Σίγουρος πως η Κέρκυρα θα παλέψει για την παραμονή στην κατηγορία εμφανίστηκε ο Δημήτρης Γραμμόζης. Ο Έλληνας παίκτης τόνισε πως τόσο οι Φαίακες, όσο και οι Εργοτέλης και Ξάνθη θα παλέψουν μέχρι την τελευταία αγωνιστική για την παραμονή στην κατηγορία. Ο Γραμμόζης μίλησε στην εφημερίδα «Sportday». Αναλυτικά:
Η νίκη επί του Ολυμπιακού ανέτρεψε πλήρως την κατάσταση στη μάχη της σωτηρίας. Αλήθεια, πιστέψατε ότι ήταν πραγματικά η τελευταία σας ευκαιρία;
«Η αλήθεια είναι ότι παίζαμε όχι απλά ένα παιχνίδι που είχε τον χαρακτήρα του τελικού, αλλά πραγματικά την επιβίωσή μας. Παίζαμε με την πλάτη στον τοίχο. Τα παιδιά κατέβαλαν πολύ μεγάλη προσπάθεια σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, γνωρίζοντας ότι αντιμετωπίζουν τον πρωταθλητή Ολυμπιακό μέσα στην έδρα του. Το καλό είναι ότι δεν μας έπιασε φόβος, είχαμε ισχυρό κίνητρο και μπορέσαμε στο τέλος να φτάσουμε στη νίκη».
Πιστεύεις ότι έφταιξε και το άγχος για τις ήττες σε κάποια σημαντικά παιχνίδια και δεν μπορέσατε να ξεφύγετε από τη ζώνη του υποβιβασμού;
«Νομίζω ότι οι περισσότεροι παίκτες δεν έχουν την ψυχολογία να αντιμετωπίσουν τέτοιες καταστάσεις. Χρειάζεται θέληση, πάθος και τύχη. Είχαμε και αρκετές ατυχίες, όπως στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι με την ΑΕΚ, στο οποίο θα μπορούσαμε να προηγηθούμε 2-0 και να κάναμε τη νίκη δική μας. Πιστεύω όμως ότι μας δόθηκαν αρκετές ευκαιρίες φέτος για να έχουμε περισσότερους βαθμούς, όπως στα παιχνίδια που χάσαμε από τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη και τον Εργοτέλη στην Κρήτη».
Οταν κρεμάσεις τα παπούτσια σου, θα μείνεις στον χώρο;
«Βέβαια, έχω σκεφτεί τι θα κάνω. Θέλω να γίνω προπονητής. Θα επιστρέψω στη Γερμανία, γιατί η εκπαίδευση στους προπονητές είναι σε τοπ επίπεδο και θα κάνω τα πρώτα βήματα εκεί. Μετά δεν ξέρω, ίσως επιστρέψω στην Κέρκυρα ως προπονητής».
Οσοι σε ξέρουν καλά λένε ότι έχεις μία διαφορετική ποδοσφαιρική κουλτούρα επειδή ανδρώθηκες στα γήπεδα της Γερμανίας…
«Είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα εδώ από ό,τι στη Γερμανία. Εκεί έμαθα να παίζω ποδόσφαιρο σε πολύ διαφορετικές συνθήκες και εκεί έμαθα πώς να συμπεριφέρομαι τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου. Για παράδειγμα, ένα παιχνίδι με άσχημο αποτέλεσμα δεν με ρίχνει ψυχολογικά. Οταν τελειώσει ένας αγώνας με αρνητικό αποτέλεσμα, η απογοήτευση φεύγει ύστερα από δέκα λεπτά και το μυαλό πάει στον επόμενο αντίπαλο. Το ίδιο συμβαίνει και στις νίκες. Δεν μένουμε ποτέ στο παρόν. Κοιτάμε μπροστά και πώς πρέπει να βελτιωθούμε».