Ο Απόστολος Ντόλκος γεννήθηκε το 1990 στις Σέρρες. Σπούδασε στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακό στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Στη διάρκεια των σπουδών του ασχολήθηκε με το θεατρικό παιχνίδι και τη συγγραφή, εργάστηκε στο θέατρο Πορεία, συμμετείχε στην προσπάθεια επανίδρυσης της θεατρικής ομάδας του τμήματός του, έπαιξε...

Ο Απόστολος Ντόλκος γεννήθηκε το 1990 στις Σέρρες. Σπούδασε στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακό στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Στη διάρκεια των σπουδών του ασχολήθηκε με το θεατρικό παιχνίδι και τη συγγραφή, εργάστηκε στο θέατρο Πορεία, συμμετείχε στην προσπάθεια επανίδρυσης της θεατρικής ομάδας του τμήματός του, έπαιξε σε ερασιτεχνικές παραστάσεις και παρακολούθησε σεμινάρια στο Θέατρο των Αλλαγών. Το 2017 εργάστηκε στο ΔΗΠΕΘΕ Σερρών. Αυτή τη στιγμή δουλεύει ως εκπαιδευτικός στη Νιγρίτα Σερρών, όπου διατηρεί παιδική θεατρική ομάδα σε συνεργασία με φορείς της περιοχής. Το θεατρικό έργο «Είμαστε οι επιλογές μας» (εκδόσεις Βακχικόν 2019) είναι το πρώτο του βιβλίο.

Τι είναι εκείνο που σε ωθεί να γράφεις;
Από μικρός είχα μια τάση να σκαρώνω ιστορίες. Από το δημοτικό κιόλας, χαιρόμουν τρομερά όταν ο δάσκαλος μας έβαζε να γράφουμε έκθεση, το λεγόμενο «σκέφτομαι και γράφω». Η τάση αυτή, ακόμα και τώρα, δεν μου έχει φύγει. Κάθε μέρα θα γράψω κάτι, έστω και κάτι μικρό. Όλες αυτές οι σκέψεις που έχω μέσα στο κεφάλι μου, αν δεν τις κατέγραφα θα είχαν χαθεί.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσένα να καταφέρεις να «εκφράσεις» τη σκέψη σου πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί;
Δεν είναι πολύ εύκολο. Όπως είπα και πριν, έχω πολλές σκέψεις μέσα στο κεφάλι μου. Έχω σημειώσεις παντού. Πολλές φορές μπαίνω στην διαδικασία να ενώσω όλα τα κομμάτια του παζλ που έχω στο μυαλό μου, αλλά στο χαρτί είναι πολύ πιο δύσκολο.

Ποιες οι επιρροές σου;
Σαν αναγνώστης μου αρέσει τρομερά η λογοτεχνία του φανταστικού. Δεν ξέρω μελλοντικά αν σαν συγγραφέας θα αντλήσω στοιχεία από το συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας. Στο θέατρο νομίζω έχω επιρροές από το ρεαλιστικό θέατρο. Μ’ αρέσει πολύ ο Ίψεν, ο Στρίντμπεργκ και ο Τσέχωφ. Επίσης είμαι λάτρης του αρχαιοελληνικού θεάτρου. Από τους σύγχρονους μ’ αρέσουν πολλά στοιχεία του Μάρτιν ΜακΝτόνα.

Ποια θεματολογία κρατεί τον κυρίαρχο ρόλο στα έργα σου; Συναίσθημα ή λογική και γιατί;
Όπως και στην πραγματικότητα, έτσι και στα έργα μου, υπάρχουν χαρακτήρες που δρουν με την λογική και υπάρχουν χαρακτήρες που δρουν με το συναίσθημα. Πότε κερδίζει η λογική, πότε το συναίσθημα, ακριβώς όπως γίνεται και στην ζωή.

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr