Καταραμένος συνοδοιπόρος η πίεση

Στην πρεμιέρα των πλέι οφς ο ΠΑΟΚ αναδείχτηκε ισόπαλος 1-1 στο Περιστέρι, κόντρα στον Ατρόμητο, λίγη ώρα μετά την ευρεία, επίσης εκτός έδρας, νίκη του Παναθηναϊκού επί του Αστέρα Τρίπολης με 4-0. Στον απόηχο της πρώτης αγωνιστικής, ο «Δικέφαλος» βρίσκεται δυο θέσεις πίσω από την πρώτη θέση, που αποτελεί και τον ύστατο στόχο της σεζόν, αποδεδειγμένα δεν είναι στην κατάσταση που θα ήθελαν οι άνθρωποί του να είναι, πράγμα για το οποίο αναμφίβολα δούλεψαν γι᾽ αυτό κι η πίεση διαρκώς κι αυξάνεται. Το αν μπορούν ή όχι να τη διαχειριστούν είναι μια απάντηση που θα τη δώσουν οι ίδιοι στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα καθορίζοντας το μέλλον της ομάδας εν όψει της προσεχούς σεζόν αλλά και το δικό τους εντός ή εκτός αυτής.
 
Είναι μια διαπίστωση που μοιάζει λίγο υπερβολική, αλλά τί από όλα αυτά που βιώνουν όλοι εδώ και καιρό δεν είναι; Μετά και την αποπληρωμή των χρεών προς το Δημόσιο, πλέον η ομάδα προσέγγισε το σημείο «μηδέν» περισσότερο από κάθε άλλη φορά, το σημείο επανεκκίνησης, μιας «καθαρής» αφετηρίας για κάτι πολύ καλό. Δεν υπάρχουν πλέον περιορισμοί, δεν υπάρχουν άλλοθι δεύτερων σκέψεων για το τί μπορεί αιφνιδίως να προκύψει που θα λειτουργούσε ανασταλτικά ως προς την πρόοδό της. Αυτή είναι η – εδώ και πολύ καιρό – απαίτηση όλων γι᾽ αυτήν, μόνον που πλέον αποτελεί και τη νέα, απόλυτη προτεραιότητα.
 
Φυσικά και κανείς δεν έχει συμβόλαιο με την επιτυχία, ωστόσο η όποια αποτυχία δικαιολογείται πλέον μόνον όταν έχουν παρθεί αποφάσεις κι έχουν γίνει όλες εκείνες οι επιλογές που ελοχεύουν το μικρότερο δυνατό ρίσκο. Επειδή όμως όλα αυτά δεν έγιναν φέτος, οι συζητήσεις που έχουν ανοίξει καιρό τώρα είναι μεγάλες κι ο μόνος τρόπος για να κλείσουν είναι το αποτέλεσμα. Μια ευθύνη που βαραίνει τα πρόσωποα του αγωνιστικού τμήματος. Τίποτε άλλο επ᾽ αυτού προς το παρόν …
 
Ο γέγονε, γέγονε καθώς αυτό που έχει σημασία είναι το τώρα, ούτε το χτες, ούτε το μεθαύριο. Ενας ΠΑΟΚ με αρκετά αγωνιστικά προβλήματα κι όχι μόνον, ο οποίος καταβάλει την ύστατη προσπάθεια μέσα από όλα αυτά να βγάλει κάτι καλό, κάτι σωστό και να έχει λόγο να χαμογελάει όταν θα πέφτει στο τραπέζι η συζήτηση για την τρέχουσα χρονιά. Και για να το καταφέρει θα πρέπει ν᾽ ανταπεξέλθει περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα στην πίεση. Η τελική διαδικασία των έξι αγωνιστικών, ανάμεσα σε ομάδες χωρίς διακριτή διαφορά δυναμικότητας, σε περιορισμένο χρονικό διάστημα, αποδεδειγμένα κρίνεται στις λεπτομέρειες.
 
