Ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ πιο ανταγωνιστικός στο δεύτερο παιχνίδι με την Λαμποράλ στην Βιτόρια, αλλά δεν κατάφερε να φύγει νικητής. Μετράει, λοιπόν, το ότι έγινε το 2-0 υπέρ των Ισπανών που έχουν τώρα τρεις διαδοχικές ευκαιρίες, στο καλύτερο σενάριο για την ελληνική ομάδα, για να πάρουν το εισιτήριο για το Βερολίνο. Από την άλλη ο Τζόρτζεβιτς και οι παίκτες του αισθάνονται πως την Τρίτη στο καμίνι του ΟΑΚΑ μπορούν να κάνουν το 1-2, να αλλάξουν τα δεδομένα και στη συνέχεια να φτάσουν στο 2-2, για να επιστρέψουν στην Ισπανία για την ολική ανατροπή.
Η απόσταση που υπάρχει από την θεωρία στην πράξη, τόσο για τους πράσινους, όσο και για τους Βάσκους απέχει τόσο, όσο θα μάθει η κάθε ομάδα από τα λάθη της και κατά πόσο θα καταφέρει να χτυπήσει τον αντίπαλο εκεί που πονάει.
Τι φάνηκε στα δύο πρώτα ματς της σειράς;
Η Λαμποράλ έχει μεγαλύτερη συνοχή σαν ομάδα. Οι παίκτες του Περάσοβιτς έχουν ένα τρόπο παιχνιδιού, μία φιλοσοφία, την οποία την υποστηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις και επί σαράντα λεπτά.
Αντίθετα ο Παναθηναϊκός, ειδικά όταν προσπαθεί να ματσάρει την αθλητική ικανότητα των Ισπανών και χρησιμοποιεί ταυτόχρονα στο παρκέ τους δύο ή, περισσότερους από τους Χέινζ, Ουίλιαμς, Φελντέϊν, Χάντερ, είναι πολύ δύσκολο να παίξει ομαδικό μπάσκετ τόσο στην επίθεση, όσο και στην άμυνα. Πολλά και φτηνά λάθη έδωσαν την ευκαιρία στην Λαμποράλ να χτίσει διαφορές που αποδείχθηκαν καθοριστικές.
Η Λαμποράλ έχει ισορροπία ανάμεσα στο παιχνίδι της μέσα και έξω από την ρακέτα. Ο Μπουρούσης είναι η μεγάλη προσωπικότητα, ο παίκτης που κάνει την διαφορά μέσα στην ρακέτα, αλλά οι Ανταμς και Τζέϊμς είναι εκείνοι που μεταδίδουν ενέργεια στην ομάδα, της δίνουν ταχύτητα και σκορ από την περιφέρεια, κάνοντας πολύ δύσκολη υπόθεση την ομαδική άμυνα του Παναθηναϊκού.
Από την άλλη μεριά η ελληνική ομάδα στο πρώτο ματς στηρίχθηκε περισσότερο από όσο έπρεπε στον Ραντούλιτσα με συνέπεια να μην μπουν οι περιφερειακοί ποτέ στο παιχνίδι, αλλά και να εξουθενωθεί ο Σέρβος σέντερ που έβαλε 17 πόντους στο πρώτο ημίχρονο και μόλις τέσσερις στο δεύτερο. Τα πράγματα βελτιώθηκαν στο δεύτερο παιχνίδι, αλλά δυστυχώς και πάλι για τους πράσινους τα ποσοστά στο τρίποντο παρέμειναν χαμηλά. Παίκτες κλειδιά όπως ο Καλάθης, ο Φελντέιν και ο Ουίλιαμς δεν μπόρεσαν να βρουν ρυθμού έξω από τα 6 μ.75, την στιγμή που ο αντίπαλος έβαζε μια σειρά από μεγάλα σουτ επηρεάζοντας καθοριστικά την εξέλιξη του αγώνα.
Υπάρχουν όμως και πράγματα που δεν είναι καλά για τους Βάσκους και εκεί θα πρέπει να χτυπήσει ο Παναθηναϊκός την ερχόμενη εβδομάδα. Εκτός από τον τραυματία Σενγκέλια που είναι οριστικό ότι δεν θα παίξει στα υπόλοιπα παιχνίδια της σειράς, θέματα υγείας έχουν τόσο ο Κοζέρ, όσο και ο Χάνγκα με συνέπεια να χρησιμοποιήσει ουσιαστικά έξι παίκτες ο Περάσοβιτς στο ματς της Παρασκευής. Η κούραση των παικτών της Λαμποράλ ήταν εμφανής στο τέταρτο δεκάλεπτο και στην παράταση και ήταν πραγματικά κρίμα για τον Παναθηναϊκό το ότι δεν μπόρεσε να το εκμεταλλευτεί.
