Ημέρα 10η
Στη…Σαντορίνη του Σάλτσμπουργκ περάσαμε την τελευταία μας ημέρα στην Αυστρία. Με τον καλό φίλο Σάκη να μας υποδέχεται στο “Γαλανόλευκο” εστιατόριο στην καρδιά της πόλης και να μας θυμίζει για ποιο λόγο είναι φημισμένη η ελληνική φιλοξενία. Η αλήθεια είναι πως μας έλειψε η πατρίδα και μετά από δέκα ημέρες επανήλθαμε στα φυσιολογικά επίπεδα με τα γευστικά σουβλάκια, το …κλασικό τζατζικάκι, τις χωριάτικες σαλάτες και το τρικαλινό τσίπουρο, με καιρό…Ελλάδας (30 βαθμοί και ήλιος) και θέα την κεντρική πλατεία Μότσαρτ στο Σάλτσμπουργκ! Και μια παρέα Ελλήνων να…αναστατώνει με την δυνατή συζήτηση και τα γέλια τους φιλήσυχους Αυστριακούς. Η “Σαντορίνη” του Σάκη μου έφερε γλυκές αναμνήσεις, αφού εκεί ήταν το στέκι όλων των Ελλήνων δημοσιογράφων κατά τη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2008. Και δεν χάνω την ευκαιρία, όποτε βρίσκομαι στα μέρη του, να τον επισκέπτομαι.
Έπρεπε να γίνουν και τα απαραίτητα ψώνια και αφού ο Ζεσουάλντο Φερέιρα έδωσε πρωινό ρεπό στους παίκτες του, βρήκαμε λίγο χρόνο πριν το ματς με την Φορτούνα, για να επισκεφθούμε τα τουριστικά μαγαζιά στα γραφικά σοκάκια του ιστορικού κέντρου της πόλης, γεμίζοντας σακούλες με τα φημισμένα σοκολατάκια.
Το μεσημεράκι πήραμε τον -γνωστό πλέον- δρόμο για το κοντινό Μπισοφσχόφεν και …ίσα που προλάβαμε να βρούμε θέσεις στο μικρό γήπεδο, αφού οι ενθουσιασμένοι οπαδοί της Φορτούνα Ντίσελφντολφ το είχαν ήδη γεμίσει. Σε μια γωνιά και αρκετοί ομογενείς οπαδοί του Παναθηναϊκού και κλασική γερμανική ατμόσφαιρα γηπέδου, με την μπύρα να ρέει άφθονη.
Θετικό και το τελευταίο τεστ του Παναθηναϊκού και πίσω στο ξενοδοχείο για τον …μαραθώνιο γραψίματος… Λίγος ο χρόνος και πολλά αυτά που πρέπει να κάνω…
Υ.Γ. Ελλαδίτσα μου ερχόμαστε! Το απογευματάκι της Πέμπτης παίρνουμε το αεροπλάνο της επιστροφής, μια όμορφη περιπέτεια τελειώνει κάπου εδώ και η νέα σεζόν…αρχίζει! Ελπίζω να σας κράτησα καλή συντροφιά όλες αυτές τις ημέρες…
Τα λέμε πλέον από την Αθήνα!
Ημέρα 9η
Φαίνεται πως οι Αυστριακοί προσπαθούν να μας …επαναφέρουν σε ελληνικούς ρυθμούς. Κίνηση το πρωί, κίνηση και το απόγευμα στους δρόμους του Σάλτσμπουργκ και μια μικρή ταλαιπωρία μέχρι να φτάσουμε στο προπονητικό κέντρο.
Πάντως χορτάσαμε …μπάλα! Διπλές-ανοικτές για τους δημοσιογράφους- προπονήσεις και μαθήματα ποδοσφαίρου από τον Ζεσουάλντο Φερέιρα, που έριξε το βάρος στην τακτική.
Απαιτητικός ο Πορτογάλος προπονητής, μίλαγε συνεχώς στους παίκτες του, έκανε παρατηρήσεις, έδινε οδηγίες και όταν χρειαζόταν …έκανε και τα αστεία του, προκειμένου να αποφορτιστούν οι ποδοσφαιριστές από το άγχος και την πίεση.
Είπαμε…αντίο στο Hof Bei Salzburg, αφού ολοκληρώθηκαν οι προπονήσεις επί Αυστριακού εδάφους (το πρωί της Τετάρτης έχει ρεπό). Τελευταίο δυνατό τεστ κόντρα στην Φορτούνα Ντίσελντολφ στο…γνώριμο πλέον Μπισοφσχόφεν και αρχίζει πλέον η αντίστροφη μέτρηση για την επιστροφή μας στην πατρίδα.
Υ.Γ. Αφού μας ταλαιπώρησε τόσες ημέρες ο καιρός, την Τρίτη είπε να κάνει ένα μικρό…διάλειμμα από την βροχή και είδαμε για λίγες ώρες ήλιο… Μην φανταστείτε καιρός Ελλάδας, αλλά κάτι είναι και αυτό…
Ημέρα 8η
Αυτή τη φορά ο καιρός στην Αυστρία μας… εξέπληξε. Βροχούλα το πρωί και μετά…ήλιος! Μην φανταστείτε φοβερά πράγματα, όμως και αυτό το λίγο φως που είδαμε, ήταν αρκετό για να σπάσει η μονοτονία της σχεδόν…μόνιμης συννεφιάς.
Με καλή διάθεση- ελέω καιρού- και τα πόδια ακόμα… πιασμένα από το Κυριακάτικο ντέρμπι, ξεκινήσαμε για την μικρή πόλη του Μπισοφσχόφεν, που βρίσκεται περίπου μια ώρα μακριά από την βάση μας.
Βγήκαν οι χάρτες, σχεδιάσαμε στην εντέλεια και αυτή τη φορά την πορεία μας και η τύχη μας χαμογέλασε στην διαδρομή, αφού βρήκαμε και πάλι μπροστά μας το πούλμαν του Παναθηναϊκού.
Με άνεση φτάσαμε στο μικρό γήπεδο του Μπισοφσχόφεν, το οποίο είναι περιτριγυρισμένο από πολυκατοικίες και οικοδομές και το πρώτο πράγμα που είδαμε, ήταν μια παρέα χαρούμενων ηλικιωμένων που έπαιζε με ενθουσιασμό κάτι σαν …κέρλινγκ στην άσφαλτο. Θεατές για λίγο και οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού, οι οποίοι παρακολουθούσαν με περιέργεια το… περίεργο αυστριακό σπορ.
Λίγο πιο δίπλα ο Ζεσουάλντο Φερέιρα, να συζητά με τους συνεργάτες του και οι Καταριανοί της Ελ Γιαϊς ήδη στο γήπεδο για ζέσταμα.
Απογοητευτήκαμε με τα…μπαγιάτικα αυστριακά λουκάνικα και πήραμε την θέση μας στην μικρή εξέδρα- πάγκο, αφού κοντά μας αναγκάστηκαν να κάτσουν οι προπονητές και οι αναπληρωματικοί των δύο ομάδων, λόγω…έλλειψης χώρου.
Πάντως την παράσταση έκλεψε ο ζάμπλουτος ιδιοκτήτης της Ελ Γιαϊς με την δεκαπενταμελή συνοδεία του, την ομιλία του και τον απίστευτο χαιρετισμό στο τέλος του αγώνα σε όλη την ομάδα του Κατάρ!!! Μοναδικές στιγμές…
Η επιστροφή μας επιφύλασσε μια …δυσάρεστη έκπληξη… Το -ήδη αργό- ίντερνετ…εξαφανισμένο και η ταλαιπωρία μόλις αρχίζει…
Ημέρα 7η
Ξημέρωσε Κυριακή! Και περιμέναμε τόσο καιρό αυτή την μέρα. Για την ακρίβεια μόλις…επτά χρόνια. Όμως είχε έρθει η στιγμή για το μεγάλο φιλικό παιχνίδι των δημοσιογράφων που καλύπτουν το ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού κόντρα στο τεχνικό επιτελείο των Πρασίνων.
