“Οποιος είναι δυσαρεστημένος, μπορεί να φύγει, η πόρτα είναι ανοιχτή”.
“Μην επλαγείτε από αυτά που ίσως δείτε σύντομα”.
“Η ατομική ευθύνη είναι 10 φορές μεγαλύτερη όταν παίζει στον Παναθηναϊκό”.
“Δεν νομίζω ότι τα χαμένα σουτ είναι θέμα ψυχολογίας. Ίσως πρέπει να προπονηθούμε περισσότερο, έτσι ώστε αυτά τα πράγματα να λειτουργούν αυτόματα”.
“Η δουλειά του προπονητή είναι να βοηθά τους παίκτες, αλλά το γήπεδο δεν λέει ψέμματα”.
Διαβάζεται και “επίδειξη δύναμης” από την πλευρά του Σάσα Τζόρτζεβιτς. Δεν υπάρχει προπονητής που δεν αισθάνεται σίγουρος για τον εαυτό του και την θέση του στην ομάδα που κάνει αυτές τις δηλώσεις.
“Βρεθήκαμε σε άσχημη μέρα στην επίθεση”, “είμαι ικανοποιήμενος από την αντίδραση στο τέλος”, “είναι σημαντικό να κερδίζουμε όταν δεν παίζουμε καλά”, “έχουμε πολλά περιθώρια βελτίωσης”. Τι, πρώτη φορά θα τα διαβάζατε;
Ο “Σάλε” έβγαλε την ομάδα του στη σέντρα, και δεν είναι η πρώτη φορά. Ήταν ακριβώς δύο εβδομάδες πριν, μετά τη δύσκολη νίκη στο Λαύριο όταν είπε για πρώτη φορά τη λέξη “unacceptable” – “απαράδεκτοι”. Ο Παναθηναϊκός έφτασε στην 6η σερί νίκη του, τρέχει το καλύτερο του σερί στη φετινή σεζόν, αλλά ο κόουτς πάτησε το κουμπί του πράσινου συναγερμού.
Ο ούτως ή άλλως λειψός στην γραμμή ψηλών ΠΑΟΚ παρατάχθηκε στο Μαρούσι χωρίς τον πολύτιμο Μάρκοβιτς και με την τακτική του ανάγκασε τον Παναθηναϊκό να σουτάρει 28 φορές για τρεις πόντους (8/28). Με αντίπαλο τα Τρίκαλα, την περασμένη εβδομάδα, μία από τα ίδια (7/28). Πριν συμπληρωθούν 15 λεπτά παιχνιδιού, ο ώρες – ώρες απολαυστικός Σχορτσανίτης είχε χρεωθεί με 3 φάουλ, αλλά χρειάστηκε να φτάσει το 31΄ για να κάνει το τέταρτο. Χάτσερ και Βασιλειάδης θέλησαν να κρίνουν το ματς στο φινάλε, αλλά σημάδευαν μόνο σίδερο, τη στιγμή που το σταθερό μονοπάτι προς τη νίκη έγραφε “Σόφο” στην αφετηρία του.
“Το παιχνίδι λέγεται μπάσκετ”, είπε ο Τζόρτζεβιτς. “Πρέπει να βάζεις τη μπάλα στο καλάθι”.
Αίφνης, ο πιο σταθερός σουτέρ του Παναθηναϊκού είναι ο Καλάθης. Ο Φελντέιν με δόκιμους και αδόκιμους τρόπους που θυμίζουν αρκετά το παιχνίδι του Παππά δεν κρύβεται από την ευθύνη, αλλά κάπου εκεί ξεκινούν τα προβλήματα. Η τρύπα στο “3” βγάζει μάτια, αφού ο Πάβλοβιτς συνεχίζει να μην δικαιώνει την επιλογή του και εσχάτως να χάνει και την εμπιστοσύνη του προπονητή (13΄ μ.ο στα δύο τελευταία ματς). Την ίδια στιγμή ο Γιάνκοβιτς παίζει με όλο και λιγότερη αυτοπεποίθηση και ο Χαραλαμπόπουλος δεν χωράει στο ενεργό rotation.
Οι πράσινοι είναι γεμάτοι από καλούς slashers: παίκτες που τους αρέσει να κινούνται ανάμεσα στα κορμιά, να ψάχνουν την τρύπα της άμυνας. Ο Καλάθης, ο Διαμαντίδης, ο Φελντέιν, ο Παππάς, ο Χαραλαμπόπουλος έχουν την ικανότητα να δημιουργήσουν ρήγματα. Ο Ραντούλιτσα είναι περισσότερο από ικανός να τελειώσει τις φάσεις. Όλα αυτά όμως προϋποθέτουν πως η αντίπαλη άμυνα θα “τεντώσει”, κυνηγώντας σουτέρ στις γωνίες. δεν θα παίξει “under” βρέξει – χιονίσει στο pick n’ roll, δεν θα κλείνει όλο και περισσότερο από τη στιγμή που από την περίμετρο βρέχει τούβλα. Ο Παναθηναϊκός σουτάρει με 35,7% από το τρίποντο στην Ευρωλίγκα (66/185), όντας στην 11η θέση της σχετικής λίστας, ενώ ελάχιστη είναι η διαφοροποίηση στη Basketleague σε ίδιο αριθμό αγώνων: 68/192, δηλαδή 35,4%.
Χωρίς να είναι άμοιρος ευθυνών, ο Σάσα Τζόρτζεβιτς δημιούργησε ένα μικρό σεισμό απόψε. Αυτό όμως δεν είναι τίποτα μπροστα στις σεισμικές δονήσεις πουθα τεστάρουν το πράσινοι οικοδόμημα θα δοκιμαστεί για τα καλά στο Top 16, εκεί που αντίπαλοι σαν την Καρσίγιακα και τη Ζιελόνα Γκόρα εκλείπουν και το ημερολόγιο σημαδεύει το ένα ντέρμπι μετά το άλλο.
Την ίδια στιγμή, στον ΠΑΟΚ δεν μιλιούνται, κι άντε να τους αδικήσεις. Χάνουν από τον Ολυμπιακό στην παράταση από μια χαμένη βολή, χωρίς σέντερ, αφού δεν είχε έρθει κι ο Σχορτσανίτης. Χάνουν στην Πάτρα από buzzer – beater του Ντίλαρντ. Έρχονται στην Αθήνα χωρίς φοβερή ζέση για μάχη, αφού 48 ώρες αργότερα δίνουν αγώνα πρόκρισης στο Βίλνιους και λιγότερο από 12 ώρες μετά το τέλος του ματς στο ΟΑΚΑ πρέπει να είναι στο αεροπλάνο. Τους βγαίνει το ματς, το έχουν στα χέρια τους, ιδρώνουν και δίνουν ό,τι έχουν, το αφήνουν (πάλι) να ξεγλιστρήσει. Ωραία ομάδα, παθιασμένη, συγκεντρωμένη, με τα κουσούρια της και τα λάθη της. Ομάδα της σοβαρής και σταθερής διοίκησης που απλώνει μέχρι εκεί που φτάνει το χέρι της, του προπονητή Σούλη και του ηγέτη Κώστα, με ρόστερ λειψό να παλεύει σε δυο μέτωπα και να κερδίζει το επιδοκιμαστικό χειροκρότημα των ουδέτερων, αλλά όχι των φιλάθλων της.