Από τακτικής άποψης ήταν δεδομένο πως ο Ατρόμητος είχε μπει από το πρώτο λεπτό στο ματς έχοντας στο μυαλό το μηδέν στην άμυνα. Από αυτή την άποψη οι παίκτες του Τραϊανού Δέλλα πήραν σχετικά καλό βαθμό, καθώς παρά την πίεση της ΑΕΚ κατάφερναν να κρατούν μακριά τα ατού της Ένωσης.
Ο Ατρόμητος όμως πήρε σίγουρα κακό βαθμό στην κατοχή της μπάλας και στην ανάπτυξη του παιχνιδιού του ιδιαίτερα μέχρι να δεχτεί γκολ. Ίσως μάλιστα ήταν μια καλή ευκαιρία απέναντι στην ΑΕΚ που τον τελευταίο καιρό δεν είναι στα φόρτε της, θα έπρεπε να είχε βγει λίγο πιο μπροστά και να εκμεταλλευτεί τα δικά του ατού.
Η απουσία του Σουμπίνιο φαίνεται πως στοίχισε στον Δέλλα, διότι ο Βραζιλιάνος παρότι ακόμα δεν έχει πιάσει υψηλά στάνταρ απόδοσης έχει την ευχέρεια να κρατήσει μπάλα πάνω από την μεσαία γραμμή, να πάρει φάουλ, να προωθήσει τη μπάλα και κατ΄επέκταση να δώσει ανάσες στην αμυντική λειτουργία της ομάδας του.
Ο Ατρόμητος λοιπόν πλήρωσε την φοβική προσέγγιση του ματς και μάλιστα σε μια από τις λιγοστές φάσεις που βρήκε χώρους η ΑΕΚ να τρέξει τη μπάλα. Κανείς από τη χαφ δεν ακολούθησε τον Μάνταλο, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε την στιγμιαία ανισορροπία στο κέντρο της άμυνας των Περιστεριωτών.
Το 1-0 σίγουρα δίνει προβάδισμα πρόκρισης στην ΑΕΚ ωστόσο δεν της δίνει πρόκριση από τώρα. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς πως και στις τρεις φετινές αναμετρήσεις των δύο ομάδων το σκορ είναι 1-0 υπέρ του γηπεδούχου. Με αυτή τη λογική είναι πολύ πιθανό ένα σενάριο παράτασης.
Ωστόσο επειδή στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει λογική, κρίνεται επιτακτικό πλέον για τον Ατρόμητο να προσπαθήσει να μη δεχτεί γκολ, να εξασφαλίσει τα μετόπισθεν και με υπομονή 90 λεπτών να ψάξει το ένα γκολ. Διότι αν δεχτεί γκολ τότε η πρόκριση θα πρέπει να θεωρείται χαμένη, καθώς θα πρέπει να ψάξει να βρει τρία γκολ.