Και μια από αυτές ήταν το γκολ που δέχτηκε ο «Δικέφαλος» χτες, επτά λεπτά μετά τη σέντρα της αναμέτρησης.  Κακή απομάκρυνση του Ιτάνζ, κενό στην άμυνα, έλλειψη προσοχής από τους μέσους που είχαν ευθύνη χώρου και προσωπικών μαρκαρισμάτων οδήγησαν στο γκολ του Αγκουαζί, παρά τη φιλότιμη προσπάθεια του Κίτσιου να διώξει την μπάλα πάνω στη γραμμή. Η ομάδα ήθελε κι είχε την κατοχή, ένα δεδομένο που ενδόμυχα άρεσε και στους γηπεδούχους, αφού με τον ταχύτατο Ναπολεόνι και τους Καραμάνο, Ούμπιδες στα άκρα, συν τις ταχύτατες προωθήσεις των υπολοίπων δημιουργήθηκε ένα σκηνικό το οποίο εξυπηρετούσε τις ποδοσφαιρικές τους αρετές.
 
Ταυτόχρονα η πυκνή συνοχή των ποδοσφαιριστών του κ. Νιόπλια δεν έδινε χώρους κόντρα σε μια ομάδα που δύσκολα δημιουργεί, είτε ατομικά, είτε συλλογικά. Αναγκαστικά επήλθε η αλλαγή σχεδίων για τους φιλοξενούμενους σε σχηματισμό όπως επίσης λίγο μετά και στα πρόσωπα που πλαισίωναν τα άκρα της μεσαίας γραμμής, με τον Κάτσε να πηγαίνει αριστερά και τον Μακ να περνάει δεξιά. Με τον Τζιόλη ν᾽ ανεβαίνει ψηλά από την πλευρά του Σλοβάκου βγήκε η παράλληλη σέντρα – ασίστ στον Περέιρα για την ισοφάριση στο 32᾽. Κι αν ο Αργεντινός σκόραρε, δε συνέβη το ίδιο και στις σημαντικές ευκαιρίες που υπήρξαν και πριν και μετά το γκολ με τους Μακ, Αθανασιάδη κι όχι μόνο, αφού εύκολο γκολ – ανάλογα αυτών που δέχεται – η ομάδα έχει να δει εδώ και πάρα πολύ καιρό.
 
Τί κι αν ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος στην επανάληψη από τον αντίπαλό του, από τη στιγμή που δεν το εκμεταλλεύτηκε, δεν το αξιοποίησε, δεν είχε το «καθαρό» μυαλό στα τελευταία λεπτά να δείξει υπομονή, να έχει καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας και καλύτερες – πιο ουσιαστικές – επιλογές στα τελευταία λεπτά; Εβγαλε πάθος, έβγαλε διάθεση, έδειξε χαρακτήρα, αντίδραση αλλά ως εκεί. Σ᾽ ένα διάστημα κατά το οποίο κι οι Περιστεριώτες είχαν δυο σημαντικές ευκαιρίες ν᾽ αλλάξουν τον ρου του αγώνα. Παρ᾽ όλα αυτά το αποτέλεσμα είναι αυτό που μένει και στους εκατό και κάτι οπαδούς του «Δικεφάλου» που βρέθηκαν στο Περιστέρι και σ᾽ όσους παρακολούθησαν τον αγώνα από τους τηλεοπτικούς τους δέκτες.
 
Αυτή είναι η ουσία του πράγματος. Οι επόμενες δυο, διαδοχικές εντός έδρας αγωνιστικές με Αστέρα Τρίπολης και Παναθηναϊκό αντίστοιχα, μοιάζουν μονόδρομος για την ομάδα ως προς την αναγκαιότητα νικών για να παραμείνει κοντά στην επίτευξη του στόχου της. Με τα προβλήματά της, στα οποία ήρθαν να προστεθούν οι εκ νέου ενοχλήσεις των Βίτορ, Αθανασιάδη. Οι μέρες που μεσολαβούν μέχρι τον Κυριακάτικο αγώνα είναι λίγες κι αναγκαστικά το μυαλό κι η προσοχή στρέφεται σ᾽ αυτό που ακολουθεί. Κάθε αγωνιστική που ακολουθεί είναι η πιο κρίσιμη μέχρι την επόμενη κι αυτό που ανέφεραν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές είναι η ανάγκη στήριξης που έχουν από τον κόσμο τους. Ο καθένας λειτουργεί όπως αισθάνεται και κανείς δεν μπορεί να πιέσει τον άλλον για κάτι διαφορετικό.  Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως αυτό που συμβαίνει εντός αγωνιστικού χώρου επηρεάζει και το αντίστοιχο εκτός και στις λιγότερες ισχύει το αντίστροφο. Καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους ….