«Ήμασταν στο δεύτερο ημίχρονο κι ήμουν κάπως κουρασμένος. Ο Μιούρεν κάνει τη μπαλιά και σκέφτομαι: ωραία, μπορώ να την κατεβάσω και να κάνω τα δικά μου με όλους αυτούς τους αμυντικούς κοντά μου ή να κάνω το εύκολο, να πάρω το ρίσκο και να σουτάρω. Πρέπει να έχεις μπόλικη τύχη για ένα τέτοιο σουτ. Δεν είχα καταλάβει τι είχα κάνει. Μπορείτε να το δείτε και στον πανηγυρισμό μου. Είναι σαν να αναρωτιέμαι τι έχω κάνει…». Μάρκο φαν Μπάστεν για ΕΚΕΙΝΟ το βολέ.
25 Ιουνίου 1988, τελικός του EURO της Γερμανίας στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου. Σοβιετική Ένωση-Ολλανδία. Οι δύο ομάδες είχαν κοντραριστεί και στην πρεμιέρα του δεύτερου ομίλου. Νίκη των Σοβιετικών με γκολ του Ρατς και πρωταγωνιστή τον Ντασάεφ. Ο Μίχελς είχε ξεκινήσει βασικό τον Τζόνι Μπόσμαν, ο φαν Μπάστεν είχε μπει αλλαγή στο 59’. Είχε δοκάρι λίγο πριν από το τέλος. «Ο Μίχελς διάλεξε τον Μπόσμαν αφού προερχόμουν από σοβαρό τραυματισμό, που με ταλαιπωρούσε όλη τη σεζόν. Δεν είχα πρόβλημα να κάτσω στον πάγκο, δεν ήμουν σε καλή κατάσταση. Δεν είχα κανένα λόγο να πιστεύω πως έπρεπε να βρεθώ στην αρχική ενδεκάδα. Έβλεπα, μάθαινα και περίμενα τη στιγμή για να αρπάξω την ευκαιρία».
Η ευκαιρία του ήταν το επόμενο ματς με τους Άγγλους. Πέτυχε 3 γκολ. Βασικός και με το ΕΙΡΕ και βεβαίως στο μεγάλο ημιτελικό με τους αμφιτρύωνες Δυτικογερμανούς στο Αμβούργο. «Στον τελικό του Μουντιάλ το ’74 ήμουν 18 ετών. Εκείνη η ήττα αποτέλεσε κίνητρο για να μην ξαναχάσουμε. Όλη η ομάδα ένιωθε έτσι. Αυτή τη φορά έπρεπε να τους νικήσουμε» θυμάται ο Χανς φαν Μπρόκελεν. Ένα μήνα νωρίτερα στη Στουτγκάρδη έχει κατακτήσει με την PSV του Χίντινκ το Κύπελλο Πρωταθλητριών πιάνοντας το πέναλτυ του Βελόσο. Και όντως η ρεβάνς των Οράνιε έρχεται με τον ιδανικό τρόπο. Προβάδισμα για το σύνολο του Μπέκενμπαουερ με πέναλτι του Ματέους, ισοφάριση με πέναλτι του Ρόναλντ Κούμαν, νίκη-πρόκριση στο 88’ με τον φαν Μπάστεν και τελικός.
Εκεί τους περιμένουν οι Σοβιετικοί. Δηλαδή η Δυναμό Κιέβου του Λομπανόφσκι. Που είχε κατακτήσει δια περιπάτου το Κυπελλούχων το ’86. Επτά Ουκρανοί, δύο Λευκορώσοι, ένας Ρώσος κι ένας Τάταρος, ίσως ο καλύτερος τερματοφύλακας εκείνη την εποχή, ο Ρινάτ Ντασάεφ. Μαζί του, μεταξύ άλλων, οι Αλείνικοφ, Ρατς, Λιτόφτσενκο, Ζαβάροφ, Μιχαϊλιτσένκο, Προτάσοφ και Μπελάνοφ (Χρυσή Μπάλα του ’86). Ανυπέρβλητη κλάση. Στο προηγούμενο Μουντιάλ έχουν αποκλειστεί στη φάση των 16 από το Βέλγιο, σε ματς που έχει μείνει στην ιστορία ως διαιτητική σφαγή (αν και τα replay δεν βοηθούν, το γκολ του Σίφο μάλλον σωστά κατακυρώνεται, ουδείς μπορεί να μιλήσει με ασφάλεια για εκείνο του Κέλεμανς).
Λίγο μετά το ημίωρο ο φαν Μπάστεν πασάρει με κεφαλιά στον Γκούλιτ, ο αρχηγός δεν αστοχεί. Για να ακολουθήσει ΕΚΕΙΝΟ το βολέ από τον 23χρονο τότε φαν Μπάστεν. Προς το τέλος ο φαν Μπρόκελεν πιάνει το πέναλτι του Μπελάνοφ. Οι Οράνιε κατακτούν το μοναδικό, μέχρι στιγμής, μεγάλο τρόπαιό τους…