Έντονη πολιτική διαμάχη προκάλεσε στην Κύπρο μία αναφορά για το Κυπριακό σε δημοσίευμα των Financial Times.

Έντονη πολιτική διαμάχη προκάλεσε στην Κύπρο μία αναφορά για το Κυπριακό σε δημοσίευμα των Financial Times.

Συγκεκριμένα, στο χθεσινό editorial της εφημερίδας γίνεται εκτενής αναφορά στις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία και το πώς θα ευνοούσε και τις δύο πλευρές η αναθέρμανση των σχέσεων αυτών. Στην τελευταία παράγραφο αναφέρεται: “Θα ήταν κρίμα να σπαταληθεί η οικονομική κρίση στην Κύπρο. Δεν είναι αυτή μοχλός πίεσης για να μπει λίγη λογική στη διαμάχη για το μέλλον του νησιού;”.

Το εκλογικό επιτελείο του Νίκου Αναστασιάδη ανακοίνωσε ότι εκτιμά πως πίσω από το δημοσίευμα βρίσκεται η Τουρκία και κάλεσε τον Κυπριακό λαό να μην ανησυχεί. Ο εκπρόσωπος Τύπου του επιτελείου, μάλιστα, έκανε λόγο για “κινδυνολόγους” και “εμπόρους του φόβου”, οι οποίοι θέλουν να συνδέσουν την δανειακή σύμβαση με την άσκηση πίεσης για λύση του Κυπριακού.

Ακόμα πιο έντονη ήταν η αντίδραση από την πλευρά του ΑΚΕΛ, με τον εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος, ΓιώργουΛουκαΐδη, να εξαπολύει σφοδρή επίθεση εναντίον του Νίκου Αναστασιάδη.

Ο κ. Λουκαϊδης υποστήριξε ότι αν στην προεδρία του κράτους εκλεγεί υποψήφιος “που είναι επιρρεπής στις πιέσεις και αντί να πείθει, πείθεται από τους πολιτικούς φίλους του” υπάρχει ο κίνδυνος “να πάρει σάρκα και οστά το σενάριο που περιλαμβάνεται στο δημοσίευμα”. Ανέφερε ακόμα ότι πιθανές τουρκικές μεθοδεύσεις για εκμετάλλευση της δεινής οικονομικής θέσης στην οποία οδήγησαν την Κύπρο τα “εγκληματικά λάθη ορισμένων τραπεζιτών”, με στόχο το κλείσιμο του Κυπριακού, δεν πρόκειται να έχουν οποιαδήποτε τύχη, αν στην Προεδρία εκλεγεί ο Σταύρος Μαλάς.

Ο υποψήφιος για την προεδρία, Γιώργος Λιλλήκας, χαρακτήρισε προσβλητικό το δημοσίευμα, τονίζοντας ότι στόχος είναι να ασκηθεί πίεση στην διαπραγματευτική ισχύ της ελληνοκυπριακής πλευράς.

Είναι πλέον προφανές, είπε, ότι αυτό που επιδιώκεται είναι η δημιουργία οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης μέσω της δανειακής σύμβασης, η μετατροπή της διαχείρισης του φυσικού αερίου από θέμα κρατικής κυριαρχίας σε διαφιλονικούμενο δικοινοτικό θέμα και η επίλυση του Κυπριακού στη βάση χαλαρής ομοσπονδίας.