49 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον κορυφαίο ίσως τελικό στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Στο Στάδιο Αζτέκα στο Μέξικο Σίτι, μπροστά σε σχεδόν 110 χιλιάδες θεατές, η Βραζιλία του Πελέ, του Ζαϊρζίνιο, του Τοστάο και των υπολοίπων αστέρων, ήταν αντιμέτωπη με την Ιταλία των Ρίβα και Μπονινσένια που χρειάστηκε την παράταση για να αποκλείσει την Δυτική Γερμανία και να φτάσει στον τελικό.
Οι δύο ομάδες μετρούσαν ήδη από 2 Ζιλ Ριμέ και προέρχονταν από απογοητευτική παρουσία στην προηγούμενη διοργάνωση, το 1966 στην Αγγλία.
Η Βραζιλία έκανε πάρτι τόσο στον όμιλο με τρεις νίκες στη σειρά, όσο και στη νοκ άουτ φάση, βάζοντας 4 στο Περού και 3 στην Ουρουγουάη. Με κεκτημένη ταχύτητα λοιπόν και τον Πελέ σε εξαιρετική κατάσταση, πήρε από την αρχή τα ηνία της αναμέτρησης στον τελικό και με τον κορυφαίο παίκτη του κόσμου πήρε το προβάδισμα πριν το 20λεπτο. Ο Μπονινσένια είχε απάντηση πριν φύγει το ημίχρονο και όλα έδειχναν ότι θα έχουμε ντέρμπι μέχρι το τέλος.
Οι Βραζιλιάνοι όμως είχαν διαφορετική άποψη και από το 66′ μέχρι το 86′ βρήκαν άλλα τρία γκολ, φτάνοντας στο εμφατικό 4-1 και κατακτώντας το τρίτο τους παγκόσμιο κύπελλο. Ζέρσον, Ζαϊρζίνιο και Κάρλος Αλμπέρτο σκόραραν με τον Πελέ να φτιάχνει 2 από τα 3 γκολ και την “no look” πάσα στον αρχηγό για το 4-1 να μένει στην ιστορία. Μπορείτε να απολαύσετε τη μαγική ασίστ στο 6.37 του βίντεο που ακολουθεί, με τον Πελέ να δηλώνει μετά, πως άκουσε τον Κάρλος Αλμπέρτο να έρχεται και πέταξε την μπάλα στον κενό χώρο.
Ο Πελέ ήταν ο “εγκέφαλος”, αλλά ο Ζαϊρζίνιο ο εκτελεστής με 7 γκολ. Η Βραζιλία σε 5 από τα 6 συνολικά ματς που έπαιξε στη διοργάνωση, έβαλε 3 ή περισσότερα γκολ, αποδεικνύοντας την ανωτερότητά της.
Η Σελεσάο θα χρειαστεί 24 χρόνια για να φτάσει ξανά στην κορυφή του κόσμου, στις Η.Π.Α. το 1994, ενώ οι Ατζούρι θα το κάνουν νωρίτερα, το 1982 στην Ισπανία.