Μαύρη επέτειος είναι η σημερινή για τον Ατρόμητο, το Περιστέρι και κατ’ επέκταση το ελληνικό ποδόσφαιρο, καθώς συμπληρώνονται 20 χρόνια από τον θάνατο του Μουκάντι Τσιμάνγκα.
Ήταν 30 Απριλίου του 1995 όταν ο ποδοσφαιριστής από το Ζαΐρ άφηνε την τελευταία του πνοή στο χορτάρι του γηπέδου της Ελευσίνας. Ο Ατρόμητος αντιμετώπιζε τον Πανελευσινιακό για το πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής και σε μια ανύποπτη φάση ο Στέλιος Βογιατζής χτύπησε άθελά του τον αδικοχαμένο Τσιμάνγκα στην καρωτίδα.
Ο παίκτης των Περιστεριωτών έπεσε στο έδαφος και παρά την προσπάθεια που έκανε, σηκώθηκε και πρόλαβε να περπατήσει μόλις μερικά μέτρα. Η συνέχεια ήταν τραγική. Συμπαίκτες, αντίπαλοι και ιατρικά επιτελεία έκαναν ό,τι μπορούσαν, αλλά το μοιραίο ήταν αναπόφευκτο. Ευθύνες, φυσικά, υπήρχαν, καθώς σε πρωτάθλημα εθνικής κατηγορίας δεν υπήρχε ασθενοφόρο! Αυτό έφτασε όταν ήταν πια πολύ αργά. Ευθύνες, φυσικά, δεν αποδόθηκαν ποτέ. Ο 28χρονος Τσιμάνγκα, ο οποίος αγωνίστηκε για μια δεκαετία στη χώρα μας, άφησε πίσω του τρία παιδιά και τη σύζυγό του.
Το τελευταίο «αντίο» στον Αφρικανό δόθηκε στο κοιμητήριο του Περιστερίου. Σύσσωμη η οικογένεια του Ατρόμητου αποχαιρέτισε τον άτυχο ποδοσφαιριστή, μα πρώτα απ’ όλα άνθρωπο, με τον γράφοντα να θυμάται τη φορτισμένη ατμόσφαιρα και τα συνθήματα που σκόρπιζαν τη θλίψη, αλλά και την ξεχωριστή θέση που -δυστυχώς- απέκτησε στην καρδιά των Περιστεριωτών οπαδών ο Αφρικανός. «Τσιμάνγκα ζεις για πάντα Fentagin», «Τσιμάνγκα ψυχάρα για πάντα Ατρομητάρα».
ΥΓ: Με δική τους πρωτοβουλία οι οργανωμένοι οπαδοί του Ατρόμητου είχαν συγκεντρώσει τότε ένα ποσό, το οποίο και προσέφεραν στην οικογένεια.