Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι και από τα καλύτερα στην Ευρώπη. Έχει, όπως κάθε και άλλο ποδόσφαιρο στον πλανήτη, τις καλές και τις κακές του στιγμές, οι οποίες τελευταία όλοι αποδεχόμαστε πως είναι και οι περισσότερες.
Το να επιχειρείς όμως, να επιλύσεις ζητήματα δεκαετιών σε διάστημα τριών μηνών, όπως ο Σταύρος Κοντονής, χωρίς καν να θέτεις σε διαβούλευση με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς το θέμα της βίας, θεωρώ πως μόνο δημοκρατικό δεν είναι και μάλιστα από υπουργό αριστερής κυβέρνησης.
Με αφορμή λοιπόν, τα επεισόδια στο ντέρμπι των αιωνίων στη Λεωφόρο, ο υφυπουργός Αθλητισμού, χωρίς να συστήσει νομοπαρασκευαστική επιτροπή, συνέταξε ένα νομοσχέδιο σχεδόν μόνος του και όπως το είχε στο μυαλό του.
Θυμίζω απλά ότι ο προκάτοχός του, ο Γιάννης Ανδριανός, είχε συστήσει νομοπαρασκευαστική επιτροπή που λειτούργησε επί 18μηνο και πλέον για να παρουσιάσει στο δικό του πόνημα. Άλλο αν δεν πρόλαβε…
Ο υφυπουργός Αθλητισμού έκανε μια σειρά συναντήσεων με προέδρους ΠΑΕ, είδε λίγο την ΕΠΟ και τις Λίγκες, έκανε τις επαφές του και με την ΟΥΕΦΑ στη Νιόν και την Αθήνα και συνέταξε ένα νόμο που αν λύσει ποτέ το πρόβλημα της βίας, θα τον παραδεχτώ και θα κρεμάσω τη φωτογραφία του στο γραφείο μου.
Γιατί απλά είναι ένα ακόμα νομοσχέδιο στα τόσα που υπάρχουν και είναι και επαρκή. Επίσης, είναι άλλο να επιθυμείς στην πραγματικότητα (και σωστά) την πάταξη της διαφθοράς στο χώρο και άλλο να λες ότι κάνεις νόμο για τη βία.
Γιατί νόμος για τη βία χωρίς να έχεις διαβουλευθεί με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και την ΕΛ.ΑΣ. δεν γίνεται. Αλλά και νόμος για τη διαφθορά χωρίς να έχεις βάλει στο τραπέζι και το υπουργείο Δικαιοσύνης, επίσης δεν γίνεται.
Πρώτα γιατί η δουλειά της ΕΛ.ΑΣ. ήταν, είναι και θα είναι να ασχολείται με την έννομη τάξη, έστω και έξω από τα γήπεδα και μετά γιατί η Δικαιοσύνη, όπως φαίνεται από την υπόθεση της «εγκληματικής οργάνωσης» μπορεί να κάνει τη δουλειά της με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο. Αρκεί αυτό να εφαρμόζεται!
Δεν γίνεται να παίζεις τον… παπά με τη ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ, ούτε το «σπασμένο τηλέφωνο». Μπορεί να είναι έγκριτος νομικός ο κ. Κοντονής, αλλά οι μεταφραστές του μάλλον δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους στις επαφές με τις διεθνείς ομοσπονδίες. Ή μήπως την έκαναν, αλλά κρύβεται από πίσω η γνωστή ελληνική πονηριά μας;
Δεν γίνεται να πηγαίνεις απρόσκλητος στην ΟΥΕΦΑ και να σε αφήνουν να περιμένεις στο πεζοδρόμιο, πίσω από μια κλειστή πόρτα.
Δεν γίνεται να θέλεις να επιβάλεις ποινές στις ομάδες για παραβάσεις που προβλέπονται ήδη από τους κανονισμούς. Δεν γίνεται να θέλεις να είσαι Τσάρος, επιβάλλοντας ευρωπαϊκούς αποκλεισμούς.
Δεν γίνεται να σου λένε η ΠΟΕΣΥ, η ΕΣΗΕΑ και ο ΠΣΑΤ ότι στόχος σου είναι να φιμώσεις τον Τύπο και να επιβάλεις και πρόστιμα στα ΜΜΕ κι εσύ να λες ότι υποστηρίζεις την ελευθερία της έκφρασης!
Το πρόβλημα του ποδοσφαίρου μας δεν λύνεται με Grexit, δηλαδή με το να το σκοτώσεις με μια σφαίρα στο κεφάλι. Λύνεται με σοβαρή δουλειά όσων ασχολούνται με αυτό, ζουν από αυτό και το αγαπούν.
Οι ΠΑΕ είναι ανώνυμες εταιρείες. Τις στέλνεις, όπως και παλαιότερα στο υπουργείο Εμπορίου και τις τρελαίνεις στους ελέγχους και τα πρόστιμα (χωρίς να τους χαρίζεις τα χρέη) μέχρι να συμμορφωθούν στα ισχύοντα.
Το να θέλεις όμως, να μπεις και στο γήπεδο για να σφυρίξεις εσύ τα ματς, επειδή πιστεύεις μέσα σου ότι θα είσαι πιο δίκαιος από κάποιους άλλους, είναι κάτι που ξεπερνά τα όρια της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ και όχι μόνο.