Ένα αυτοκίνητο που περιβάλλεται από δύο μύθους αυτόν του ιδιοκτήτη του Ζιλ Βιλνέβ (το οδηγούσε από το 1978 ως το 1982) αλλά και του ρεκόρ που πέτυχε οδηγώντας από το Μονακό στο Μαρανέλο με την μέση ωριαία ταχύτητα στα 180 χιλιόμετρα.

Ένα αυτοκίνητο που περιβάλλεται από δύο μύθους αυτόν του ιδιοκτήτη του Ζιλ Βιλνέβ (το οδηγούσε από το 1978 ως το 1982) αλλά και του ρεκόρ που πέτυχε οδηγώντας από το Μονακό στο Μαρανέλο με την μέση ωριαία ταχύτητα στα 180 χιλιόμετρα. 

Στη δημοπρασία του οίκου Sotheby’s στο Μονακό, στις 12 Μαΐου, μπορείτε να αποκτήσετε ένα κομμάτι από την ιστορία της Formula 1. Πωλείται η Ferrari 308 GTS του Ζιλ Βιλνέβ χωρίς αρχική τιμή αγοράς. Μπορεί να μην ανήκει στις θρυλικές ή μοναδικές δημιουργίες της Scuderia, ήταν όμως το πρώτο μοντέλο, που ξεπέρασε τις 10.000 μονάδες, σε 10 χρόνια παραγωγής. Παραδόθηκαν περισσότερα από 12.000 αντίτυπα GTB και GTS, σε διάφορες σειρές, όπου GTB (B Berlinetta) με coupe αμάξωμα  και GTS (S Spider) με Targa αμάξωμα.

Η ιστορία μας ξεκινά τον Σεπτέμβριο του 1977,στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης, όταν η Ferrari παρουσίασε την GTB. Λίγες εβδομάδες πριν, είχε κάνει το ντεμπούτο του στη Formula 1, ο Ζιλ Βιλνέβ, που θα έτρεχε στον Καναδά τον Οκτώβριο, ο πρώτος αγώνας με την ομάδα των κόκκινων. Η χρονιά του 1978 ήταν η πρώτη σεζόν. Τα υπόλοιπα είναι μία ιστορία πραγματικά γεγονότα και μύθους.

Την ίδια χρονιά, τον Οκτώβριο, το εργοστάσιο κατασκεύασε το αυτοκίνητο με τον αριθμό πλαισίου «21371» το οποίο παραδόθηκε στον Βιλνέβ στις 30 Οκτωβρίου 1978 και καταχωρήθηκε με τον αριθμό κυκλοφορίας MO 439235. Το χρώμα του ήταν το ασυνήθιστο Rosso Dino, (κόκκινο ανοιχτό), ήταν της πρώτης σειράς (με αμάξωμα από χάλυβα και μονή εξάτμιση) και χρησιμοποιούσε τον συμπλέκτη, που «φορούσε» η πιο δυνατή 512 BB. Έχει κινητήρα V8 3000 κ.εκ. με 225 ίππους. Στα επόμενα τέσσερα χρόνια, το αυτοκίνητο χρησιμοποιήθηκε από τον Βιλνέβ για να ταξιδεύει μεταξύ του Μονακό (όπου έμενε σπίτι του και του εργοστασίου της  Ferrari στο Μαρανέλο,  σε απόσταση περίπου 432 χιλιόμετρα, η οποία υπό κανονικές συνθήκες μπορούσε να καλυφθεί σε λίγο πάνω από τέσσερις και μισή ώρες. Ωστόσο, ο απίστευτος οδηγός από το Κεμπέκ σε μια αξέχαστη διήγηση του περιέγραψε πως έκανε τη διαδρομή σε μόλις 2 ώρες και 25 λεπτά,  με μια μέση ταχύτητα περίπου 180 χλμ ανά ώρα. Απίστευτο ίσως, αλλά αν μπορούσε κάποιος να το κάνει, ο Βιλνέβ μπορούσε.

Μετά τον πρόωρο θάνατο του Καναδού στο Βελγικό Grand Prix του 1982, σε ηλικία 32 ετών το αυτοκίνητο πέρασε στην Ferrari μέχρι το 1984, οπότε και πωλήθηκε στον Μικέλε Σουπέρμπο από την Μόντενα. Στη συνέχεια, πέρασε στη σύζυγό του Ροζάνα έως το 2010 που πωλήθηκε σε κατάστημα. Μετά από μερικά χρόνια στην Δανία, το αυτοκίνητο εμφανίστηκε ξανά στην Ιταλία και στην έκθεση στο Museo Ferrari το 2012. Έχει καλύψει λιγότερο από 37.000 χλμ. και συνοδεύεται από όλα τα πρωτότυπα έγγραφα καθώς και από επιστολή γνησιότητας υπογεγραμμένη από τον Ζακ Βιλνέβ.