Ο Δημήτρης Καρύδας εγκαινιάζει το blog του στο novasports.gr και καταπιάνεται με τους μύθους γύρω από τον "Τάφο του Ινδού" αλλά και το ιστορικό παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Τα τελευταία είκοσι χρόνια ο Παναθηναϊκός έχει συνδέσει το όνομα του με το ΟΑΚΑ αλλά για τους παλιούς φιλάθλους της ομάδας και τους κλασικούς μπασκετόφιλους με την ομάδα έχει συνδεθεί ένα άλλο γήπεδο. Το κλειστό που υπάρχει κάτω από το ποδοσφαιρικό γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, ο ‘’Τάφος του Ινδού’’, όπως τον ξέραμε για πολλές δεκαετίες. Σήμερα, πλέον, φέρει το όνομα του Παύλου Γιαννακόπουλου, ως ένα ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης και αναγνώρισης της προσφοράς του ανθρώπου που δημιούργησε τη μπασκετική δυναστεία του Παναθηναϊκού.

Για να βρούμε την άκρη του μύθου πρέπει να γυρίσουμε τη μηχανή του χρόνου ακριβώς 53 χρόνια πίσω σαν σήμερα. Κυριακή 20 Ιανουαρίου 1963 ο Παναθηναϊκός καλείται να δώσει ένα από τους πρώτους Ευρωπαϊκούς αγώνες της ιστορίας του. Αντίπαλος του η μεγάλη Ρεάλ Μαδρίτης και ο αγώνας συμπίπτει με τα ‘’Ευρωπαϊκά εγκαίνια’’ του κλειστού γηπέδου στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Είναι η μόλις δεύτερη εμφάνιση του Παναθηναϊκού στο Κύπελλο Πρωταθλητριών (αυτό που σήμερα ξέρουμε ως Ευρωλίγκα). Έχει προηγηθεί η προσπάθεια του ένα χρόνο νωρίτερα κόντρα στη Χαποέλ Τελ Αβίβ και ο αποκλεισμός του στον πρώτο γύρο της διοργάνωσης.

Ο Παναθηναϊκός είναι η πέμπτη στη σειρά ελληνική ομάδα που έχει πάρει το χρίσμα να παίξει στη νεότευκτη διοργάνωση μετά από τους Πανελλήνιο (έκανε την αρχή στην πρώτη ιστορικά διοργάνωση του 1957), της ΑΕΚ, του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ. Πέντε συμμετοχές, ισάριθμοι γρήγοροι αποκλεισμοί στον πρώτο γύρο με δέκα ήττες και ούτε μια –τιμητική- έστω νίκη. Εκείνα τα χρόνια ήταν πολύ διαφορετικά για το ελληνικό μπάσκετ. Οι πιθανότητες είναι φυσικά σε βάρος του Παναθηναϊκού. Η Ρεάλ δεν είναι απλά ένα όνομα που προξενεί δέος αλλά ένα μπασκετικό θωρηκτό απέναντι σε ένα…καϊκι. Φιναλίστ μερικούς μήνες νωρίτερα στον τελικό της Γενεύης είχε χάσει τον τίτλο από τη Ντιναμό Τιφλίδας, είναι και πάλι ένα από τα φαβορί της διοργάνωσης μαζί με την πρωταθλήτρια της ενιαίας, τότε, Σοβιετικής Ένωσης την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Το τέλος της διοργάνωσης του 1963 θα επιβεβαιώσει τα προγνωστικά βρίσκοντας τις δύο ομάδες να παίζουν σε διπλό τελικό και τελικά να χρειάζεται και τρίτος αγώνας (μοιράστηκαν τις νίκες στους δύο πρώτους τελικούς με διαφορά 17 πόντων) που έδωσε τον δεύτερο τίτλο πρωταθλήτριας Ευρώπης στην ΤΣΣΚΑ.

