Οδήγηση χωρίς όριαΤην τελευταία πενταετία έχω ασχοληθεί με την πλειοψηφία των Racing τίτλων της...

Οδήγηση χωρίς όρια

Την τελευταία πενταετία έχω ασχοληθεί με την πλειοψηφία των Racing τίτλων της αγοράς και η άποψη μου έχει κρυσταλλωθεί για τα περισσότερα εξ’ αυτών. Αν υπάρχει ένα Racing για το οποίο ακόμη εξακολουθώ να αμφιταλαντεύομαι, αυτό είναι το The Crew των Ivory Tower και Ubisoft Reflections. Κρίνοντας το The Crew καθαρά ως εγχείρημα θα λέγαμε ότι ήταν κάτι το πρωτοποριακό για την εποχή του, ωστόσο λύγισε κάτω από το βάρος των ίδιων του των φιλοδοξιών. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι όταν φιλοδοξείς να παρουσιάσεις ένα MMO Racing, οφείλεις να μεριμνήσεις για την σταθερότητα των servers. Ομοίως, όταν όλη η φιλοσοφία του παιχνιδιού στηρίζεται στο co-op και στην δημιουργία των “crews” θα πρέπει να δώσεις τα απαραίτητα κίνητρα στους παίκτες για να σχηματίσουν “crews” και να παίξουν παρέα.

Τι έκανε από όλα αυτά το The Crew; Μάλλον τίποτα. Υπήρχαν μέρες που οι servers έπεφταν και ήταν αδύνατο να παίξεις, ενώ για να φτιάξεις το crew σου, το πιθανότερο είναι ότι θα έπρεπε να κανονίσεις ώρες ή και μέρες νωρίτερα ένα boosting session για να βρεις πρόθυμους συμπαίκτες. Σε ότι αφορά την σταθερότητα των servers να σημειώσω ότι τον περασμένο Απρίλιο υπήρξαν στιγμές που χρειάστηκε να κάνω restart το The Crew περισσότερες από 10 φορές για να καταφέρω να παίξω ένα μισάωρο. To game κόλλαγε συνεχώς με το που έμπαινα στο free roam, ενώ όσα invites κι αν έστειλα δεν βρήκα ποτέ ούτε ένα συμπαίκτη για co-op (στο PvP είχα καλύτερη τύχη).

Αυτά βέβαια δεν ήταν τα μόνα ελαττώματα του The Crew. Το story ήταν ένα κακέκτυπο του Fast and Furious, αν και εδώ που τα λέμε όσες εταιρείες (βλέπε Ghost Games) επιχείρησαν να εισάγουν μια υποτυπώδη σεναριακή πλοκή στα Racing τους έπεσαν στην ίδια ακριβώς παγίδα. Προβληματικό ήταν και το handling σε αρκετά οχήματα, καθώς όταν έστριβαν θύμιζαν μαούνες εν μέσω τρικυμίας. Εξίσου τραγικό ήταν και το γεγονός ότι έπρεπε να παίξεις ξανά και ξανά τους ίδιους αγώνες αναβαθμίζοντας το όχημα σου για να μπορέσεις να κερδίσεις την καλύτερη δυνατή αξιολόγηση. Πρώτη φορά στο The Crew ένιωσα το συναίσθημα να βγαίνω πρώτος σε ένα αγώνα, κάνοντας τον καλύτερο δυνατό χρόνο και αφήνοντας τους αντιπάλους μου να τρώνε την σκόνη μου, και να ανταμείβομαι με το χάλκινο μετάλλιο. Για το Α.Ι των αντίπαλων οδηγών ότι και να πω είναι λίγο. Πότε δεν ένιωσα ότι ανταγωνίζομαι έναν αντίπαλο οδηγό, αντίθετα κάθε αγώνας ήταν μια μάχη απέναντι στο χρονόμετρο.

Διαβάζοντας τα παραπάνω πιθανόν να σχηματίσετε την άποψη ότι μίσησα το The Crew. Παραδόξως, παρόλα τα προβλήματά της, η δημιουργία της Ivory Tower κατάφερε να με κερδίσει, κυρίως λόγω του υπέροχου open world κόσμου της. Το story με κούρασε, ωστόσο δεν κουράστηκα να κάνω απανωτά road trips από την ανατολική στην δυτική ακτή των Η.Π.Α, χαζεύοντας τα μαγευτικά τοπία, σταματώντας στα εκατοντάδες landmarks και συμμετέχοντας στις διάφορες προαιρετικές αποστολές. Σημασία δεν είχε ο προορισμός, αλλά το ταξίδι. Να οδηγείς κάτω από τα άστρα και το φεγγάρι και να μην νοιάζεσαι για το τι συμβαίνει γύρω σου, οι πινακίδες σήμανσης στους δρόμους να χάνουν τη σημασία τους και τα λεπτά να κυλούν μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι έχεις διανύσει μερικές εκατοντάδες μίλια με το Ford Mustang σου ζώντας το… αμερικανικό όνειρο.

