Ο Νίκος Τζουάννης γράφει στο προσωπικό του blog για τη νίκη 2-1 του Παναθηναϊκού στο Περιστέρι και την εικόνα των «πράσινων» στη συγκεκριμένη αναμέτρηση.

Αυτό το πάθος που είχαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού στο δεύτερο μέρος του …θρίλερ του Περιστερίου, αυτή η “δίψα” για επιτυχία, αυτή η “φλόγα” που φούντωνε όσο περνούσαν τα λεπτά, είχαμε αρκετά καιρό να τα δούμε σε ματς του Τριφυλλιού. 

Οι Πράσινοι έκαναν την πρώτη τους σημαντική νίκη στο εφετινό πρωτάθλημα απέναντι στον …κακό δαίμονα Ατρόμητο και πήραν δίκαια και ξεκάθαρα τους πολύτιμους τρεις βαθμούς, γιατί πολύ απλά πείσμωσαν μετά τα τελευταία γεγονότα και έκαναν κατάθεση ψυχής στο γήπεδο. Έπαιξαν για τη φανέλα, τον κόσμο και την πάρτη τους. Και απέδειξαν ότι μπορούν να κάνουν πολλά περισσότερα.

Τα τελευταία ανεπιτυχή αποτελέσματα, η αποχώρηση Αναστασίου και η προσμονή για τον νέο τεχνικό επηρέασαν σημαντικά το Τριφύλλι. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού μπήκαν στο παιχνίδι αρκετά “μουδιασμένα” και χρειάστηκαν χρόνο για να προσαρμοστούν στις συνθήκες του δυνατού αγώνα. 

Το γκολ των γηπεδούχων μάλλον λειτούργησε ως …ξυπνητήρι για τους Πράσινους, αφού από εκείνο το σημείο και μετά άλλαξαν …όλα. Ο Ρούτερ – πιθανότατα στο τελευταίο του παιχνίδι- έκανε τις κατάλληλες κινήσεις και τράβηξε … άσους από το μανίκι του. Έβγαλε αρχικά τον νευρικό Αμπεντ που ήταν αρνητικός σχεδόν σε όλο το διάστημα που αγωνίστηκε και έριξε στο παιχνίδι τον γεμάτο ενέργεια και διάθεση Ατζαγκούν. Όμως η κίνηση από τον πάγκο που βοήθησε στην …ολική ανατροπή, ήταν η αλλαγή Νίνη- Πέτριτς και κυρίως η μετατροπή του συστήματος από τον προβλέψιμο ρόμβο στο επιθετικογενές 4-3-3.  Ο Παναθηναϊκός από εκείνο το σημείο έγινε κυρίαρχος στον αγώνα, δημιούργησε φάσεις, πίστεψε στην ανατροπή και τελικά βρήκε τις λύσεις που ζητούσε από το δίδυμο Μπεργκ- Καρέλη.

Ο Σουηδός στράικερ έκανε την καλύτερη του εφετινή εμφάνιση και έπαιξε σημαντικό ρόλο στο παιχνίδι. Πέρα από το γκολ και τη ασίστ, ο Μπεργκ ταλαιπώρησε αρκετά την άμυνα των γηπεδούχων, μοίρασε …μαγικές μπαλιές στους συμπαίκτες του και έκανε τη διαφορά στο ματς. Το γεγονός ότι βρήκε δίχτυα μετά από δύο και …κάτι μήνες “αφλογιστίας” έχει τη δική του σημασία, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα γκολ είναι η …τροφή του επιθετικού. Καλό …ημίχρονο- το δεύτερο- και από τον Νίκο Καρέλη που έκανε “γεμάτη” εμφάνιση, μπόλικη δουλειά από τον Ζέκα, σταθερός και …σωτήριος ο Στιλ, εξαιρετικό παιχνίδι από τον Σάντσεθ. 

Αυτή η νίκη μπορεί να γίνει η αφετηρία για μια νέα αρχή στο πρωτάθλημα. Ο τίτλος δεν έχει κριθεί και ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του μια μεγάλη ευκαιρία στον …τελικό με τον “αιώνιο” αντίπαλο, προκειμένου να μειώσει τη διαφορά από την κορυφή και να μπει δυναμικά στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. 

Και λίγα λόγια για τον Αντρέα Στραματσιόνι, ο οποίος θα διαδεχθεί τον Γιάννη Αναστασίου στον πάγκο του Τριφυλλιού. Νέος, εργατικός, με “φρέσκες” ιδέες, παραστάσεις από ένα μεγάλο πρωτάθλημα και θητεία σε έναν τεράστιο σύλλογο όπως η Ίντερ. Είναι μια επιλογή με σαφέστατα μικρότερο ρίσκο σε σχέση με τον άπειρο Παούνοβιτς, ωστόσο ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος για τον Ιταλό προπονητή.