Σηκωθήκαμε ορεξάτοι, προετοιμαστήκαμε ψυχολογικά και πήραμε τον γνωστό πια 20λεπτο δρόμο προς το προπονητικό κέντρο του Hof Bei Salzburg.
Είδαμε την προπόνηση, κάναμε τις συνεντεύξεις και …βουρ για τα αποδυτήρια, προκειμένου να ετοιμαστούμε.
Οι πρωινές ψιχάλες, έγιναν δυνατές σταγόνες και μέσα σε λίγα λεπτά άρχισε να βρέχει. Όμως δεν κάναμε πίσω. Ακόμα και με τέτοιες καιρικές συνθήκες, θα τους αντιμετωπίζαμε…
Κάναμε την προσπάθεια μας, παλέψαμε μέσα στην βροχή κόντρα στα …θηρία, όμως το αποτέλεσμα δεν μας δικαίωσε… Κάτι η ατυχία, κάτι οι αργές επιστροφές, ήταν και ο Νούνο Αλμέιδα σε εξαιρετική κατάσταση και …έδεσε το γλυκό. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Παπαπαναγής “κένταγε” στο γήπεδο, ενώ ο Παπαβασιλείου θυμήθηκε τα νιάτα του και μοίραζε έτοιμα γκολ.
Προσπαθήσαμε και αυτό μας αφήνει ικανοποιημένους… Άλλωστε το αποτέλεσμα μικρή σημασία έχει (τουλάχιστον σκοράραμε!!!).
Το χαρήκαμε, δώσαμε…θέαμα ( το-κάτι σαν- τακουνάκι μου από τα χάιλάιτ του αγώνα) και όλοι μας κάναμε ένα ευχάριστο διάλειμμα από την καθημερινότητα… Αν και επίπονο ομολογώ, αφού έχω την εντύπωση πως θα κάνω …έναν μήνα για να συνέλθω…
Υ.Γ. Το βραδάκι κάτσαμε για να παρακολουθήσουμε την προσπάθεια της “χρυσής” γενιάς του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και πραγματικά ένιωσα υπερήφανος για αυτά τα παιδιά… Προσπάθησαν με την ψυχή τους, έδωσαν το 101 % και κέρδισαν με το σπαθί τους, μια θέση στην καρδιά μας…
Ημέρα 6η
Είχαμε ακούσει και είχαμε δει και στην πράξη την καλή οργάνωση των Αυστριακών, όμως στο φιλικό του Παναθηναϊκού με την Κράσνονταρ, τα έκαναν…μαντάρα. Η…αγαπημένη μας βροχούλα να πέφτει, οι πάγκοι να χωρούν μόλις…τέσσερα άτομα (!!!) και οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων να είναι αναγκασμένοι να περιμένουν στα αποδυτήρια μέχρι να βρουν τελικά οι διοργανωτές μια …τέντα με τέσσερις μικρούς πάγκους για να καθίσουν οι αναπληρωματικοί! Απίστευτα πράγματα στο Hof Bei Salzburg, που δεν τα συναντάς στην Κεντρική Ευρώπη… Και όμως για όλα υπάρχει η πρώτη φορά. Και φυσικά πουθενά ειδικός χώρος για τους δημοσιογράφους, παρακολουθώντας όρθιοι και μέσα στην βροχή την αναμέτρηση… Και έλειπε και το σύνηθες – για τα αυστριακά γήπεδα- λουκανικάδικο… Όλα μαζί…
Ο καιρός μας τρέλανε, αφού το κρύο …παραήταν τσουχτερό για Ιούλιο (14 βαθμοί), ο πονοκέφαλος …αναπόφευκτος και αφού γλυτώσαμε το κρύωμα πάλι καλά. Δεν θέλω όμως να λέω για τα αρνητικά που έχω συναντήσει σε αυτή την χώρα… Γιατί μια οικογένεια Αυστριακών που μένει μόνιμα στο Hof Bei Salzburg πραγματικά με συγκίνησε. Περιμένοντας στην ουρά για να πάρω καφέ, με άκουσαν να μιλώ ελληνικά στο τηλέφωνο και με πλησίασαν διστακτικά. ” Έλληνας είσαι; ” με ρώτησε ο άντρας… “Ναι του απαντώ” και μαζί με την γυναίκα του, με αγκάλιασαν αυθόρμητα, λέγοντας μου: “Να ξέρεις πως εμείς οι Αυστριακοί σας αγαπάμε. Δεν ξέρουμε τις δυσκολίες της ζωής σας, όμως προσπαθούμε να σας καταλάβουμε. Αγαπάμε την Ελλάδα. Κάθε χρόνο, εκεί πηγαίνω για διακοπές. Είμαστε κοντά σας”. Το ευχαριστώ που τους είπα δεν ήταν αρκετό… Γιατί η χαρά που μου έδωσαν ήταν πραγματικά μεγάλη…
Υ.Γ. 1 Έχω πια συνηθίσει τη βροχή. Τόσο που μου κάνει…εντύπωση όταν σταματά. Και πλέον καταλαβαίνω τους Αυστριακούς, οι οποίοι…πανηγυρίζουν όταν αντικρίζουν λίγο ήλιο… Αχ Ελλάδα και πάλι Ελλάδα.
