Είθισται να θεωρείται η Εθνική ομάδα μιας χώρας ως ο καθρέφτης του εγχώριου ποδοσφαίρου. Είθισται… Σε άλλες χώρες. Γιατί στην Ελλάδα η Εθνική ομάδα δεν αποτελεί πια τη βιτρίνα του ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλά τον καθρέφτη του.
Έχουν περάσει εννιά μέρες από το θέατρο του παραλόγου που ζήσαμε σε αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό επίπεδο την Τρίτη 11 Ιουνίου στο ματς με την Αρμενία. Ανάλογα με την αντίληψη του καθενός έχουν επιμεριστεί ευθύνες προς όλους και έχουν ήδη “δικαστεί” πρωτίστως ο προπονητής, δευτερευόντως η ΕΠΟ και κατά τρίτον οι Σωκράτης και Μανωλάς. Όχι όμως όλοι μαζί.
Κατά την προσωπική μου άποψη φυσικά και φταίνε όλοι για όσα ζήσαμε πάνω από το “πτώμα” της Εθνικής ομάδας. Κανείς από όσους συνθέτουν τον οργανισμό της ομάδας δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Κανείς δε μπορεί να είναι πάνω από την ομάδα. Ούτε ο Αναστασιάδης, ούτε ο Μπασινάς, ούτε ο Παπασταθόπουλος, ούτε ο Μανωλάς. Κανείς!
Αφού λοιπόν έχει καταλαγιάσει η σκόνη από όσα διαδραματίστηκαν άπαντες περιμένουν την επόμενη μέρα. Την επόμενη μέρα που (υποτίθεται) θα πρέπει να καθορίσει η ΕΠΟ.
Αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να έχει γίνει άμεσα, είτε με την απόλυτη στήριξη στον προπονητή της ομάδας και τον Άγγελο Μπασινά όπως τους διεμηνύθη μία μέρα μετά την ήττα από την Ιταλία. Είτε με απόλυση του Άγγελου Αναστασιάδη (που θα επισύρει και παραίτηση του Άγγελου Μπασινά) και άμεση εξεύρεση νέου τεχνικού. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.
Κι όμως. Αυτές τις εννιά μέρες το “σκυλεμένο” κουφάρι της Εθνικής ομάδας παραμένει να κείτεται στο “στοιχειωμένο” πια Ολύμπιακό Στάδιο και δεν το μαζεύει κανείς. Κανένας από την Ομοσπονδία δεν έχει πάρει τον προπονητή ή τον συνδετικό κρίκο Άγγελο Μπασινά, ούτε για να στηρίξει, ούτε για να ζητήσει εξηγήσεις για την άθλια εικόνα της ομάδας εντός και εκτός γηπέδου.
Κανείς δεν έχει ασχοληθεί με την ομάδα προφανώς γιατί “ποιος να ασχολείται τώρα με την Εθνική;”. Στις χαρές της Εθνικής όλοι πρώτοι βγαίνουν χαμογελαστοί να ποζάρουν δίπλα της σαν τις γλάστρες που ποτίζονται μαζί της. Στις λύπες της, την αφήνουν έρμαιο σε δημοσιογράφους, σχολιογράφους, φιλάθλους, social media με αποτέλεσμα τη διόγκωση των προβημάτων της.
Δυστυχώς η Εθνική αντιπροσωπεύει πλήρως το ελληνικό ποδόσφαιρο και τα δεινά που αυτό κουβαλά. Στο ΔΣ της 19ης Ιουνίου υπήρχαν 21 θέματα ημερησίας διάταξης! Ούτε ένα δεν αφορούσε την Εθνική ομάδα.! Ούτε ένα! Ούτε σαν έκτακτο μετά από όσα έγιναν. Που θα έπρεπε κάθε ΔΣ να ξεκινά από την Εθνική ομάδα, την προστασία της και την οργάνωσή της. Αλλά έιπαμε, στις χαρές μαζί, στις λύπες χώρια. Ίδιον του Έλληνα.