Βράδυ Πέμπτης στο κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαστάσεων και το ρολόι του αγώνα σημαδεύει το 33ο λεπτό. Με το σκορ στο 58-55, ο Γουίλιαμς πηγαίνει στον πάγκο και τη θέση του παίρνει ο Φελντέιν.
Τολμώ από μικροφώνου την πρόβλεψη πως ο νεοφερμένος Αμερικανός θα παίξει ελάχιστα ως το φινάλε. Ούτε δύο εβδομάδες στην Ελλάδα, την Ευρώπη, τον Παναθηναϊκό, στο ντεμπούτο του στην Ευρωλίγκα, με αντίπαλο την μοναδική αήττητη ομάδα της διοργάνωσης, είχε κάνει ήδη περισσότερα απ΄ όσα θα περίμενε κανείς.
Ο Νικήτας Αυγουλής μου δίνει την εναλλακτική: “Ίσως τον αποσύρει για τον έχει φρέσκο στο τελευταίο τρίλεπτο του αγώνα”.
Η αλήθεια είναι ότι δεν πολυπιστεύω στο ενδεχόμενο.
Δύο λεπτά αργότερα ο Διαμαντίδης κάνει το 4ο φάουλ: όλο το γήπεδο περιμένει ότι ο Καλάθης θα επιστρέψει, αλλά ο Σάλε έχει άλλα σχέδια: In Γουίλιαμς, μαζί με Χέινς και Φελντέιν.
Το πείραμα πετυχαίνει: από 66-61 σε 71-64. Ο Διαμαντίδης επιστρέφει στο 37΄, ο Παναθηναϊκός το μόνο που χρειάζεται είναι διαχείριση και ένα – δύο κερδισμένα φάουλ, αλλά παίζει περισσότερο απ΄ ότι χρειάζεται με το ρολόι. Οι μπάλες στο φινάλε των επιθέσεων ακουμπάνε στα χέρια του Γουίλιαμς, που δεν έχει πρόβλημα με την ευθύνη. Οι πράσινοι τζογάρουν άσχημα, το ματς γυρίζει ως το 72-71, αλλά κάπου εκεί αναλαμβάνει δράση ο κύριος με το “13”.
“Γεια σας κύριε Έλιοτ, με λένε Δημήτρη, πάρτε την πιο κρίσιμη ασίστ του παιχνιδιού για να γνωριστούμε καλύτερα”.
Πέρα από την πλάκα, ο 26χρονος shooting guard (που στην Ευρώπη μπορεί να γίνει και φόργουορντ) έμεινε στο παρκέ για 33:33 όχι μόνο γιατί έχει τον συνδυασμό επιθετικού ταλέντου, άγνοιας κινδύνου και αυτοπεποίθησης για να βάλει 14 πόντους στο ευρωπαϊκό ντεμπούτο του, αλλά και γιατί ήταν παρών και στην οπισθοφυλακή. Μπορεί να έχει πολλά να μάθει για την ομαδική ευρωπαϊκή άμυνα, αλλά ήταν αυτός που με τα γρήγορα πόδια του αφόπλισε τον Τζίτζι Ντατόμε: τριγυρνώντας στα 5,5 μέτρα, ο Ιταλός ήταν αδύνατο να πλησιάσει με ντρίμπλα και ελάχιστες φορές βρέθηκε αρκετά κόντά για να εκμεταλλευτεί την υψομετρική διαφορά.
Η νίκη του Παναθηναϊκκού επί της άτρωτης ως χθες Φενέρμπαχτσε χτίστηκε στη βάση της ενέργειας. Ενέργεια που υπήρχε διαθέσιμη από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός πήγε χθες σε rotation 9 παικτών από τους οποίους πήρε ανεξαιρέτως πράγματα. Πλην των Παπαγιάννη – Μποχωρίδη που δεν χρησιμοποιήθηκαν και του Γιάνκοβιτς που πλήρωσε μια – δυο κακές άμυνες αλλά και τη μορφή που πήρε το παιχνίδι στη συνέχεια, όλοι οι υπόλοιποι “πράσινοι” μέτρησαν 6+ πόντους: πάει να πει επιθετικές ανάσες με αντίπαλο μια ομάδα στην οποία τα κουκιά ήταν μετρημένα.
Απόντων των Σλούκα – ¨Αντιτς και με τον Χίκμαν να παίζει μόνο 03:40, ο Ομπράντοβιτς πήγε σε rotation 7 παικτών. Η φθορά σε δυνάμεις και φάουλ ήταν αναμενόμενη. Ο Ντατόμε έκανε 5 φάουλ σε 19 λεπτά, ο Κάλινιτς άλλα 4 σε 15΄. Ο Μαχμούτογλου μπορεί να ήταν ο ήρωας του ματς με την Έφες, αλλά αυτά γίνονται μια φορά το χρόνο. Η φθορά από τον κυριακάτικο τελικό κυπέλλου με τη Νταρουσάφακα έπαιξε το ρόλο της, όσο κι αν κάνεις στο στρατόπεδο των top ομάδων δεν θα ψάξει ποτέ για τέτοιου είδους δικαιολογίες.
Η νέα έκδοση του Παναθηναϊκού δεν είναι θεαματικά ποιοτικότερη: τουλάχιστον όχι ακόμα. Είναι όμως πλέον ένα γκρουπ που θα μπορεί να κερδίζει με διαφορετικούς τρόπους, χωρίς να χρειάζεται να παίζουν στα όρια τους. Ή μήπως φαντάζεστε σενάριο στο οποίο σε αυτό το ματς, πριν ένα μήνα, δεν θα ήταν παρών στο παρκέ ο Καλάθης;
Στα χαρτιά, ο Παναθηναϊκός τοποθέτησε γερό θεμέλιο πρόκρισης μην αφήνοντας δεύτερη ομάδα να φύγει με διπλό από το σπίτι του. Ως το τέλος του Top 16, από το Μαρούσι θα περάσουν η Λοκομοτίβ Κουμπάν και η Τσεντεβίτα.
Αλλά τόσο το εισιτήριο για τα play-offs, όσο και η καλύτερη δυνατή κατάταξη θα κριθεί on the road. Στην Ανδαλουσία, το Βελιγράδι, την Κωσταντινούπολη. Εκεί, ο Παναθηναϊκός θα μετρήσει τις ευρωπαϊκές του φιλοδοξίες, που μέχρι ένα μήνα πριν τις είχε σχεδόν ξεγραμμένες.