Κάτω η μπάλα, όχι τα κεφάλια…

Ήττα ναι, ανώμαλη προσγείωση όχι. Ο Πανιώνιος κόντρα στον ΠΑΟΚ ηττήθηκε 2-1 στη Νέα Σμύρνη, πραγματοποιώντας την καλύτερη εμφάνισή του από τη στιγμή που ανέλαβε ο Ελευθερόπουλος. Μια εμφάνιση που είχε διάρκεια στο μεγαλύτερο μέρος του 90λέπτου.
 
Ακόμα κι όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ με 2-0 μέσα σε 4 λεπτά, οι παίκτες του Πανιωνίου δεν το έβαλαν κάτω. Κάτω έβαλαν τη μπάλα. Με σωστή κυκλοφορία και πίεση σε όλο το γήπεδο έκανα αφόρητα δύσκολη τη ζωή των παικτών του ΠΑΟΚ, που από το 44′ ήταν με 10 παίκτες λόγω αποβολής του Λάζαρ.
 
Ο Πανιώνιος σε ένα ακόμη παιχνίδι έστειλε αισιόδοξα μηνύματα. Κι αυτό, μπορούσε να το καταλάβει εύκολα όποιος βρέθηκε στη Νέα Σμύρνη, βλέποντας τους φιλάθλους του «Ιστορικού» να χειροκροτεί τους παίκτες του Ελευθερόπουλου, αλλά και τον ίδιο.
 
Τα βλέμματα των πιτσιρικάδων ήταν… χαμένα στις σκέψεις τους. Δυσκολεύονταν να δεχθούν ότι η υπερπροσπάθειά τους δεν στέφθηκε έστω από τον βαθμό της ισοπαλίας. Άλλοι πάλι ήταν πεσμένοι στον αγωνιστικό χώρο για 2-3 λεπτά μετά το τελευταίο σφύριγμα πιάνοντας το κεφάλι τους. Ο αρχηγός, Φανούρης Γουνδουλάκης μονολογούσε στον «κυανέρυθρο» πάγκο, όπου πήγε ο «Ελέ» για να τον παρηγορήσει και να τον στείλει στα αποδυτήρια για να εμψυχώσει αυτός με τη σειρά του, τους «πιτσιρικάδες».
 
Για 2-3 λεπτά, με το τελευταίο σφύριγμα του Κομίνη, το βλέμμα του τεχνικού των «κυανέρυθρων» ήταν χαμένο, απέναντι, στη θύρα 2. Προσπαθούσε με τη σειρά του κι αυτός να συνειδητοποιήσει αυτό που έγινε.
 
Στα αποδυτήρια, όρεξη για κουβέντα δεν υπήρχε. Υπήρχαν όμως δάκρυα. Πολλά κι απ’ όλους τους πρωταγωνιστές. Δάκρυα στενοχώριας για την ήττα που ήρθε από τον ΠΑΟΚ. Άδικα όπως υποστήριζαν οι περισσότεροι παίκτες του Πανιωνίου.
 
Και τα δάκρυα, όμως, κάνουν τους ανθρώπους (και τους πιτσιρικάδες) δυνατούς. Δεν είναι και συνηθισμένο φαινόμενο να βλέπεις ποδοσφαιριστές κάποιας ομάδας να βουρκώνουν στα αποδυτήρια, απλά επειδή χάθηκε ένα παιχνίδι.
 
Κι αυτό είναι από μόνο του σημαντικό. Γιατί πέραν του οικογενειακού κλίματος που επικρατεί στα αποδυτήρια και είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, δείχνει ότι άπαντες «ματώνουν» για τους εαυτούς τους, για τους συμπαίκτες τους, για τη φανέλα που φορούν. Παρά τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους.
 
Ο Πανιώνιος μπορεί να άξιζε κάτι παραπάνω από την ήττα κόντρα στον ΠΑΟΚ, όμως αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Ποτέ δεν κερδίζει ο καλύτερος. Και για τον Πανιώνιο, φέτος, υπήρξαν παιχνίδια που χωρίς να ικανοποιήσει με την απόδοσή του, τα κέρδισε.
 
Μεγάλο ποδοσφαιριστή ή μεγάλη ομάδα δεν σε κάνει μόνο η νίκη, αλλά και η διαχείριση μιας ήττας, όπως αυτή από τον ΠΑΟΚ. Τέτοια παιχνίδια μπορούν να σου προσφέρουν ταυτότητα, προσωπικότητα, ψυχή. Τα έβγαλε ο Πανιώνιος την Κυριακή το απόγευμα. Είναι προφανές, όμως, ότι ακόμα μαθαίνει… Άλλωστε οι 7 από τους 11 που ξεκίνησαν κόντρα στον ΠΑΟΚ ήταν κάτω των 22 χρόνων… Ρόβας, Ρόκας, Γουνδουλακής, Αραβίδης οι άνω των 22.
 
Τα παθήματα πρέπει να μετατρέπονται αυτομάτως σε μαθήματα. Αν συμβεί αυτό, τότε μόνο κερδισμένος μπορείς να είσαι. Και ο φετινός Πανιώνιος δείχνει πως μαθαίνει από τα λάθη του. Όποια κι αν ήταν αυτά κόντρα στον «Δικέφαλο».