Υ.Γ. 2 Κυριακή…κοντή γιορτή. Το μεσημέρι αντιμετωπίζουμε το τεχνικό επιτελείο του Παναθηναϊκού. Έφτασε η ώρα για την μεγάλη μάχη!!!
Ημέρα 5η
Ο ήλιος έκανε και πάλι την εμφάνιση του στην Αυστρία! Και αυτό είναι είδηση, αφού τις τελευταίες τέσσερις ημέρες η βροχούλα ήταν μόνιμη συντροφιά… Και για μην αισθανόμαστε… μοναξιά, η αυστριακή καλημέρα ήταν με βροχή… Και φυσικά δεν μας άφησε σε ησυχία καθόλη τη διάρκεια της πρωινής προπόνησης… Στο ένα χέρι η ομπρέλα, στο άλλο το σημειωματάριο και το στυλό. Η προσπάθεια να μην γίνουμε…μούσκεμα, δεν είχε επιτυχία και τελικά με την βροχή να μας ταλαιπωρεί, είδαμε- όσο μπορούσαμε- την προπόνηση…
Πάντως, λίγες ώρες αργότερα… αποζημιωθήκαμε, με έναν λαμπερό ήλιο, που θύμισε πατρίδα. Και ας κράτησε για λίγο…
Και ήρθε επιτέλους η ώρα και για δοκιμή στα τοπικά εδέσματα… Μετα απο τέσσερις ημέρες στην Αυστρία γευτήκαμε και τα περίφημα σνιτσελ του Σαλτσμπουργκ… Για να πάρουμε δυνάμεις ενόψει του … σούπερ φιλικού αγώνα κόντρα στο τεχνικό επιτελείο του Παναθηναϊκού… Δεν έγινε την Παρασκευή λόγω καιρικών συνθηκών, όμως την Κυριακή δεν την … γλιτώνουν!
Ημέρα 4η
Με βροχή έκλεισε η μέρα, με … συννεφιά άρχισε… Πλέον έχουμε μπει σε φθινοπωρινούς ρυθμούς, όσο και αν το μυαλό δεν λέει να …χωνέψει, ότι μέσα Ιουλίου είμαστε με τα …μακρυμάνικα!
Ο καιρός κάνει τα δικά του στην Αυστρία και πρέπει να προσαρμοστούμε…
Όπως και οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού, οι οποίοι έριξαν για λίγο τους ρυθμούς στην πρωινή προπόνηση, εξαιτίας του φιλικού της Τετάρτης… Χαλαρωματάκι για τους παίκτες του Τριφυλλιού και ο Φερέιρα σε… κέφια.
Πάντως ο χαμογελαστός Πορτογάλος μας…απογοήτευσε, αφού αρνήθηκε ευγενικά την πρόσκληση-πρόκληση για συμμετοχή στο ΜΕΓΑΛΟ φιλικό της Παρασκευής, δημοσιογράφων vs τεχνικού επιτελείου. Ας είναι…Ένας αντίπαλος λιγότερος… Αν και ομολογώ, πως θα ήθελα να δω τον Ζεσουάλντο να κλωτσά το τόπι (στα νιάτα του ήταν δεκάρι).
Παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο, χαζεύουμε και πάλι την όμορφη διαδρομή και τα …πολλά έργα στους δρόμους (μόνο που στην Αυστρία τα ολοκληρώνουν στην ώρα τους) και λίγες ώρες αργότερα και πάλι στο …προπονητικό κέντρο. Ο Φερέιρα μας επέτρεψε να δούμε και την απογευματινή προπόνηση, όμως η βροχούλα μας έκανε την ζωή δύσκολη… Βγήκαν οι ομπρέλες και τα σημειωματάρια και είδαμε με προσοχή το δίτερμα της προπόνησης… Έμοιαζε με αγώνας…
Δυνατές μονομαχίες, φωνές και πάθος από τους παίκτες του Παναθηναϊκού.
Λογικό είναι, αφού όλοι τους θέλουν να εντυπωσιάσουν τον προπονητή τους…
Ο Ζέκα έκανε ότι ήθελε στο γήπεδο, Καρνέζης και Κοτσόλης έπαιξαν και στην επίθεση (!!!), ο Βελάσκεζ πέτυχε ένα πανέμορφο τέρμα, αφού πρώτα πέρασε τρεις αντιπάλους, ενώ η…ανοικτή γραμμή με την Αθήνα, μας έδωσε και το καλό νέο. Η Εθνική Νέων πέρασε τον τελικό!
Η βροχή είναι πλέον μόνιμη συντροφιά μας, φοράμε τα ζεστά μας και ετοιμαζόμαστε σωματικά και κυρίως ψυχολογικά για το φιλικό παιχνίδι της σεζόν κόντρα στους συνεργάτες του Φερέιρα.
Οκτώ εμείς οκτώ και αυτοί, και ας ελπίσουμε πως ο δείκτης του σκορ δεν θα είναι …διψήφιος.
Ημέρα 3η
Ημέρα 3η
Ημέρα 3η
Ημέρα 3η
Ημέρα 3η
Ημέρα 3η
Καλές οι προπονήσεις, όμως άλλο πράγμα η …μπαλίτσα. Επιτέλους ήρθε η ώρα για δράση και το πρώτο φιλικό παιχνίδι της σεζόν για τον Παναθηναϊκό απέναντι στην Μπράουνσβάιγκ, εδώ…παραδίπλα. Μόλις…δύο ώρες μακριά από το Σάλτσμπουργκ… Βγάλαμε τους θρυλικούς χάρτες μας,χαράξαμε την πορεία μας και με …σχετική ευκολία πήραμε τα βουνά και τα λαγκάδια για να φτάσουμε στο Βεργκλ. Στην διαδρομή χορτάσαμε από πράσινο και …γελάδια. Μα κάθε χωράφι να είναι γεμάτο από γελαδίτσες;
Περάσαμε από λίμνες και δάση, βρήκαμε μπροστά μας και το πούλμαν του Παναθηναϊκού(επιβεβαίωση της σωστής πορείας!!!) και μια ψιλή βροχούλα μας υποδέχθηκε στο γνώριμο Βέργκλ. Πέρυσι τέτοια εποχή οι Πράσινοι είχαν αντιμετωπίσει εκεί την Σίβασπορ και αυτό το φιλικό παιχνίδι μόνο άσχημες αναμνήσεις αφήνει στον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο (είχε υποστεί ρήξη χιαστών). Ρίχνει μια ματιά στον αγωνιστικό χώρο, κατεβάζει το κεφάλι και κατευθύνεται στα αποδυτήρια… Έρχονται σιγά σιγά και οι πρώτοι φίλαθλοι στο γήπεδο. 20-30 ομογενείς από την Γερμανία με τα κασκόλ και τις σημαίες τους, κάθονται στην ξύλινη εξέδρα του μικρού γηπέδου με την υπέροχη θέα (Βουνά και σπιτάκια απέναντι, σκεπασμένα θαρρείς από τα σύννεφα).
