Τούτη τη φορά η απόδοση των παικτών του Παναθηναϊκού δεν ήταν σε υψηλά επίπεδα και η εικόνα των Πράσινων στο φιλικό παιχνίδι με τη Μπέρσχοτ είχε μεγάλη διαφορά σε σχέση με όσα είδαμε από τους παίκτες του Δώνη στο Ντε Κάιπ.
Το παιχνίδι με τους Βέλγους αποδείχθηκε ένα καλό …εντατικό μάθημα για τη νέα γενιά του Τριφυλλιού και βοήθησε τους μεγάλους να προσγειωθούν αρκετά ομαλά στην πραγματικότητα μετά τις …ομορφιές στο Ρότερνταμ.
Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καλός στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αμβέρσας και εμφάνισε αδυναμίες απέναντι στην …πανέτοιμη Μπέρσχοτ. Η έλλειψη εμπειρίας των νεαρών παικτών που βρέθηκαν στο αρχικό σχήμα ήταν εμφανής και χρειάστηκε κάμποσος χρόνος για να μπουν οι πιτσιρικάδες στο κλίμα του αγώνα. Όμως το ματς ήταν παράλληλα και μια σπουδαία εμπειρία για τους νεαρούς ποδοσφαιριστές του Τριφυλλιού, οι οποίοι βρέθηκαν ξαφνικά από τους αγώνες του πρωταθλήματος Κ19 να αγωνίζονται κόντρα σε επαγγελματίες στο Βέλγιο. Γι’ αυτά τα παιδιά, αυτοί οι αγώνες είναι “θησαυρός” και οι ίδιοι, αλλά και ο Παναθηναϊκός μονάχα κέρδη έχουν από αυτή τη διαδικασία.
Αναφορικά με τη τριαντάλεπτη συμμετοχή των “βασικών” στο παιχνίδι με τους Βέλγους, νομίζω πως μπορούσαν να δώσουν περισσότερα και η παρουσία τους δεν ήταν ανάλογη των προσδοκιών που δημιουργήθηκαν μετά τη νίκη επί της Φέγενορντ. Αν και από τη στιγμή που μπήκαν στο γήπεδο, απέκτησαν τον έλεγχο και την κυκλοφορία της μπάλας, δέχθηκαν ένα “φθηνό” γκολ, ενώ δεν απείλησαν σχεδόν καθόλου τους Βέλγους. Το σημαντικότερο πρόβλημα που παρουσιάστηκε σε αυτό το ημίωρο ήταν στη δημιουργία φάσεων και η φλυαρία των Πράσινων θύμισε το πρόβλημα που ακόμα δεν έχει λυθεί.
Σε άλλο ένα ματς, οι Κότσαρης και Βέργος ξεχώρισαν με την παρουσία τους στο γήπεδο, ο Ζαγαρίτης είχε θετική εικόνα, ενώ ο Κολοβός δεν μπορεί να κριθεί στο ντεμπούτο του με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Με μόλις μια προπόνηση, έπαιξε τριάντα λεπτά και θα ήταν …αδύνατο να μπει τόσο γρήγορα στο κλίμα της νέας τους ομάδας.