Πρωτοποριακές ρυθμίσεις που αλλάζουν το «χάρτη» των εργασιακών σχέσεων και ενισχύουν τα δικαιώματα όσων έχουν βρεθεί καταχρηστικά εκτός εργασιακής αγοράς, προωθεί το υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Οι νέες ρυθμίσεις, που φιλοδοξούν να λειτουργήσουν ως νομοθετικό «ανάχωμα» σε αθρόες απολύσεις εργαζομένων ελέω της οικονομικής κρίσης, εντάσσονται σε πολυνομοσχέδιο που θα καταθέσει προς ψήφιση στη Βουλή ο υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης, στο οποίο θα περιλαμβάνονται οι διατάξεις για την ταχεία εκδίκαση φορολογικών υποθέσεων, το καθεστώς χορήγησης των αδειών των κρατουμένων, κ.ά.
Με τις νέες ρυθμίσεις δίνεται για πρώτη φορά το δικαίωμα σε εργαζόμενο που απολύεται να διεκδικήσει την επαναπρόσληψή του με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων μέχρι η Δικαιοσύνη να αποφανθεί οριστικά επί της κύριας αγωγής που έχει καταθέσει. Θα πιθανολογεί, δηλαδή, ο δικαστής κρίνοντας τις συνθήκες κάτω από τις οποίες επήλθε η λήξη της εργασίας σχέσης εάν ο εργαζόμενος μπορεί να επιστρέψει προσωρινά στην εργασία του έως ότου υπάρξει τελεσίδικη δικαστική ετυμηγορία.
Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου «η ρύθμιση αυτή είναι προς το συμφέρον όλων των πλευρών». Και αυτό γιατί «ο εργαζόμενος, εφόσον το δικαστήριο κρίνει ότι απαιτείται να διαταχθεί το ασφαλιστικό αυτό μέτρο, διατηρεί προσωρινά τη θέση εργασίας και δεν αποξενώνεται από τον χώρο της εργασίας του» αλλά και «ο εργοδότης δεν κινδυνεύει να κληθεί να πληρώσει δυσβάσταχτους μισθούς υπερημερίας, χωρίς να έχει ωφεληθεί τουλάχιστον την εργασία που αντιστοιχεί σ’ αυτούς». Επιπλέον, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση «προάγεται και το δημοσιονομικό συμφέρον του κράτους, έχοντας ευεργετικά αποτελέσματα στο έλλειμμα, αφού ο προσωρινά απασχολούμενος θα σταματήσει να λαμβάνει επίδομα ανεργίας».
Επίσης, με τις νέες ρυθμίσεις ανοίγει ο δρόμος για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους των οποίων η απόλυση έχει κριθεί άκυρη, να διεκδικήσουν τους μισθούς που έχασαν για το διάστημα που βρέθηκαν εκτός εργασίας και παράλληλα την επιστροφή στην εργασία τους. Μάλιστα, αξίωση για την καταβολή των αποδοχών που έχασε μπορεί να θεμελιώσει ο εργαζόμενος και στην περίπτωση που η προσωρινή επαναπρόσληψή του είναι αδύνατη για λόγους που αφορούν στον εργοδότη και δεν οφείλονται σε ανώτερη βία.
Μέχρι σήμερα εργαζόμενος που είχε απολυθεί μπορούσε να διεκδικήσει μέσω της δικαστικής οδού μισθούς υπερημερίας όχι όμως και την επιστροφή στην εργασία του, παρά μόνο όταν η άρνηση του εργοδότη να τον επαναπροσλάβει αποτελούσε προσβολή της προσωπικότητας ή κατάχρηση δικαιώματος. Ωστόσο, πολλές αποφάσεις δικαστηρίων, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου, δέχονται πλέον πως η αξίωση για μισθούς υπερημερίας δεν αρκεί από μόνη της για να προστατευθεί το δικαίωμα στην εργασία, που σήμερα βάλλεται σε πολλά επίπεδα.
Αλλαγές όμως προωθούνται με το ίδιο πολυνομοσχέδιο και στο θέμα της προσκόμισης εγγυητικής επιστολής. Πρόκειται για υποχρέωση του εργαζόμενου που δικαιώνεται από το δικαστήριο αλλά είναι υποχρεωμένος να καταθέσει στην τράπεζα το ποσό που του οφείλει ο εργοδότης του ως εγγύηση εφόσον εκείνος έχει ασκήσει άλλο ένδικο μέσο (πχ. έφεση). Πλέον με τις νέες ρυθμίσεις η εγγυητική επιστολή δεν ισχύει για τις απαιτήσεις εργαζομένων, με δημοσίου ή ιδιωτικού δίκαιου σχέση εργασίας. Και αυτό γιατί «η διάταξη αυτή είναι όλως ανεπιεικής, εφόσον κατά την κοινή πείρα οι εργαζόμενοι βιοπορίζονται αποκλειστικά ή σε κάθε περίπτωση κυρίως με τον μισθό που λαμβάνουν και, ως εκ τούτου, δεν έχουν την απαιτούμενη πιστοληπτική ικανότητα για να λάβουν εγγυητική επιστολή. Για να προσκομίσουν εγγυητική επιστολή υποχρεώνονται κάθε φορά να καταθέτουν στην Τράπεζα το αντίστοιχο ποσό ως εγγύηση».
πηγή: protothema.gr