Ο Βασίλης Ρόβας, είναι από εκείνους τους ποδοσφαιριστές που είχε πάντοτε υψωμένες τις ‘’κεραίες’’ του προς πάσα κατεύθυνση. Προς κάθε τι που μπορεί να μην ακουμπά απόλυτα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου(αν και στην προκειμένη περίπτωση συνέβη και αυτό, στο Stade de France), όμως είναι συνυφασμένο με την ίδια μας τη ζωή…

Πόσο ‘’μικρός’’, αλήθεια, μοιάζει ο κόσμος του ποδοσφαίρου, όταν γύρω μας συμβαίνουν γεγονότα όπως αυτά στο Μπατακλάν της Γαλλίας; Όταν χάνονται αθώες ψυχές, εξαιτίας κάποιων φανατικών; Ο Βασίλης Ρόβας, είναι από εκείνους τους ποδοσφαιριστές που είχε πάντοτε υψωμένες τις ‘’κεραίες’’ του προς πάσα κατεύθυνση. Προς κάθε τι που μπορεί να μην ακουμπά απόλυτα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου(αν και στην προκειμένη περίπτωση συνέβη και αυτό, στο Stade de France), όμως είναι συνυφασμένο με την ίδια μας τη ζωή…    

«Πιστεύω πως τα γεγονότα της Γαλλίας είναι η αρχή μιας σειράς φρικτών καταστάσεων που θα ζήσουμε από εδώ και πέρα. Φοβάμαι για το μέλλον της Ευρώπης! Δυστυχώς, παίζονται παιχνίδια τα οποία εμείς δεν τα γνωρίζουμε. Είναι σαφές πως υπάρχουν συμφέροντα. Εύχομαι ολόψυχα ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχές των ανθρώπων που τόσο άδικα έφυγαν από κοντά μας…», λέει φανερά συγκινημένος και σοκαρισμένος από το τραγικό συμβάν που συγκλόνισε την ανθρωπότητα. 

Όμως η ζωή συνεχίζεται… «Ναι, συνεχίζεται, όμως είναι μερικά πράγματα που σε σοκάρουν. Λες, γιατί; Είναι δυνατόν;», αναρωτιέται και το πρόσωπό του σκοτεινιάζει. 

-Να πάμε στον Αρη; Ν΄ αλλάξουμε ατμόσφαιρα; Καταρχήν, πως αποφάσισες να επανενταχθείς στην ομάδα, μετά την πρώτη σου θητεία, ανεβαίνοντας για δεύτερη φορά τον ‘’Γολγοθά’’ της Γ΄ Εθνικής, όπως το έπραξες με την ΑΕΚ; 

«Για μένα ο κύκλος μου στην ΑΕΚ είχε κλείσει, εφόσον με τα καινούρια δεδομένα, στη Superleague, δεν ήμουν ανάμεσα στις πρώτες επιλογές. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος αν δεν είναι ενεργός, δεν κάθομαι πάνω σε κανένα συμβόλαιο. Ετσι, λοιπόν, βρέθηκε ο κ. Καρυπίδης ο οποίος με πήρε τηλέφωνο ένα βράδυ και μου είπε ότι θα γίνει μια πολύ καλή δουλειά στον Αρη, ώστε να πάμε την ομάδα εκεί που ανήκει. Δεν το σκέφτηκα, ήταν μια επιλογή συνειδητή να φύγω από μια μεγάλη ομάδα και να έρθω σε μια επίσης μεγάλη ομάδα. Μέχρι στιγμής η επιλογή μου αυτή με δικαιώνει, διότι τα πράγματα στον Αρη είναι πάρα πολύ καλά…». 

-Δεν σε τρόμαξε αυτή η ‘’επανάληψη’’ της Γ΄ Εθνικής; 

« Όχι, γιατί ακριβώς δεν θα το έκανα για πρώτη φορά. Είναι δύσκολο γι αυτόν που κατεβαίνει από ψηλά, όχι για αυτόν που βρίσκεται ήδη σ΄ αυτή την κατηγορία, όπως εγώ. Τα άσχημα γήπεδα, τις ιδιαίτερες συνθήκες, τις έζησα με την ΑΕΚ, επομένως δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα». 

-Πάντως, δεν θα το έκανε αυτό ο καθένας. Αντιλαμβάνεσαι πως είσαι σπάνια περίπτωση… 

« Ναι, ίσως να είμαι σπάνια περίπτωση, όμως προτιμώ να βρίσκομαι σε μεγάλες ομάδες, με πολύ κόσμο, παρά να πάω σε μια μικρομεσαία ομάδα Α’ Εθνικής, μόνο και μόνο για να λέω πως παίζω Α΄ Εθνική, έχοντας στην κερκίδα 500 και 1000 άτομα! Το καλύτερο για έναν ποδοσφαιριστή είναι να παίζει σε γήπεδα με κόσμο και αυτό ο Αρης μου το προσφέρει». 

-Βασίλη, τι… ίδιο συνάντησες και τι διαφορετικό σε αυτό το δεύτερο πέρασμά σου από τον Αρη; 

« Καταρχήν, ο κόσμος είναι παγωμένος, επηρεασμένος από την πορεία πτώσης της ομάδας προς τη Γ΄ Εθνική, σε αντίθεση με την προηγούμενη φορά που ήμουν εδώ. Πιστεύω όμως πως με τη δουλειά που κάνουμε θα ξαναζεστάνουμε τον κόσμο μας, προκειμένου να γεμίσει ξανά το Χαριλάου». 