Μια γρήγορη…επιδρομή στο κυλικείο με τα υπέροχα λουκάνικα και σνίτσελ για να …καλμάρει το στομάχι είναι αναγκαία… Μόνο την ουρά δεν υπολογίζαμε, αφού οι Γερμανοί περιμένουν ήδη καρτερικά για την αγαπημένη τους μπυρίτσα…
Άξιζε πάντως η αναμονή και πλέον περιμένουμε την σέντρα… Με την βροχή να μην σταματά.
Η χαρά ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των ομογενών φίλων του Τριφυλλιού… Έβλεπαν και πάλι από κοντά την αγαπημένη τους ομάδα και ήταν η ευκαιρία τους, για να την εμψυχώσουν… Χειροκρότημα σε κάθε ευκαιρία, δυνατός πανηγυρισμός στο γκολ του Πετρόπουλου και μετά το τέλος του αγώνα, αναμονή (μέσα στην βροχή) έξω από τα αποδυτήρια για ένα αυτόγραφο και μια φωτογραφία… Εκεί ο Ζεσουάλντο Φερέιρα είχε την …τιμητική του, με τον Πορτογάλο τεχνικό να δέχεται ευχάριστα μια μεγάλη αγκαλιά αγάπης…
Δηλώσεις, ανταποκρίσεις και σιγά σιγά παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής για το Σάλτσμπουργκ… Με την βροχή να μας καληνυχτίζει…
Ημέρα 2η
Είναι μάλλον ασυνήθιστο να ξυπνάς με ήλιο που θυμίζει…Ελλάδα και με …υποψία ζέστης στην Αυστρία. Όμως σε τούτη εδώ την χώρα όλα είναι πιθανά, όταν ο καιρός είναι στο επίκεντρο…
Τα προμηνύματα τα πήραμε από νωρίς, όμως που να ξέραμε τι μας …περίμενε στο προπονητικό κέντρο του Hof Bei Salzburg, όπου προετοιμάζεται ο Παναθηναϊκός.
Ήλιος καυτός, η θερμοκρασία να ανεβαίνει όσο περνούσε η ώρα, σκέπαστρο και σκιά ούτε για …ζήτω και τα…αντηλιακά στην Αθήνα… Ας προσέχαμε… Το θέμα βέβαια δεν είμαστε εμείς, αλλά οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού που μπήκαν στα δύσκολα μέσα στην ζέστη… Το βασικό στάδιο της προετοιμασίας άρχισε και …επίσημα. Επιτέλους ποδόσφαιρο!
Μια μεγάλη ελληνική σημαία μας καλωσορίζει στην είσοδο του προπονητικού κέντρου, κάνουμε μια γρήγορη αναγνωριστική ματιά και κατευθείαν σε μια γωνιά του γηπέδου… Με τον Φερέιρα να βρίσκεται εκεί από νωρίς, μαζί με τους συνεργάτες του, ρυθμίζοντας όλες τις λεπτομέρειες για την προπόνηση που θα ακολουθήσει…
Έρχονται και οι παίκτες και το πρόγραμμα αρχίζει… Απαιτητικός ο Φερέιρα, όπως πάντα, δεν αφήνει σε ησυχία τους ποδοσφαιριστές του Τριφυλλιού. Φωνάζει όταν κάτι δεν του αρέσει, δίνει οδηγίες, εμψυχώνει τους παίκτες, μοιράζει συμβουλές και …παρατηρεί. Δουλειά με το …καλημέρα στο πρέσινγκ, την κατοχή και την κυκλοφορία της μπάλας και την ταχύτητα στο παιχνίδι.
