Το «Τζουζέπε Μεάτσα» ή «Σαν Σίρο» του Μιλάνου, φιλοξενεί για τέταρτη φορά τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ.
Το μεγαλύτερο γήπεδο στην Ιταλία με χωρητικότητα 80.018 θεατών, αποτέλεσε το σκηνικό του τελικού για τελευταία φορά το 2001, όταν η Μπάγερν Μονάχου επικράτησε στα πέναλτι της Βαλένθια, με την διοργανώτρια ΟΥΕΦΑ να το χαρακτηρίζει ως «Όπερα του ποδοσφαίρου». Προηγουμένως, το μιλανέζικο στάδιο είχε γίνει μάρτυρας της στέψης της τοπικής Ίντερ στον τελικό του 1965 απέναντι στη Μπενφίκα, αλλά και της Φέγενορντ κόντρα στην Σέλτικ το 1970.
Βρίσκεται στην περιοχή Σαν Σίρο στο Βορειοδυτικό Μιλάνο. Aπό αυτήν πήρε και το αρχικό όνομά του ( Nuovo Stadio Calcistico San Siro, Νέο Ποδοσφαιρικό Στάδιο Σαν Σίρο) στα εγκαίνια της 19ης Σεπτεμβρίου 1926, σε ένα φιλικό Ίντερ – Μίλαν (6-3), μπροστά σε 35.000 θεατές. H ανέγερσή του κόστισε τότε 1.8 εκατ. ευρώ, ενώ το έργο σχεδίασαν οι αρχιτέκτονες Αλμπέρτο Κουτζίνι και Ουλίσε Στακίνι. Ο αγωνιστικός χώρος έχει επιφάνεια 105 μ. x 68 μ.
Το γήπεδο την χρονιά των εγκαινίων, 1926.
Αρχικά αποτελούσε έδρα και ιδιοκτησία της Μίλαν, η οποία το πούλησε στην δημοτική αρχή του Μιλάνου το 1935. Η Ίντερ μετακόμισε εκεί το 1947 και οι δύο μεγάλες ομάδες της πόλης να μοιράζονται από τότε. To 1980, έλαβε το όνομα του Τζουζέπε Μεάτσα, παγκόσμιου πρωταθλητή με την Εθνική Ιταλίας στη δεκαετία του 1930 αλλά και θρύλου της Ίντερ – κυρίως – και της Μίλαν. Εκείνη την χρονιά φιλοξένησε αγώνες της τελικής φάσης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου.
Η χωρητικότητα του γηπέδου έφτασε μέχρι και τις 100.000 το 1955, όμως μειώθηκε στις επόμενες δεκαετίες για λόγους ασφαλείας.
Βουκολικό τοπίο και ανακαίνιση στην δεκαετία του 1950.
Πανοραμικό πλάνο της δεκαετίας του 1970.
Το 1987, επιλέχτηκε να φιλοξενήσει αγώνες της τελικής φάσης του Μουντιάλ του 1990 και έτσι έγινε εκτεταμένη ανακαίνιση. Προστέθηκαν καθίσματα σε όλες τις κερκίδες και τρίτο διάζωμα σε τρεις από τις τέσσερις πλευρές του. Από τότε περικυκλώνουν το «Μεάτσα» οι εντυπωσιακές τεράστιες περιμετρικές κολόνες, ενώ στην οροφή δεσπόζουν οι κόκκινες δοκοί.
Η ανακαίνιση πριν το Μουντιάλ 1990.
Πέρα από το ποδόσφαιρο, το «Μεάτσα» έχει φιλοξενήσει αγώνες ράγμπι και μποξ, αλλά και πολλές συναυλίες διάσημων καλλιτεχνών. Η πρώτη στην ιστορία του ήταν αυτή του Bob Marley στις 27/6/1980 μπροστά σε 120.000 θεατές, προσέλευση ρεκόρ ακόμα για την Ιταλία! Στο μιλανέζικο γήπεδο έχουν παίξει επίσης οι Bob Dylan, Madonna, Bruce Springsteen, Genesis, Duran Duran, David Bowie, Michael Jackson, Red Hot Chili Peppers, U2, Robbie Williams, The Rolling Stones, Depeche Mode, Muse, Bon Jovi και Pearl Jam. Στους χώρους του γηπέδου, έχει την έδρα του το Μουσείο της Ίντερ και της Μίλαν, με σημαντικά εκθέματα από την μεγάλη ιστορία των δύο συλλόγων, αλλά και του ιταλικού και ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Το σύγχρονο «Μεάτσα» σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ.
Στις 18 Σεπτεμβρίου του 2014, η εκτελεστική επιτροπή της ΟΥΕΦΑ αποφάσισε να διοργανώσει τον τελικό της σεζόν 2015-2016 στο ιστορικό στάδιο, που μπορεί να μην είναι υπερσύγχρονο, είναι όμως επιβλητικό και άκρως «ατμοσφαιρικό» για το μεγαλύτερο παιχνίδι της σεζόν…