Ο Τζόρτζεβις, από την δική του πλευρά, άνοιξε αρκετά το ροτέϊσον και πήρε μια σειρά από αποφάσεις σε ότι αφορά τα ματσαρίσματα που θα πρέπει να ξαναδεί για το αν και κατά πόσο θα κρατήσει την ίδια τακτική ως το τέλος.
Ανταμς και Τζέϊμς έκαναν πάρτη και στα δύο παιχνίδια σημειώνοντας 68 πόντους! Ο Καλάθης πολλές φορές δυσκολεύτηκε να τους ακολουθήσει, ειδικά όταν έβαζαν την μπάλα στο πάτωμα οι αμερικανοί γκαρντ. Καλύτερη δουλειά έκανε ο Χέϊνζ και φάνηκε σε κάποιες στιγμές ότι σε αυτόν τομέα μπορεί να βοηθήσει περισσότερο και ο Φελντέϊν που έχει τα πόδια να μείνει μπροστά από τους εκρηκτικούς γκαρντ των Βάσκων.
Το πρόβλημα του Παναθηναϊκού ήταν δεδομένο και όταν έπαιζε ο Ουίλιαμς στην θέση δύο και αντίστοιχα ο Περάσοβιτς χρησιμοποιούσε κοντό σχήμα, διότι και ο Ελιοτ δεν είχε την συγκέντρωση που είναι απαραίτητη για να μην βρουν περιθώριο να δράσουν οι κοντοί της Λαμποράλ.
Ο Πάβλοβιτς επίσης είχε μεγάλο θέμα με τον Μπερτάνς, καθώς αργούσε να τον ακολουθήσει στα σκριν μακριά από την μπάλα, δίνοντας μια σειρά από ελεύθερα σουτ σε ένα παίκτη που βγάζει το ψωμί του σουτάροντας την μπάλα από τα 6μ.75.
Με δεδομένα τα προβλήματα που έχει η Λαμποράλ με τους τραυματισμούς ο Παναθηναϊκός καλείται στο ματς της Τρίτης να κερδίσει τους Ισπανούς στην ενέργεια, αλλά ταυτόχρονα να μειώσει στο ελάχιστο τις κακές επιλογές και τα λάθη. Τι σημαίνει αυτό;
α) Μικρότερο ροτέϊσον και συμμετοχή παικτών που ξέρουν ακριβώς τις πρέπει να κάνουν και αποδεδειγμένα μπορούν να το κάνουν.
β) Καλύτερα ματσαρίσματα με τους παίκτες κλειδιά των Ισπανών. Ο Ουίλιαμς για παράδειγμα είναι πιθανό να βοηθήσει περισσότερο στην θέση τρία παρά σαν διάρι, ειδικά όταν παίζει μαζί με τον Καλάθη, καθώς έχουν και οι δύο χαμηλά ποσοστά στα περιφερειακά σουτ.
γ) Μεγαλύτερη συμμετοχή των Διαμαντίδη και Φώτση, διότι είναι παίκτες που γνωρίζουν τι σημαίνει το να παίζεις στα πλέι οφς και μπορούν να δείξουν τον δρόμο στους υπόλοιπους. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού έπαιξε μόλις 9 λεπτά στο πρώτο ματς, ενώ ο Αντώνης έχει αγωνιστεί συνολικά 19 λεπτά και στα δύο παιχνίδια. Σίγουρα θα προσφέρει πολύ περισσότερα από άλλους που μπαίνουν στο γήπεδο και δυσκολεύονται να αντιληφθούν τι σημαίνει η συμμετοχή στα πλέι οφς.
δ) Είναι επίσης φανερό ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει την απαιτούμενη ομοιογένεια όταν παίζουν στο παρκέ οι νεοφερμένοι αμερικανοί. Για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα η μοναδική λύση είναι να μειωθεί ο αριθμός των plays που χρησιμοποιεί η ομάδα σε κάθε παιχνίδι. Είναι φανερό ότι θα βοηθήσει πολύ περισσότερο την εικόνα αλλά και την αποτελεσματικότητα του τριφυλλιού το να παίξει λιγότερες κομπίνες και να τις εκτελέσει καλύτερα.
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση καθώς ποτέ στο παρελθόν καμία ομάδα δεν έχει γυρίσει από το 2-0. Οι πράσινοι μπορούν να το κάνουν αρκεί να κάνουν ακριβώς αυτό που είναι απαραίτητο. Λάθη μπορεί να γίνουν και την Τρίτη, αλλά όχι τα ίδια που είδαμε στην Ισπανία στο πρώτο και το δεύτερο ματς…