Η φωτογραφία του Χοςέ Χολέμπας με τον Κώστα Μήτρογλου να κάνουν το μπάνιο τους σε παραλία της Αττικής λίγες μόνο ώρες μετά τη νέα ήττα της Εθνικής από την Φινλανδία στο Κραϊσκάκη φανερώνει εν μέρει και τη νοοτροπία με την οποία αντιμετωπίζει αυτή η φουρνιά την ξεφτίλα που βιώνει εδώ και ένα χρόνο η ομάδα.
Ε, δεν της καίγεται… καρφί! «Ζαμάν φου» που μας μάθανε και οι Γάλλοι. Φυσικά και δεν αφορά όλους τους διεθνείς του Κώστα Τςάνα η συγκεκριμένη έκφραση, αλλά μια σημαντική μερίδα αυτών, που μοιάζουν να την έχουν γραμμένη στα παλιά τους τα παπούτσια.
Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση. Και δυστυχώς όταν μετά τον Σάντος και τον Πιλάβιο δεν μπορούν ούτε ο Ρανιέρι με τον Σαρρή και μετά αποτυγχάνουν και ο Μαρκαριάν με τον Καραγκούνη και τον Γκιρτζίκη, τότε το πρόβλημα εστιάζεται περισςότερο στην ποιότητα αυτής της Εθνικής και στο ελλειμμα προσωπικότητας που έχει και λιγότερο στην όποια αναοργανωσιά της ΕΠΟ.
Γιατί αν είσαι ομάδα που γνωρίζεις τα βασικά, δεν χρειάζεσαι προπονητή για να κερδίσεις τα Φερόε, ουτε και 17 τελικές για να μη μπορέσεις να πετύχεις έστω ένα γκολ στη Φινλανδία!
Απλά μαθήματα ποδοσφαίρου χρειάζεσαι, με την μπάλα να βγαίνει σωστά μπροστά, είτε από τον άξονα, είτε από τα πλάγια και η τελική πάσα στην αντίπαλη περιοχή να έχει αποδέκτη ένα συμπαίκτη σου!
Μετά από 4 ματς στο Φάληρο η Ελλάδα δεν έχει πετύχει ακόμα γκολ! Έχει σκοράρει μόνο στη Φινλανδία και στα Φερόε. Στην επίθεση δεν υπάρχουν πλέον οι Σαμαράς, Σαλπιγγίδης και Γκέκας και ο Μήτρογλου εξακολουθεί να είναι σκιά του εαυτού του.
Στα χαφ δεν υπάρχουν Καραγκούνης και Κατσουράνης (ο τελευταίος επιστρατεύτηκε για να πάρουμε το 0-0 στη Βουδαπέστη) και ο Σάμαρης μοιάζει λίγος για να κάνει τη δουλειά.
Ο Φουρτούνης δείχνει μεγάλη διάθεση και είναι βελτιωμένος, αλλά μοιάζει απελπιστικά μόνος, χωρίς την αναγκαία υποστήριξη.
Κι εδώ έρχεται ο Κώστας Τςάνας που έκανε τα δικά του σφάλματα. Επειδή έχει δουλέψει με Μήτρογλου, Καρέλη και Αραβίδη, ήλπιζε ότι θα πετύχουν τουλάχιστον ένα γκολ και τους έριξε όλους στη μάχη.
Ο Μήτρογλου είχε πέρυσι 16 γκολ με τον Ολυμπιακό και 5 σε 16 συμμετοχές στην Ελπίδων. Ο Καρέλης είχε 13 γκολ με τον ΠΑΟ και 9 σε 18 ματς με την Ελπίδων. Κι ο Αραβίδης 11 γκολ με την ΑΕΚ και 9 γκολ σε 24 ματς με την Ελπίδων.
Ο Τσςάνας λοιπόν, ήλπιζε ότι ένα γκολ θα το βάλουν στη Φινλανδία. Όμως ούτε ο Αραβίδης, ούτε και ο Καρέλη είναι πλάγιοι επιθετικοί. Το ματς δεν τους βγήκε, όπως δεν βγήκε και στον Μήτρογλου και το 0-1 ήρθε σε μια αντεπίθεση, με την άμυνά μας πλήρως εκτεθειμένη.
Η αλλαγή θέσης του Φορτούνη με τον Κονέ στο ρόλο του δεν βοήθησε, όπως δεν τα κατάφερε και ο Φούντας στα 13΄ που αγωνίστηκε.
Στο Βουκουρέστι ο Τςάνας οφείλει να δει το ματς διαφορετικά. Δεν χρειάζονται τρεις καθαρόαιμοι επιθετικοί για να μπει ένα γκολ. Χρειάζονται μέσοι με καθαρό μυαλό για να βγάλουν μια σωστή μπαλιά στην κόντρα, αφού η μπάλα θα είναι στα πόδια των Ρουμάνων για να κάνουν παιχνίδι.
Και βέβαια ποδοσφαιριστές που να αντιλαμβάνονται ότι το άθλημα είναι ομαδικό και η Εθνική δεν είναι μια ομάδα που το «ωχ αδερφέ» δεν έχει κόστος. Έχει και μάλιστα μεγάλο.