλ Κότο και φυσικά ο πολύ καλός μου φίλος και θρύλος της πυγμαχίας, Μάνι Πακιάο”.
-Πότε αποφάσισες ότι ήθελες να ασχοληθείς επαγγελματικά με την πυγμαχία;
“Το είχα σκεφτεί αρκετά στην ηλικία των 15-16 ετών αλλά μέχρι τα 18 μου δεν είχα πάρει κάποια τελειωτική απόφαση. Τότε κατάλαβα ότι αυτό θα έκανα στη ζωή μου όταν και δοκιμάστηκα για να συμμετάσχω στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου με την Εθνική ομάδα της Αυστραλίας. Τότε συνειδητοποίησα ότι θέλω να το πάω στο επόμενο level και να γίνω επαγγελματίας. Ήταν η σημαντικότερη απόφαση στη ζωή μου. Κατάφερα να κατακτήσω σπουδαίους τίτλους, στο NSW, στην Αυστραλία και να συγκεντρώσω ένα ΤΟΡ10 rating σε μόλις 15 αγώνες και αυτό σημαίνει ότι μπορώ να διεκδικήσω έναν παγκόσμιο τίτλο στους προσεχείς δώδεκα μήνες”.
-Υπήρξε κάποια στιγμή στη ζωή σου που φοβήθηκες ότι δεν θα έκανες την καριέρα που ονειρευόσουν;
“Όχι ποτέ και αυτό γιατί δουλεύω πολύ σκληρά, είμαι απόλυτα συγκεντρωμένος και έχω από πίσω μου ένα επιτελείο που πιστεύει ακράδαντα στο ταλέντο μου, στην αφοσίωσή μου και στο όνειρό μου. Ποτέ δεν αφήνω κάτι μισό και πάντα δίνω το 110% για να εξασφαλίσω ότι δεν θα μετανιώσω τίποτα στην πυγμαχική μου καριέρα”.
-Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος αγώνας που έχεις δωσει έως τώρα στην καριέρα σου;
“Προετοιμάζομαι πολύ σκληρά στο προπονητικό κέντρο για οποιοδήποτε αγώνα και αν δίνω και αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι καθώς υποβάλω το κορμί μου σε πολύ επώδυνες διαδικασίες για να μπορέσω να είμαι νικητής. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον αγώνα ή κάποιον αντίπαλο, είτε ήταν αυτός στο ΤΟΡ 10 του κόσμου, είτε ήταν κάποιος Αυστραλός πρωταθλητής. Αυτό συμβαίνει γιατί, όπως προείπα, ποτέ δεν αφήνω κάτι στη μέση και πάντα δίνω το 110% για να φανεί το αποτέλεσμα εύκολο. Για να είμαι ειλικρινής ο κόσμος ακόμα δεν με έχει δει καν να αγωνίζομαι στο 80, 90 ή 100%, παίζω με αυτούς τους τύπους και περιμένω να δείξω στον πυγμαχικό κόσμο ποιος είναι ο “Ferocious” Καμπόσος όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή”.
-Ποια θεωρείς ότι ήταν η μεγαλύτερη έως τώρα νίκη στην καριέρα σου; Αυτή η νίκη που σκέφτεσαι κάθε φορά που έχεις αμφιβολίες για την πορεία σου…
“Δεν έχω καμία αμφιβολία για τον εαυτό μου μέχρι τώρα στην καριέρα μου. Ωστόσο πολλοί με έχουν αμφισβητήσει σε προηγούμενους αγώνες. Από τον αγώνα μου με τον Ρόμπερτ Τούμι στο σκληρό χτύπημα που έδωσα στον Τζόμπερτ Ντε Λος Ρέγιες μέχρι τον κορυφαίο βαθμολογικά πρωταθλητή Ωκεανίας, Μπράντον Όγκιλβι αλλά και τον πολύ μεγαλύτερο σωματικά Αυστραλό ελαφρών βαρών πρωταθλητή Καμίλ Μπάλα. Έκανα τους αμφισβητίες να μασήσουν τα λόγια τους και έδειξα σε πολλούς το ποιος είναι ο “Ferocious” Καμπόσος”.
-Είσαι αυτή τη στιγμή ο WBA/IBF Pan Pacific πρωταθλητής ελαφρών βαρών. Εάν είχες μία ευχή ποια θα ήταν αυτή στην πυγμαχική σου καριέρα; Ποιο είναι το ύψιστο που θες να καταφέρεις στο χώρο της πυγμαχίας;
“Είμαι απόλυτα συγκεντρωμένος στο να αναδειχθώ Παγκόσμιος Πρωταθλητής ελαφρών βαρών μέσα στους επόμενους δώδεκα μήνες αλλά ο απόλυτος στόχος μου είναι να ενοποιήσω και να αυξήσω τους τίτλους μου, στη συνέχεια να ανέβω κατηγορία και να κερδίσω περισσότερους τίτλους”.
-Έχεις μία πανέμορφη κόρη και ξέρω ότι θες να μεγαλώσεις την οικογένειά σου. Εάν κάποια στιγμή αποκτήσεις έναν γιο θα ήθελες να ασχοληθεί με την πυγμαχία;
“Η μικρή μου κόρη είναι ένα τεράστιο κίνητρο για μένα γιατί θέλω να της προσφέρω την καλύτερη δυνατή ζωή. Φυσικά θέλουμε με τη γυναίκα μου να αποκτήσουμε κι άλλα παιδιά στο μέλλον και ελπίζω ο Θεός να με ευλογήσει και με ένα αγόρι. Εάν αυτό συμβεί τότε θα είναι δική του επιλογή με το τι θα ασχοληθεί. Φυσικά θα τον υποστηρίξω σε ό,τι θελήσει αλλά θα προτιμούσα να μην ασχοληθεί με την πυγμαχία γιατί έχω βιώσει το πόσες θυσίες χρειάζονται. Ο κύριος λόγος που μάχομαι μέσα στο ρινγκ είναι για να έχει η οικογένειά μου μία σπουδαία ζωή”.
-Ποια είναι η συμβουλή σου για τα παιδιά που ασχολούνται με την πυγμαχία και θέλουν να ακολουθήσουν μία επαγγελματική καριέρα…
“Να μείνουν “πεινασμένα” και συγκεντρωμένα στο όνειρό τους. Να μην αφήσουν κανέναν να τους το πάρει, να ακούσουν την καρδιά τους και να δώσουν στην πυγμαχία το 110%”.