Από την στιγμή που έπιασα στα χέρια μου το The Crew 2, αρχικά σε ένα event για δημοσιογράφους στο Λονδίνο και μετέπειτα στο Xbox One μου, τολμώ να πω ότι ο προκάτοχός του μου φαίνεται όλο και πιο… μικρός στα μάτια μου. Η συνταγή που ακολούθησαν αυτή τη φορά οι developers είναι απλή, αλλά άκρως αποτελεσματική. Τι έκανε η Ivory Tower; Καταρχήν απεγκλώβισε το The Crew 2 από τα στενά όρια ενός παραδοσιακού campaign. Και εδώ υπάρχει story, βάση του οποίου αναλαμβάνετε τον έλεγχο ενός αρχάριου οδηγού και καλείστε να μαζέψετε όσο το δυνατόν περισσότερους followers, ωστόσο το story αυτό είναι υποτυπώδες και δεν διακόπτει τη ροή του gameplay με περιττές φανφάρες. Μπορείτε μάλιστα να κάνετε skip όλα τα cutscenes και να επικεντρωθείτε σε αυτό που πραγματικά “μετράει”, δηλαδή στην οδήγηση.

Σε δεύτερη φάση το The Crew 2 δίνει ακόμη μεγαλύτερη ελευθερία στον παίκτη. Ελευθερία υπήρχε και στο πρώτο κεφάλαιο της σειράς, καθώς μπορούσατε να οδηγήσετε όπου θέλατε, να αναλάβετε τις αποστολές με όποια σειρά θέλατε (με εξαίρεση τα main missions) κτλ. Αυτή η ελευθερία υπάρχει και στο The Crew 2, ωστόσο εδώ είναι ακόμη πιο εύκολο να μπείτε στα διάφορα events. Πιο συγκεκριμένα ανοίγετε το κεντρικό μενού, επιλέγετε τον αγώνα στον οποίο θέλετε να συμμετάσχετε και μετά κάνετε fast travel στο σημείο εκκίνησής του. Δεν χρειάζεται να ψάξετε στον χάρτη για τις διαθέσιμες δραστηριότητες και να κάνετε fast travel, έστω κι αν αυτές σας υποδεικνύονται, ούτε χρειάζεται, λόγου χάρη, να οδηγήσετε από τη Νέα Υόρκη στο Λας Βέγκας ορίζοντας waypoint στον χάρτη. Το δε fast travel είναι free, οπότε δεν χρειάζεται να σπαταλήσετε τα πολύτιμα δολάρια σας, αντ’ αυτού μπορείτε να τα φυλάξετε για να αγοράσετε ένα νέο όχημα.

Οι μόνοι περιορισμοί που υπάρχουν είναι αυτοί που σχετίζονται με το progression system του The Crew 2. Κοινώς για να μπορέσετε να συμμετάσχετε σε έναν αγώνα θα πρέπει πρωτίστως να έχετε την κατάλληλη φήμη και δευτερευόντως το όχημα σας θα πρέπει να έχει το απαιτούμενο performance level. Λόγου χάρη για να αγωνιστείτε με το περσινό μονοθέσιο της Red Bull θα πρέπει προηγουμένως να συγκεντρώσετε τον απαραίτητο αριθμό από followers και να ανεβάσετε το status σας. Για να ανεβάσετε τώρα τις “επιδόσεις” του οχήματός σας θα χρειαστεί να το εξοπλίσετε με καλύτερα parts (αναρτήσεις, δισκόφρενα κτλ.). Οι αναβαθμίσεις αυτές έρχονται σε τρία rarities (uncommon, rare και epic) και για να τις συλλέξετε θα χρειαστεί να κερδίσετε όσο το δυνατόν περισσότερους αγώνες. Μπορείτε επίσης να βρείτε επιπλέον parts μέσω των Live Rewards, τα οποία κάνουν spawn σε τυχαία σημεία του open world χάρτη. Επιπροσθέτως για κάθε 10 Icon level που ανεβαίνετε ανταμείβεστε με ένα τυχαίο epic part για το όχημά σας.


Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα του The Crew 2 είναι η ποικιλία των οχημάτων του, αφού για πρώτη φορά στα χρονικά της βιομηχανίας μπορείτε να αγωνιστείτε στην γη, στον αέρα και στην θάλασσα. Συνολικά συναντάμε τέσσερα διαθέσιμα racing disciplines, τα οποία ονομάζονται street racing, offroad, pro racing και freestyle. Τα disciplines αυτά χωρίζονται με τη σειρά τους σε μικρότερες κατηγορίες. Παραδείγματος χάριν, το street racing discipline χωρίζεται στα street race, drift, drag και hypercar events. Ο τύπος του αγωνίσματος καθορίζει και τα οχήματα με τα οποία μπορείτε να συμμετάσχετε. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι μπορείτε να αγωνιστείτε με αμάξια, offroad τζιπάκια ή buggies, street ή motocross μηχανές, jet stream βάρκες, αεροπλάνα και μονοθέσια της F1.

Τα events των αεροπλάνων έχουν μια διαφορετική φιλοσοφία, αφού δεν μάχεστε απέναντι σε αντίπαλους πιλότους. Στα air races, ο σκοπός σας είναι να πετάξετε μέσα από συγκεκριμένα checkpoints (το αεροπλάνο σας θα πρέπει να έχει την κατάλληλη κλίση όταν περνά μέσα από αυτά) και να κάνετε όσο το δυνατόν καλύτερο χρόνο. Αντίθετα στα freestyle events θα πρέπει να εκτελέσετε συγκεκριμένα “tricks”, όπως barrel rolls, ανάποδη πτήση ή πτήση κοντά στην επιφάνεια του εδάφους, nosedives κτλ. Το μοντέλο χειρισμού είναι ακριβέστατο και με λίγη εξάσκηση θα μπορέσετε να εκτελέσετε μια σειρά από εντυπωσιακές εναέριες μανούβρες. Τα controls είναι παραπλήσια με αυτά της σειράς Tom Clancy’s H.A.W.X, καθώς χρησιμοποιείτε τα triggers του χειριστηρίου σας για να ελέγξετε την ταχύτητα του οχήματός και όχι τον αναλογικό μοχλό. Κάθε αεροπλάνο έχει εντελώς διαφορετική συμπεριφορά, οπότε θα πρέπει να πειραματιστείτε μέχρι να βρείτε αυτό που σας ταιριάζει περισσότερο.

Η εμπειρία οδήγησης ενός ταχύπλοου είναι παραπλήσια με αυτήν ενός αμαξιού ή μιας μηχανής, ωστόσο θα πρέπει να μάθετε πότε πρέπει να κάνετε trim και πότε όχι. Για να εκτελέσετε την διαδικασία αυτή θα πρέπει να στρέψετε τον αναλογικό μοχλό προς τα κάτω. Η κίνηση αυτή αυξάνει την ταχύτητα του σκάφους σας, αλλά το κάνει πιο “δύστροπο”, οπότε είναι δύσκολο να πάρετε με μεγάλη ταχύτητα τις κλειστές στροφές. Σε γενικές γραμμές ο χειρισμός όλων των οχημάτων μας άφησε θετικές εντυπώσεις, καθώς είναι όσο ρεαλιστικός χρειάζεται για τα δεδομένα του genre. Οι μηχανές του motocross μόνο στρίβουν κάπως περίεργα, ωστόσο το πρόβλημα λύνεται αν χρησιμοποιήσετε την κάμερα πρώτου προσώπου.

Σε ότι αφορά το Α.Ι παρατηρείται μια σημαντική βελτίωση σε σχέση με το The Crew, ωστόσο η Ivory Tower έχει ακόμη αρκετό δρόμο να διανύσει μέχρι να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο. Οι πιθανότητες επιτυχίας σε έναν αγώνα, εξαρτώνται πρωτίστως από το level του οχήματός σας και σε μικρότερο βαθμό από τις ικανότητες σας. Αν για παράδειγμα, το level του οχήματός σας είναι χαμηλότερο από αυτό που απαιτείται είναι αδύνατο να τερματίσετε στην πρώτη θέση, όσο καλά κι αν οδηγήσετε. Στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή έχετε στην κατοχή σας ένα max level όχημα, θα τερματίσετε πρώτοι ακόμη κι αν κάνετε 2-3 σημαντικά λάθη στον αγώνα. Να σημειώσουμε ότι κάθε αγώνας έχει δύο επίπεδα δυσκολίας (Normal και Hard). Στο Normal επίπεδο αρκεί να τερματίσετε στην πρώτη τριάδα, ενώ στο Hard επίπεδο δυσκολίας θα πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσετε τον αγώνα.

Το περιεχόμενο του The Crew 2 θα σας κρατήσει συντροφιά για 20-25 ώρες, αν ασχοληθείτε αποκλειστικά με τις βασικές αποστολές. Ο σκοπός σας είναι να ολοκληρώσετε το 70% των αγώνων σε κάθε discipline για να μπορέσετε να ξεκλειδώσετε τα λεγόμενα rival events, στα οποία μονομαχείτε με τους πρωταθλητές του εκάστοτε discipline. Στις αναμετρήσεις αυτές, καθώς και στα Live events θα πρέπει να αγωνιστείτε με τρία διαφορετικά οχήματα σε κάθε αγώνα. Λόγου χάρη, ξεκινάτε σε ένα hypercar, στην πορεία μπαίνετε σε ένα power boat και τελειώνετε τον αγώνα με ένα μονοθέσιο. Η αλλαγή των οχημάτων γίνετε σε προκαθορισμένα σημεία, εντούτοις όταν βρίσκετε στον open world χάρη μπορείτε να αλλάξετε ανά πάσα στιγμή την κατηγορία του οχήματός σας. Ενώ π.χ πετάτε πάνω από μια λίμνη δύναται να αλλάξετε το αεροπλάνο σας σε ένα σκάφος και να προσγειωθείτε στο νερό.

Ο κόσμος του παιχνιδιού είναι για μια ακόμη φορά μια μικρογραφία των Η.Π.Α. Κάποιες πόλεις βέβαια, όπως η Νέα Υόρκη, το Λας Βέγκας και το Λος Άντζελες αναπαρίστανται με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Το The Crew 2 γενικώς είναι λίγο πιο “συμμαζεμένο” από τον προκάτοχό του, αφού υπάρχουν λιγότερες προαιρετικές δραστηριότητες. Οι τελευταίες περιορίζονται στα skill events, όπου θα πρέπει να οδηγήσετε με ταχύτητα περνώντας μέσα από checkpoints ή να εκτελέσετε περίτεχνα tricks με το αεροσκάφος σας και στα photo ops. Στα photo ops σας δίνονται κάποια hints και εσείς με την σειρά σας θα πρέπει να τραβήξετε την κατάλληλη φωτογραφία. Λόγου χάρη καλείστε να τραβήξετε αεροφωτογραφίες από διάφορες αγωνιστικές πίστες ή να φωτογραφίσετε ζώα, όπως κροκόδειλους, αρκούδες και ελάφια.

Η εμπειρία μας μπορεί επίσης να χαρακτηριστεί και… μοναχική, καθώς στο 50ωρο playthrough μας σχηματίσαμε crew μόλις μια φορά. Τα κίνητρα για να παίξει κάποιος co-op είναι ακόμη λιγότερα από το πρώτο The Crew, έστω κι αν η διαδικασία σχηματισμού ενός crew είναι ακόμη πιο εύκολη. Θα μπορούσαν για παράδειγμα να υπάρχουν free roam challenges, σαν και αυτά που είχαμε δει στο πρώτο Forza Horizon. Το μόνο κίνητρο που έχει κάποιος για να παίξει co-op είναι να κερδίσει τα σχετικά achievements ή να ολοκληρώσει πιο εύκολα συγκεκριμένα photo ops.

Να σημειωθεί ότι για την ώρα δεν υποστηρίζεται κάποιας μορφής ανταγωνιστικού multiplayer (θα προστεθεί τους προσεχείς μήνες). Υποθέτουμε ότι οι developers ήθελαν πρώτα να τεστάρουν την συμπεριφορά των servers, έτσι ώστε να μην παρατηρηθούν αντίστοιχα φαινόμενα με αυτά που είχαμε δει στο πρώτο κεφάλαιο της σειράς. Στις 50 ώρες (η πλειοψηφία τους καταγράφηκε μετά το λανσάρισμα του παιχνιδιού) που ασχοληθήκαμε με το The Crew 2 φάγαμε μόλις ένα disconnect. Όπως και στο πρώτο κεφάλαιο της σειράς πάντως απαιτείται να είστε μονίμως συνδεδεμένοι online για να παίξετε.

Το σημαντικότερο πάντως πρόβλημα του TheCrew 2 εντοπίζεται στο endgameπεριεχόμενό του. Θεωρητικά το playthroughσας δεν τελειώνει ποτέ, αφού συνεχίζετε να κερδίζετε followersκαι να ανεβάζετε το Iconlevelσας, όπως στη σειρά ForzaHorizon. Κάθε φορά μάλιστα που ανεβάζετε το Iconlevelσας κερδίζετε skillpoints, τα οποία μπορείτε να κατανείμετε όπως επιθυμείτε σε τρία διαφορετικά skilltrees. Μάλιστα μπορείτε να κάνετε respec, όσες φορές θέλετε. Για παράδειγμα, μπορείτε πρώτα να βάλετε όλα τα skillpointsστο nitroσας για να έχετε μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας σε έναν αγώνα και μετά να τα βγάλετε όλα από εκεί και να τα τοποθετήσετε στο lootγια να κερδίζετε πιο εύκολα epicparts. Hευελιξία αυτή είναι αν μη τι άλλο ένα θετικό στοιχείο.

Στην πράξη πάντως το TheCrew 2 τελειώνει όταν ολοκληρώσετε όλα τα διαθέσιμα events και τις προαιρετικές δραστηριότητές του. Κοινώς στις 30-35 ώρες. Στην περίπτωσή μας χρειάστηκε να κάνουμε grindingγια να μαζέψουμε epicpartsκαι να κερδίσουμε το σχετικό achievement, ωστόσο δύσκολα κάποιος παίκτης θα βρει το απαραίτητο κίνητρο για να συνεχίσει να παίζει. Στην ανάγκη μας να βρούμε κάποιο κίνητρο προσπαθήσαμε να αναρριχηθούμε στα onlineleaderboardsκαι μάλιστα σε ορισμένους αγώνες καταφέραμε να κάνουμε εξαιρετικές επιδόσεις. Την δεδομένη χρονική στιγμή πάντως νιώθουμε ότι έχουμε “κατακτήσει” το παιχνίδι, οπότε οι developersθα πρέπει να προσθέσουν επιπλέον περιεχόμενο για να μας κάνουν να επιστρέψουμε στον κόσμο του.

Σε τεχνικό επίπεδο, το νέο πόνημα της IvoryTowerδείχνει αρκετά εντυπωσιακό. Τα μόνα ενοχλητικά φαινόμενα που παρατηρήσαμε ήταν κάποιες μικρές πτώσεις του framerateκαι 2-3 lagspikes. Όταν οδηγείτε με μεγάλη ταχύτητα είναι πιθανόν να παρατηρήσετε και texturepopping, αν και το φαινόμενο αυτό περιορίζεται σημαντικά αν παίζετε στο XboxOneX (υποθέτουμε ότι το ίδιο θα ισχύει στο PS4 Proή σε ένα ισχυρό PC). Όλα τα οχήματα αποτελούν πιστά αντίγραφα των πραγματικών, τόσο στο εξωτερικό, όσο και στο εσωτερικό τους. Οι υπερβολικά “ψαγμένοι” πάντως μπορεί να διαπιστώσουν κάποιες μικρές διάφορες, όπως την έλλειψη του sharkfinαπό το μονοθέσιο της RedBull.

Η δυναμική εναλλαγή ημέρας/νύχτας και των καιρικών φαινομένων κάνει τον κόσμο του TheCrew 2 ακόμη πιο εντυπωσιακό, αν και λιγότερο ρεαλιστικό. Λόγου χάρη, τι πιθανότητες έχει να χιονίσει στην έρημο Μοχάβε; Στην πραγματικότητα καμία, στο TheCrew 2 πολλές. Το voiceactingμας φάνηκε υπερβολικά επιτηδευμένο, ωστόσο τα ηχητικά εφέ και το soundtrackμας ικανοποίησαν και με το παραπάνω. Το τελευταίο περιλαμβάνει licensedtracks, από το φάσμα της rock, της rap, της latin, της electroκαι της κλασικής μουσικής. Προσωπικό αγαπημένο είναι το Runnin’ Wildτων Airbourne. Αν κάτι λείπει από το soundtrackαυτό είναι το 502 των Megadeth.

Το reviewβασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για το XboxOne, η οποία μας παραχωρήθηκε από την CDMedia.

IGN Greece

Πηγή: IGN Greece

TAGS
Games