-Ξέρεις, ο κόσμος είναι κουρασμένος. Μιλάμε για μια δεύτερη χρονιά με ομάδες, χωρίς να τις υποτιμούμε, που έβλεπαν Αρη από την τηλεόραση… 

« Ετσι είναι. Συμφωνώ απόλυτα και αναγνωρίζω το πόσο δύσκολο είναι για τον κόσμο να αποδεχθεί αυτή την κατάσταση. Θέλω να πιστεύω όμως πως από φέτος ανοίγει μια καινούρια σελίδα, πως αρχίζει να χαράσσεται μια άλλη πορεία και απλά υπομονή δύο χρόνια. Δεν μπορεί να γίνει κάτι διαφορετικό». 

-Ποιο είναι το ζητούμενο φέτος για τον Αρη, πέρα από την άνοδο; 

« Να χτίσει μια ομάδα με καλό κλίμα, να βάλει βάσεις για του χρόνου, ώστε με λίγες προσθήκες και χωρίς τρελά πράγματα να μην υπάρξει πρόβλημα στη Football League». 

-Πότε θα είναι έτοιμη η ομάδα, γιατί μέχρι τώρα δείχνει να μην πατάει απολύτως καλά; 

« Πρόσεξε, επειδή το ακούω συνέχεια και επειδή υπάρχει μια μουρμούρα που δεν πρέπει να υπάρχει. Είμαστε πρώτοι και με διαφορά στον όμιλο και με παιχνίδι λιγότερο; Είμαστε. Παράλληλα με τα παιχνίδια, κάνουμε και προετοιμασία γιατί προετοιμασία δεν έγινε φέτος; Κάνουμε. Θυμίζω ότι μαζευτήκαμε μία εβδομάδα πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα και όπως καταλαβαίνει ο καθένας, 25 ποδοσφαιριστές για να αποδώσουν καλά, όποιοι κι αν είναι αυτοί, με όποια ποιότητα κι αν έχουν, είναι κάτι που δεν μπορεί να επιτευχθεί σύντομα. Επέρχεται η κούραση και γι αυτό εμένα δεν μου φαίνεται περίεργο που τώρα τελευταία, σε κάποια ματς, η ομάδα ήταν κουρασμένη και δεν έπαιξε καλό ποδόσφαιρο. Νομίζω πως μέσα στον Δεκέμβριο θα είμαστε καλύτερα…».

-Κι όλα αυτά παρά τα μεγάλα ονόματα που υπάρχουν στην ομάδα… 

«Μεγάλα ονόματα… Δεν υπάρχουν μεγάλα ονόματα. Ολοι είμαστε μεγάλα ονόματα για την κατηγορία, γιατί πολύ απλά για να παίξεις στον Αρη πρέπει να είσαι μεγάλο όνομα. Φοράς τη φανέλα του Αρη, είσαι μεγάλο όνομα. Τέλος. Όμως όσο μεγάλο όνομα και να είσαι, χρειάζεται προσπάθεια, διότι στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζεται τίποτα και κανένας εύκολα. Στην ΑΕΚ για παράδειγμα, στη Γ΄ Εθνική, όταν είμασταν λίγο φλύαροι, όταν είμασταν στο 80% με 90% την πληρώναμε. Και ξέρεις γιατί; Γιατί όλες αυτές οι ομάδες με τις οποίες παίζουμε κι εμείς φέτος, περιμένουν ένα ματς για να δείξουν. Αυτό με τον Αρη, αυτό με την ΑΕΚ τότε! Αυτοί δίνουν το 200% κι αν εσύ το πάρεις αψήφιστα, την πατάς».

-Για τον ‘’Αλενατόρε’’ τι λες; Πως τον ζεις για τρίτη φορά στην καριέρα σου; 

« Εντάξει ο ‘’Αλενατόρε’’ έχει γράψει τη δική του ιστορία σαν προπονητής και φυσικά σαν ποδοσφαιριστής, παρ΄ ότι εγώ δεν τον πρόλαβα πολύ. Εγώ τον είχα και στον ΟΦΗ και στα Γιάννενα και τώρα εδώ στον Αρη. Επομένως με ξέρει και τον ξέρω. Να ξέρετε πως ο Αναστόπουλος είναι απαιτητικός και πάντα ζητά από τον παίκτη το κάτι παραπάνω». 

-Σε αντίθεση με σένα ο Αναστόπουλος δεν ξέρει τη Γ΄ Εθνική… 

« Σίγουρα είναι πρωτόγνωρη εμπειρία γι αυτόν. Όμως το ποδόσφαιρο είναι ένα παντού. Ενδεκα με ένδεκα παίζουν…»

-Η Θεσσαλονίκη σου έλειψε;

« Σαν να μη πέρασε μια μέρα! Δεν σου κρύβω πως πίστευα πως θα μου λείψει η Αθήνα, αλλά θυμήθηκα τα παλιά, περνάω ωραία, ζω εκτός πόλης, στο Ν. Ρύσιο, κοντά στην προπόνηση, έχω τ΄ αγαπημένα μου σκυλιά με τα οποία περνάω πολλές ώρες καθημερινά και όλα καλά! Να σου πω κάτι; Θα ήθελα να τελειώσω την καριέρα μου στον Αρη και να ζήσω στιγμές που δεν πρόλαβα να ζήσω το 2009 που ξαναήμουν εδώ».