“Με τη μία την μπάλα” λέει και ξαναλέει ο Πορτογάλος τεχνικός… Και οι ποδοσφαιριστές του τρέχουν ασταμάτητα στον αγωνιστικό χώρο, υπό τον καυτό ήλιο…
Τα μάτια στραμμένα στα νέα αποκτήματα. Ο Βελάσκες δείχνει δυναμικός, ο Σισοκό λίγο…μαζεμένος, ο Πίντο ξεχωρίζει από μακριά με το ύψος του… Και ο γεροδεμένος Σο, μαζί με τον Βασίλη Οικονομίδη να ακολουθεί το δικό του πρόγραμμα. Παθιασμένα και τα πιτσιρίκια από την ομάδα Νέων, προσπαθούν για το καλύτερο. Δυνατή η πρώτη προπόνηση και έχει…δρόμο ακόμα.
Την Τετάρτη σπάει η …μονοτονία των προπονήσεων με δράση! Φιλικό παιχνίδι στο Βέργκλ και πρώτο δείγμα γραφής του ανανεωμένου Παναθηναϊκού κόντρα στην Μπράουνσβάιγκ. Νωρίς είναι ακόμα, όμως κάτι θα αρχίσει να φαίνεται στον …ορίζοντα.
Υ.Γ. Μέσα σε λίγες ώρες, ξεχάσαμε την πρωινή αυστριακή…ζεστούλα. Συννεφιά, βροχή και πτώση της θερμοκρασίας, με τα παιχνίδια του καιρού να συνεχίζονται…
Ημέρα 1η
Ο ήλιος ακόμα δεν έχει ξεπροβάλλει, οι αχτίδες του κάνουν δειλά δειλά την εμφάνιση τους, τα φώτα της νύχτας σβήνουν και διαβαίνω σκεπτικός και νυσταγμένος τον πολύβουο χώρο check in του “Ελευθέριος Βενιζέλος”. Αλλη μια όμορφη περιπέτεια αρχίζει… Αυτή τη φορά στο Σάλτσμπουργκ… Με τον πιο…ανανεωμένο Παναθηναϊκό των τελευταίων ετών να πραγματοποιεί σε αυτόν τον όμορφο τόπο, το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του… Έχουμε πολλά να δούμε τις επόμενες δέκα ημέρες… Και με έχει φάει η περιέργεια να παρακολουθήσω στις προπονήσεις και στους φιλικούς αγώνες τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα της ομάδας, αλλά και τα πιτσιρίκια που προώθησε ο Φερέιρα… Όλα στην ώρα τους σκέφτομαι, πίνω βιαστικά το απαραίτητο εσπρεσάκι και μαζί με τους συναδέλφους αναχωρούμε για τα …γνώριμα αυστριακά εδάφη. Αλλωστε οι Πράσινοι παραμείνουν…πιστοί τα τελευταία χρόνια στην πατρίδα του Μότσαρτ. Απλά αυτή τη φορά ήρθαν πιο…κοντά.
Αφήνουμε την ζέστη της Αθήνας, οι δυόμισι ώρες της πτήσης για το Μόναχο περνούν…νεράκι (ελέω νύστας λίγα πράγματα κατάλαβα) και προσγειωνόμαστε στην…δροσούλα! Όχι ότι δεν τα ξέραμε, απλά είναι ευχάριστο διάλειμμα από τον καύσωνα- και μάλλον επιθυμία- το γλυκό αεράκι, οι 19 βαθμοί και το …ψιλόβροχο… Για λίγο και τέτοια εποχή καλά είναι…
Αυτή τη φορά είπαμε να πρωτοτυπήσουμε και να στηριχτούμε στο καταπιεσμένο ένστικτο του …εξερευνητή στον πηγαιμό για το Σάλτσμπουργκ…. Βγήκαν οι χάρτες και οι πυξίδες και όταν η ώρα περνούσε…επικίνδυνα άρχισαν και οι ερωτήσεις στους περαστικούς (ένας είχε μαζί του και GPS!!!), για να φτάσουμε τελικά στον προορισμό μας… Με απόλυτη επιτυχία! Το ξενοδοχείο ευρέθη(με λίγο κόπο και αναζήτηση), έγινε και η απαραίτητη διερευνητική στη…βάση του Παναθηναϊκού στο Hof Bei Salzburg και πλέον μετρώ τα λεπτά για την πρώτη προπόνηση επί αυστριακού εδάφους το πρωί της Τρίτης…
Για να δούμε…