Ο πρώτος νοκ άουτ γύρος μοιάζει περίπου με…προπόνηση για τη Ρεάλ που έρχεται στην Αθήνα έχοντας στις τάξεις της δύο πενταδάτους στην εθνική Ισπανίας (Σεβιγιάνο, Ροντρίγκεθ) και δύο Αμερικάνους, εκ των οποίων ο Μπούρτζες είναι ένας σέντερ-οδοστρωτήρας για τα δεδομένα της εποχής. Στον Παναθηναϊκό οι έννοιες είναι εντελώς διαφορετικές. Ο αγώνας έχει τύχει μεγάλης δημοσιότητας λόγω της παρουσίας στο ‘’ταπεινό’’ γηπεδάκι του πριγκιπικού ζεύγους της Ισπανίας, του Χουάν Κάρλος και της συζύγου του Σοφίας. Οι εφημερίδες της εποχής έχουν εκτενή ρεπορτάζ στις πρώτες σελίδες τους για την παρουσία του πριγκιπικού ζευγαριού στην Ελλάδα αλλά οι άνθρωποι της ομάδας βρίσκονται προ…εκπλήξεως παραμονές του παιχνιδιού. Το γήπεδο είναι καινούργιο αλλά δεν έχει δοκιμαστεί στις…καιρικές συνθήκες. Και μια καταρρακτώδης βροχή παραμονές του τζάμπολ το μετατρέπει σε…λίμνη αφού η οροφή και οι τοίχοι μπάζουν νερό!

Οι άνθρωποι της ομάδας δουλεύουν….υπερωρίες όλο το προηγούμενο βράδυ με πανιά και κουβάδες για να καθαρίσουν τον αγωνιστικό χώρο, ενώ γίνονται και….μετακομίσεις. Οι πάγκοι των δύο ομάδων μεταφέρονται (και θα μείνουν εκεί μέχρι σήμερα) απέναντι από την κεντρική εξέδρα αφού στα όρια του αγωνιστικού χώρου πρέπει να τοποθετηθούν οι πολυθρόνες που θα καθίσει το πριγκιπικό ζεύγος μαζί με τους δεκάδες επισήμους που θέλουν να βρεθούν δίπλα τους για να κερδίσουν λίγη δημοσιότητα.

Την επόμενη ο καιρός είναι σύμμαχος του Παναθηναϊκού αφού η βροχή σταματάει και ο αγώνας μπορεί να γίνει απρόσκοπτα και χωρίς προβλήματα. Μάλιστα, σε μια πρωτοποριακή κίνηση της εποχής, ο Παναθηναϊκός κυκλοφορεί και ένα τετρασέλιδο πρόγραμμα του αγώνα φτιαγμένο σε πολύγραφο, το οποίο είναι και το πρώτο πρόγραμμα αγώνα μπάσκετ που τυπώθηκε στην ιστορία του αθλήματος στη χώρα μας! Το πρόγραμμα μοιράζεται δωρεάν στους θεατές του αγώνα.

Το τελετουργικό τηρείται χωρίς παρεκκλίσεις. Οι παίκτες των δύο ομάδων παρατεταγμένοι αλλάζουν χειραψία με την πριγκίπισσα Σοφία και τον Χουάν Κάρλος και ο αγώνας περνάει στην ιστορία. Το αγωνιστικό μέρος της συνάντησης είναι περίπου όπως αναμενόταν αφού η Ρεάλ είναι ακτύπητη και κερδίζει για περιπάτου με 97-73 τον Παναθηναϊκό που προσπαθεί να αντισταθεί αλλά δεν αντέχει περισσότερο από δέκα λεπτά απέναντι στους ακτύπητους Ισπανούς. Θα χρειαστεί να περάσουν 21 ολόκληρα χρόνια και να μεσολαβήσουν αρκετές ήττες για να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να κερδίσει για πρώτη φορά τη Ρεάλ. Σε αγώνα του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1984 ξανά στον τάφο του Ινδού.

Στις 20 Ιανουαρίου του 1963 για την ελληνική ομάδα παίζουν οι Κουκόπουλος Κουκόπουλος 4, Λιαμής 17, Παναγιωταράκος 24, Κατσικίδης 2, Ταβουλάρης 20, Ζάνος 4 και ο νυν πρόεδρος της ΕΟΚ Γιώργος Βασιλακόπουλος που σημειώνει 2 πόντους. Στη ρεβάνς της Μαδρίτης που θα γίνει δεκαπέντε μέρες αργότερα η Ρεάλ πετυχαίνει δεύτερη εύκολη νίκη με 90-60 και προκρίνεται με συνοπτικές διαδικασίες. Ο αγώνας της Αθήνας μένει στην ιστορία αφού εγκαινιάζει τη λειτουργία ενός καινούργιου γηπέδου που θα αποτελέσει την έδρα του Παναθηναϊκού για κάτι παραπάνω από τρεις δεκαετίες!